Agricola, Georgius
,
De re metallica
,
1912/1950
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 679
>
Scan
Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 679
>
page
|<
<
of 679
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
xxiv
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Quæ ſi cuncta uelim tenui percurrere uerſu,
<
lb
/>
Ante alium reuehat Memnonis o
<
gap
/>
ra diem.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Poſtremus labor eſt, concretos diſcereſuccos,
<
lb
/>
Quos fert innumeris Teutona terra locis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Quo ſal, quo nitrum, quo pacto fiat alumen,
<
lb
/>
Vſibus artiſicis cùm parat illa manus:</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Necnon chalcantum, ſulfur, fluidumque bitumen,
<
lb
/>
Maſſa〈qué〉 quo uitri lenta dolanda modo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Suſcipit hæc hominum mirandos cura labores,
<
lb
/>
Pauperiem uſqueadeo ferre famem〈qué〉 graue eſt,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Tantus amor uictum paruis extundere natis,
<
lb
/>
Et patriæ ciuem non dare uelle malum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Nec manet in terræ foſſoris merſa latebris
<
lb
/>
Mens, ſed fert domino uota preces〈qué〉 Deo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Munificæ expectat, ſpe plenus, munera dextræ,
<
lb
/>
Extollens animum lætus ad aſtra ſuum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Diuitias CHRISTVS dat noticiam〈qué〉 fruendi,
<
lb
/>
Cui memori grates pectore ſemper agit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Hoc quoque laudati quondam fecere Philippi,
<
lb
/>
Qui uirtutis habent cum pietate decus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Huc oculos, huc flecte animum, ſuauiſſime Lector,
<
lb
/>
Auctorem〈qué〉 pia noſcito mente Deum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>AGRICOLAE hinc optans operoſo fauſta labori,
<
lb
/>
Laudibus eximij candidus eſto uiri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Ille ſuum extollit patriæ cum nomine nomen,
<
lb
/>
Et uir in ore frequens poſteritatis erit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Cuncta cadunt letho, ſtudij monumenta uigebunt,
<
lb
/>
Purpurei doneclumina ſolis erunt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Miſenæ M. D. LI.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>èludo illuſtri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>For completeness' sake we reproduce in the original Latin the laudation of Agricola
<
lb
/>
by his friend, Georgius Fabricius, a leading scholar of his time. </
s
>
<
s
>It has but little intrinsic
<
lb
/>
value for it is not poetry of a very high order, and to make it acceptable English would require
<
lb
/>
certain improvements, for which only poets have license. </
s
>
<
s
>A “free” translation of the last
<
lb
/>
few lines indicates its complimentary character:—</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“He doth raise his country's fame with his own
<
lb
/>
And in the mouths of nations yet unborn
<
lb
/>
His praises shall be sung; Death comes to all
<
lb
/>
But great achievements raise a monument
<
lb
/>
Which shall endure until the sun grows cold.”</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>