Sint enim duo pondera
AB in aliquo vecte, A ma
ius, B minus; quorum ſi
mul ita in vecte diſpoſito
rum ſit centrum grauitatis
C. ſit autem ſub vecte in
ter CA fulcimentum in D.
& quoniam pondera AB penes C grauitatis centrum inclinan
tur? tunc C deorſum naturaliter mouebitur; ac per conſe〈qué〉s
pondus quo〈que〉 B deorſum tendet. Sed ſi B deorſum mouetur,
A certè ſurſum eleuabitur. quippe quod, quamuis, vt graue eſt,
at〈que〉 ſolutum abſ〈que〉 connexione ponderis B deorſum tende
ret; attamen vt adnexum ponderi B, intercedente vecte AB,
ſurſum mouebitur: & (vt ita dicam) pondus A contra pro
priam naturam naturaliter aſcendet. Vndè perſpicuum eſt, hos
motus effectus eſſe naturales. Quid igitur efficit ars ipſa? nil
fanè aliud, quàm quòd resita diſponit, & accomodat; vt ſimi
les effectus inde prodeant at〈que〉 ſi naturales omnino exiſtant,
quare opus erit, ut Ars naturam immitetur, ſiquidem effectus
naturales prouenire debent. propterea vectem, fulcimentum
què eodem modo diſponit; & loco ponderis B aliquam con
ſtituit potentiam, quæ pręmendo parem vim habeat grauita
ti ipſius B; at〈que〉 tunc ipſa potentia mouens, quę minoreſt gra
uitate ponderis A, ipſum A grauius nihilominus attollet.
quod quamuis propriæ ipſius naturæ repugnet, naturaliter ta
men ab ipſa potentia in B exiſtente ſursum feretur: res enim ita di
ſpoſitæ talem habent naturam, vt A quidem ſurſum, B vero
deorſum moueri debeant. quę ſanè ex noſtro Mechanicorum
libro, & ex ijs, quæ in hoc pertractantur; compertiſſimè red
dentur, & quod diximus devecte, de alijs quo〈que〉 in ſtrumen
tis mechanicis intelligendum eſt. quorum quidem apparatus
ſunt artis opera, effectus autem ipſius penè naturæ: cùm eius
momenta, inclinationesquè ſequantur, veluti præcipuas eiuſ
modi operum effectrices cauſas: quippè quæ ſunt omnino ad
mirabiles, ac pręſtantiſſime; 〈que〉madmodum ex ipſarum con
templatione patere poteſt. cuius rei argumentum illud indicaſſe ſat
eſto, nimirum eas à ſummis uiris, Ariſtotele, & Archimede fuiſſe
AB in aliquo vecte, A ma
ius, B minus; quorum ſi
mul ita in vecte diſpoſito
rum ſit centrum grauitatis
C. ſit autem ſub vecte in
ter CA fulcimentum in D.
& quoniam pondera AB penes C grauitatis centrum inclinan
tur? tunc C deorſum naturaliter mouebitur; ac per conſe〈qué〉s
pondus quo〈que〉 B deorſum tendet. Sed ſi B deorſum mouetur,
A certè ſurſum eleuabitur. quippe quod, quamuis, vt graue eſt,
at〈que〉 ſolutum abſ〈que〉 connexione ponderis B deorſum tende
ret; attamen vt adnexum ponderi B, intercedente vecte AB,
ſurſum mouebitur: & (vt ita dicam) pondus A contra pro
priam naturam naturaliter aſcendet. Vndè perſpicuum eſt, hos
motus effectus eſſe naturales. Quid igitur efficit ars ipſa? nil
fanè aliud, quàm quòd resita diſponit, & accomodat; vt ſimi
les effectus inde prodeant at〈que〉 ſi naturales omnino exiſtant,
quare opus erit, ut Ars naturam immitetur, ſiquidem effectus
naturales prouenire debent. propterea vectem, fulcimentum
què eodem modo diſponit; & loco ponderis B aliquam con
ſtituit potentiam, quæ pręmendo parem vim habeat grauita
ti ipſius B; at〈que〉 tunc ipſa potentia mouens, quę minoreſt gra
uitate ponderis A, ipſum A grauius nihilominus attollet.
quod quamuis propriæ ipſius naturæ repugnet, naturaliter ta
men ab ipſa potentia in B exiſtente ſursum feretur: res enim ita di
ſpoſitæ talem habent naturam, vt A quidem ſurſum, B vero
deorſum moueri debeant. quę ſanè ex noſtro Mechanicorum
libro, & ex ijs, quæ in hoc pertractantur; compertiſſimè red
dentur, & quod diximus devecte, de alijs quo〈que〉 in ſtrumen
tis mechanicis intelligendum eſt. quorum quidem apparatus
ſunt artis opera, effectus autem ipſius penè naturæ: cùm eius
momenta, inclinationesquè ſequantur, veluti præcipuas eiuſ
modi operum effectrices cauſas: quippè quæ ſunt omnino ad
mirabiles, ac pręſtantiſſime; 〈que〉madmodum ex ipſarum con
templatione patere poteſt. cuius rei argumentum illud indicaſſe ſat
eſto, nimirum eas à ſummis uiris, Ariſtotele, & Archimede fuiſſe