Gassendi, Pierre
,
De proportione qua gravia decidentia accelerantur
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
page
|<
<
of 360
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000059
">
<
pb
xlink:href
="
028/01/010.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
temporéque eodem peruenire in terram: vtcúmque aliunde
<
lb
/>
Ariſtoteles cenſeat cadere maiorem velociùs, & peruenire
<
lb
/>
citiùs.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
A p 41. in 53. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000060
">ART. XXIX. XXX. XXXI XXXII. XXXIII.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000061
">De Tempore, quo R. P. colligit parteis ſpatij
<
lb
/>
ſingulas decurſum non iri. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000062
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Origo fuit mali, quòd R. P. & Experimentum falſum
<
lb
/>
(ſeu quod nul um eſſet) pro vero habuerit. </
s
>
<
s
id
="
s.000063
">& illam Motus
<
lb
/>
æquabiliter accelerati definitionem aſſumpſerit, quæ traditur
<
lb
/>
nulla temporis mentione:
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
impoßibile tamen ſit ſeu celerita
<
lb
/>
tem, ſeu accelerationem, maximéque æquabilem, intelligi, ſine
<
lb
/>
comparatione ad tempus. </
s
>
<
s
id
="
s.000064
">Et quia ſupponendo velocitates
<
lb
/>
acquiri, vt spatiæ, manifeſtè ſequitur, vt ſecundum æquale
<
lb
/>
spatium decurratur dimidio temporis, quo primum; tertium
<
lb
/>
triente, quartum quadrante, &c. (quippe tempore ſemper
<
lb
/>
exſiſtente ad velocitatem increſcentem ſubmultiplo) cum heic
<
lb
/>
tamen conſequantur incommoda varia, ac illud speciatim,
<
lb
/>
quod acceleratio fieret, vt difformiter. </
s
>
<
s
id
="
s.000065
">ſic in ratione pluſquam
<
lb
/>
tripla: ideò oſtendit quidem R.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
P.
<
emph
type
="
italics
"/>
ex quibuſdam incommodis
<
lb
/>
fieri non poſſe vt decurrantur ſpatia temporibus huiuſmodi;
<
lb
/>
ſed
<
expan
abbr
="
oſtẽdit
">oſtendit</
expan
>
tamen aduerſus ſeipſum, quatenus decurri neceſſariò
<
lb
/>
ſequitur ex ea poſitione, quod velocitates ſe habeant vt ſpatia.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
A p. </
s
>
<
s
id
="
s.000066
">13. in 63. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000067
">ART. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII.
<
lb
/>
XXXVIII. </
s
>
<
s
id
="
s.000068
">De Tempore, quo R. P. colligit
<
lb
/>
ſingulas parteis decurſum iri. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000069
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Diuiſo caſus spatio in parteis æqualeis quotcumque,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>