Quarta.
Adde, quod etiam ſi quis leuiter ſit erudito illo Mathemati
corum puluere conſperſus, adeò tamen peruerſa eſt eorumdem Græco
rum in Latinum tranſlatio, tantaque; figurarum, quæ neceſſariæ erant
confuſio, & deprauatio, vt nec abeo, qui ſit Mathematicarum ſcientia
excultus, ſine magno labore percipi poſſint. Quin etiam figuræ illæ, quæ
omnino neceſſariæ ſunt ob Scriptorum, & Typographorum inſcitiam,
aut inertiam pluribus in locis deſiderantur. Latini verò multo minus,
quàm Græci Mathematicæ periti, qua ratione eadem loca pertractaue
rint, facilius eſt conijcere, quàm vt dici oporteat.
corum puluere conſperſus, adeò tamen peruerſa eſt eorumdem Græco
rum in Latinum tranſlatio, tantaque; figurarum, quæ neceſſariæ erant
confuſio, & deprauatio, vt nec abeo, qui ſit Mathematicarum ſcientia
excultus, ſine magno labore percipi poſſint. Quin etiam figuræ illæ, quæ
omnino neceſſariæ ſunt ob Scriptorum, & Typographorum inſcitiam,
aut inertiam pluribus in locis deſiderantur. Latini verò multo minus,
quàm Græci Mathematicæ periti, qua ratione eadem loca pertractaue
rint, facilius eſt conijcere, quàm vt dici oporteat.
Quinta.
Ex his omnibus in aliud incommodum, vel maximum Phi
loſophi quidam incidebant; aut enim horum locorum expoſitionem ta
citi declinabant: aut eam minime neceſſariam ad Ariſt. percipiendam
ſententiam aſſerebant; quo quid abſurdius, quid ſtudioſorum progreſ
ſibus pernicioſius excogitari poteſt? Eorum verò nonnulli eorumdem
locorum expoſitionem audacter nimis aggrediebantur, atque hinc pueri
les illæ, ac ridiculæ expoſitiones paſſim auditæ, cuiuſmodi eſt illa, quan
do Ariſtoteles ait, quod illi frequentiſſimum eſt, omnis triangulus ha
bet tres; nihil aliud ſignificari volunt, quàm omnem triangulum habe
re tres angulos. quod ſi dicat, omnis triangulus habet tres æquales duo
bus rectis: hic hærent, hinc anguntur: cumque ex his anguſtijs, ac tricis
ſe minimè expedire valeant, aurea verba illa, quibus ingentes ſapientiæ
theſauri continentur, alto ſilentij velo contegere Mathematicarum eos
cogit inſcitia: vnde illud, quod Græcæ linguæ imperitis mutata oratio
ne acclamandum illis foret, Mathematicum eſt, non legitur. Nec mi
nus elegans illa altera expoſitio; Diametrum eſſe incommenſurabilem
coſtæ; quod ſæpe apud Ariſt. legentibus occurrit, nihil aliud ſibi velle,
quam Diametrum eſſe longiorem coſta, quam quidem aſymetriæ huius
ignorantiam Plato de legibus dial. 7. non hominum, ſed ſuum, peco
rumque appellare non dubitauit. Quid illa? cum Ariſt. ait duo cubi, cu
bus, ipſum loqui putant de duplatione Geometrici cubi, nondum in
uenta; non intelligentes, eum ibi de numeris cubis ſermonem habere.
Auerroes ipſe tantus vir 5. Phyſ. commen. 15. quàm ſe Mathematicis,
reliquiſque Philoſophis irridendum præbet dum à permutata propor
tione putat ſerectè in hunc modum pluribus apud ipſum verbis explica
tum, argumentari,
loſophi quidam incidebant; aut enim horum locorum expoſitionem ta
citi declinabant: aut eam minime neceſſariam ad Ariſt. percipiendam
ſententiam aſſerebant; quo quid abſurdius, quid ſtudioſorum progreſ
ſibus pernicioſius excogitari poteſt? Eorum verò nonnulli eorumdem
locorum expoſitionem audacter nimis aggrediebantur, atque hinc pueri
les illæ, ac ridiculæ expoſitiones paſſim auditæ, cuiuſmodi eſt illa, quan
do Ariſtoteles ait, quod illi frequentiſſimum eſt, omnis triangulus ha
bet tres; nihil aliud ſignificari volunt, quàm omnem triangulum habe
re tres angulos. quod ſi dicat, omnis triangulus habet tres æquales duo
bus rectis: hic hærent, hinc anguntur: cumque ex his anguſtijs, ac tricis
ſe minimè expedire valeant, aurea verba illa, quibus ingentes ſapientiæ
theſauri continentur, alto ſilentij velo contegere Mathematicarum eos
cogit inſcitia: vnde illud, quod Græcæ linguæ imperitis mutata oratio
ne acclamandum illis foret, Mathematicum eſt, non legitur. Nec mi
nus elegans illa altera expoſitio; Diametrum eſſe incommenſurabilem
coſtæ; quod ſæpe apud Ariſt. legentibus occurrit, nihil aliud ſibi velle,
quam Diametrum eſſe longiorem coſta, quam quidem aſymetriæ huius
ignorantiam Plato de legibus dial. 7. non hominum, ſed ſuum, peco
rumque appellare non dubitauit. Quid illa? cum Ariſt. ait duo cubi, cu
bus, ipſum loqui putant de duplatione Geometrici cubi, nondum in
uenta; non intelligentes, eum ibi de numeris cubis ſermonem habere.
Auerroes ipſe tantus vir 5. Phyſ. commen. 15. quàm ſe Mathematicis,
reliquiſque Philoſophis irridendum præbet dum à permutata propor
tione putat ſerectè in hunc modum pluribus apud ipſum verbis explica
tum, argumentari,
Vt ſe habet voluntas noua ad effectum nouum,
It a voluntas antiqua ad effectum antiquum.
Ergo permutatim, vt ſe habebit voluntas noua ad effectum
antiquum, ita voluntas antiqua ad effectum nouum.
It a voluntas antiqua ad effectum antiquum.
Ergo permutatim, vt ſe habebit voluntas noua ad effectum
antiquum, ita voluntas antiqua ad effectum nouum.
Spectatum admiſſi riſum teneatis amici?
nego, ait; quiſpiam
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib