1Idcirco FRANCISCE Med: Magne Dux quem
COSMO Parenti optimo, & feliciſsimo ſuperſti
tem eſſe voluit immortalis DEVS, vt te Etruriam
adminiſtrante, ac regente magnum & triſte illud
deſiderium quod in cælum reuertens vir ille diui
nus vniuerſæ huic prouinciæ reliquit ſui, leniatur,
& eius Ciuitates pergant felices eſſe, quod tu tan
to Patre digniſsimus filius & propterea etiam reip.
regendæ ſcientiſsimus iis præſis. Ego quoque non
modo omnibus his cauſis motus, ſed etiam quod
mihi benignè ſemper facis, & quod à ſtudiis litera
rum non abhorres, & quod ad iudicandum de alio
rum ſcriptis multum habes ingenii, tibi donandum
librum, quem de rerum grauium & leuium motu
ſcripſi tuoque nomine modo tuo probetur iudicio
diuulgandum ſtatuo. Nam ſi hæ meæ vigiliæ acer
rimo tanti Principis iudicio reſpondebunt, reli
quorum omnium iudicium, quod de me futurum
eſt, non pertimeſcam. Te vero Flos Italiæ Princi
pum lectiſsime, qui in omnibus tuis actionibus pa
trium animum, virtutem que capias, & eius huma
nitatis, probitatis, conſiliorum effigies cunctis re
lictus filius iudicaris, non eſt quod multis verbis
orem, vt hoc meum opuſculum libentiſsimo ani
mo accipias, namque te tua ſponte facturum eſſe
ſcribens confidebam, literarum enim ſtudia, ea
que colentes apud te in tanto ſunt honore, vt pa
trocinio primum tui num quam ſatis laudati Patris,
deinde tuo ad ſpem priſtinæ dignitatis, quæ alio
rum culpa penè tota fuerat amiſſa literæ, videantur
in Etruria reuixiſſe: Etenim nemini obſcurum eſſe
COSMO Parenti optimo, & feliciſsimo ſuperſti
tem eſſe voluit immortalis DEVS, vt te Etruriam
adminiſtrante, ac regente magnum & triſte illud
deſiderium quod in cælum reuertens vir ille diui
nus vniuerſæ huic prouinciæ reliquit ſui, leniatur,
& eius Ciuitates pergant felices eſſe, quod tu tan
to Patre digniſsimus filius & propterea etiam reip.
regendæ ſcientiſsimus iis præſis. Ego quoque non
modo omnibus his cauſis motus, ſed etiam quod
mihi benignè ſemper facis, & quod à ſtudiis litera
rum non abhorres, & quod ad iudicandum de alio
rum ſcriptis multum habes ingenii, tibi donandum
librum, quem de rerum grauium & leuium motu
ſcripſi tuoque nomine modo tuo probetur iudicio
diuulgandum ſtatuo. Nam ſi hæ meæ vigiliæ acer
rimo tanti Principis iudicio reſpondebunt, reli
quorum omnium iudicium, quod de me futurum
eſt, non pertimeſcam. Te vero Flos Italiæ Princi
pum lectiſsime, qui in omnibus tuis actionibus pa
trium animum, virtutem que capias, & eius huma
nitatis, probitatis, conſiliorum effigies cunctis re
lictus filius iudicaris, non eſt quod multis verbis
orem, vt hoc meum opuſculum libentiſsimo ani
mo accipias, namque te tua ſponte facturum eſſe
ſcribens confidebam, literarum enim ſtudia, ea
que colentes apud te in tanto ſunt honore, vt pa
trocinio primum tui num quam ſatis laudati Patris,
deinde tuo ad ſpem priſtinæ dignitatis, quæ alio
rum culpa penè tota fuerat amiſſa literæ, videantur
in Etruria reuixiſſe: Etenim nemini obſcurum eſſe