Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <pb xlink:href="011/01/010.jpg"/>
          </section>
          <section>
            <p type="head">
              <s id="s.000042">BARTHOLOMEO
                <lb/>
              CONCINIO TALLAE,
                <lb/>
              ET PENNAE BERILLVSTRI
                <lb/>
              COMITI,</s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.000043">Hieronymus Borrius. </s>
              <s id="s.000044">S.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000045">E
                <emph type="italics"/>
              tsi tam magna est liberorum caritas, vt
                <lb/>
              nihil dulcius hominum generi à Natura da
                <lb/>
              tum ſit, quam ſui cuique liberi, tamen cum
                <lb/>
              relinquunt & abiiciunt obedientiam, nec
                <lb/>
              patri parent, cui Naturæ lege ſubiecti ſunt,
                <lb/>
              amoris iter interrumpitur, & obliuiſcimur quandoque nos eſſe
                <lb/>
              patres. </s>
              <s id="s.000046">Quod dico de aliìs, dico nunc expertus in me ipſo.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000047">Nam filia hæc mea, quæ, vt ſcis, licet inuita, meo tamen iuſſu
                <lb/>
              viæ ſe commiſerat, vt adiret
                <emph.end type="italics"/>
              FRANCISCVM MEDI­
                <lb/>
              CEM
                <emph type="italics"/>
              ſplendoris immenſi excelſique animi Principem, Ma­
                <lb/>
              gnum Etruriæ Ducem II. cui, eam ego muneri me miſſurum
                <lb/>
              promiſeram, quamuis vſque ad Regias ædes progreſſa eſſet,
                <lb/>
              eas tamen non auſa est ingredi, & illarum ædium magnificen
                <lb/>
              tia, & maxima aulicorum frequentia, ciuium, ſummorumque
                <lb/>
              hominum ſplendore, quibus assidue tanti Principis ianua, at­
                <lb/>
              que vestibulum celebratur perterrita: ideo itinere iam penè
                <lb/>
              confecto domum reuertit toto corpore contremiſcens. </s>
              <s id="s.000048">Cum
                <lb/>
              enim à Patre omnia metueret, refugerat ſanguis, neque
                <lb/>
              mehercule ſine cauſa, propterea quod, vt vidi eam redeun­
                <lb/>
              tem, ac amori meo amore non reſpondentem, exarſi iracun­
                <lb/>
              dia, & vix me continui,, quin inuolauerim in capillum, eoque
                <lb/>
              ipſam & veste conſciderim: atque niſi mihi ad pedes pro-</s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>