1tus complecti ſoles: Illa enim, vbi in lucem prodire datum
eſt, continuò geſtijt tuum conuolare in ſinum, in quo ſe be
nignè fouendam ſperaret. Alliciebat ingenita clariſſimi
ſanguinis nobilitas auorum nominibus conſpicua, innutrita
virtutibus indoles, morum facilitas ſuauiſſima, grauitas
que comitate condita, ingenij acies perſpicua, eruditio varia
atque præclara. Illud vnum abſterrere poterat properan
tem, quod de mouenda tellure diſputans vix ſe ſuſpicari
debuiſſet aſpiciendam ab homine, qui inter eos delectus,
quos aut ad proponendas dirimendasque partium cauſas, aut
ad Bonum Regimen aduigilare Sapientiſſimus Princeps iuſ
ſit, intentis in Reipublicæ quietem, componendosque ciuium
motus oculis hæret. Sed cum nulla tibi pereant temporis
momenta, qui enim potuiſſes hunc iuuentutis florem matu
ris tot ſcientiarum fructibus coronare, naturæ receſſus phi
loſophando rimari, in infinitas Iuris ambages excurrere,
Theologicæ facultatis adyta penetrare, monumenta Eccle
ſiaſticæ vetuſtatis euoluere, niſi velocis ingenij vigorem aſ
ſiduo ſtudio fouiſſes? Cum, inquam, nulla tibi pereant
temporis momenta, deſperan dum non fuit hiſce Diſſertatio
nibus impetrari poſſe ea horarum reſegmina, quæ aut amæ
nioribus Muſis, aut Mathematicæ contemplationi tribuere
ſoles, vt ſeuerioris negotij laborem literato otio interrum
pas. Nihil hìc tua dignum eruditione, quæ eſt Authoris
tenuitas, inuenies: meæ tamen obſeruantiæ veſtigia non ob
ſcura deprehendas, maximè velim. Multo autem notior
atquè illuſtrior meus erga te animus erit, vbi per tua iuſſa
licuerit mea in re ſtudia officijs vberioribus teſtari. Tuæ
erit magnanimitatis exilem hanc obſequij mei teſſeram non
contemnere. Vale.
eſt, continuò geſtijt tuum conuolare in ſinum, in quo ſe be
nignè fouendam ſperaret. Alliciebat ingenita clariſſimi
ſanguinis nobilitas auorum nominibus conſpicua, innutrita
virtutibus indoles, morum facilitas ſuauiſſima, grauitas
que comitate condita, ingenij acies perſpicua, eruditio varia
atque præclara. Illud vnum abſterrere poterat properan
tem, quod de mouenda tellure diſputans vix ſe ſuſpicari
debuiſſet aſpiciendam ab homine, qui inter eos delectus,
quos aut ad proponendas dirimendasque partium cauſas, aut
ad Bonum Regimen aduigilare Sapientiſſimus Princeps iuſ
ſit, intentis in Reipublicæ quietem, componendosque ciuium
motus oculis hæret. Sed cum nulla tibi pereant temporis
momenta, qui enim potuiſſes hunc iuuentutis florem matu
ris tot ſcientiarum fructibus coronare, naturæ receſſus phi
loſophando rimari, in infinitas Iuris ambages excurrere,
Theologicæ facultatis adyta penetrare, monumenta Eccle
ſiaſticæ vetuſtatis euoluere, niſi velocis ingenij vigorem aſ
ſiduo ſtudio fouiſſes? Cum, inquam, nulla tibi pereant
temporis momenta, deſperan dum non fuit hiſce Diſſertatio
nibus impetrari poſſe ea horarum reſegmina, quæ aut amæ
nioribus Muſis, aut Mathematicæ contemplationi tribuere
ſoles, vt ſeuerioris negotij laborem literato otio interrum
pas. Nihil hìc tua dignum eruditione, quæ eſt Authoris
tenuitas, inuenies: meæ tamen obſeruantiæ veſtigia non ob
ſcura deprehendas, maximè velim. Multo autem notior
atquè illuſtrior meus erga te animus erit, vbi per tua iuſſa
licuerit mea in re ſtudia officijs vberioribus teſtari. Tuæ
erit magnanimitatis exilem hanc obſequij mei teſſeram non
contemnere. Vale.