Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/006.jpg"/>
              quantum illa afferre poſſet momenti; id quod fieri non
                <lb/>
              potuit ſinè Hydroſtaticâ exercitatione, qua ignis terræ
                <lb/>
              viſceribus incluſi, aëris, & aquæ grauitates inuicem̨
                <lb/>
              conferrentur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Duas in diſſertationes tribueram hoc opuſculum,
                <lb/>
              cum primùm problema hoc in Collegio Romano
                <lb/>
              ſub auſpicijs Eminentiſſimi Principis Cardinalis Haſ­
                <lb/>
              ſiæ Lantgrauij explicatum eſt ab Illuſtriſſimo Co­
                <lb/>
              mite Antonio de Montſort. </s>
              <s>Sed quoniam diſſertatio­
                <lb/>
              nes illæ longiores erant, quàm vt facilè hominem ad
                <lb/>
              legendum allicerent, & per tempus non licuerat ad
                <lb/>
              marginem notas, quaſi eorum, quæ dicuntur, indices,
                <lb/>
              apponere, placuit rem totam in quinque diſſertationes
                <lb/>
              diſpertiri, vt legentium commodo ſeruirem, additis ad
                <lb/>
              marginem notis. </s>
              <s>Ne verò pauculis ijs, ad quorum ma­
                <lb/>
              nus olim venit hæc elucubratiuncula, videar malè co­
                <lb/>
              ctam cramben recoxiſſe, non prodeunt ſinè auctario hæ
                <lb/>
              diſſertationes, quas plurium eruditorum virorum iudi­
                <lb/>
              cia ſubire deſidero, vt doctior fiam. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Fruſtra quæras ex me, vt ea quæ diſſertatione comple­
                <lb/>
              xus ſum, aliorum authoritate firmentur: hæc enim ſi
                <lb/>
              legiſſem, noluiſſem exſcribere: ideo plura omiſi, quæ
                <lb/>
              ab alijs dicta deprehendi. </s>
              <s>Non adeò tamen deſipui, vt
                <lb/>
              mihi vni Solem illuxiſſe cenſeam: fieri potuit vt hæc ea­
                <lb/>
              dem alijs occurrerent; ſed quæcunque tandem illa ſint,
                <lb/>
              mihi primùm, nemine prælucente, in mentem vene­
                <lb/>
              runt. </s>
              <s>Hæc autem eo tantùm conſilio dicta ſunt, nę
                <lb/>
              plura, quæ in hanc ſententiam afferri potuiſſent, omiſſa
                <lb/>
              calumnieris: neque enim omnia perſequi otium ſuit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Quod ſpectat ad ſcriptionis methodum dialogicam; </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>