1rum, qui pueritiæ tempus extremum principium ha
buiſti, & imperiorum, & ad Reges, & Imperatores ho
norificentiſsimarum legationum; an excellentiam
in omni genere literarum, qui vix adoleſcentulus, quæ
homines iam confirmata ætate ſummo ſtudio, diu
turnisque; laboribus didicerunt, ſcientia, & cognitione
comprehendiſti: an conſilium, & ſapientiam in re
gendis, & gubernandis Ciuitatibus, cuius grauiſsimæ
ſententiæ in ſanctiſsimo Reip. Chriſtianæ conſilio di
ctæ, potius diuina oracula, quàm ſententiæ habitæ
ſunt, & habentur. prætermitto liberalitatem, & mu
nificentiam tuam, quam in ſtudioſiſsimo quoque ho
neſtando quotidie magis oſtendis, ne videar auribus
tuis potius, quàm veritati ſeruire. quamuis à te in tot
præclaros viros tanta beneficia collata ſunt, & confe
runtur, vt omnibus teſtatum ſit, nihil tibi eſſe charius,
nihil iucundius, quàm eximia tua liberalitate homi
nes ad amplexandam virtutem, licet currentes incita
re. nihil dico de ceteris virtutibus tuis, quæ tantæ
ſunt, quantæ ne cogitatione quidem comprehendi
poſſunt. Quamobrem hac præcipue de cauſſa te hu
ius meæ lucubrationis patronum eſſe volui, quam ea,
qua ſoles, humanitate accipies. te enim ſemper ob
diuinas virtutes tuas colui, & obſeruaui: nihilque; mi
hi fuit optatius; quàm tibi perſpectum eſſe meum
erga te animum; ſingularemque; obſeruantiam. cœ
lum igitur digito attingam, ſi poſt grauiſsimas
buiſti, & imperiorum, & ad Reges, & Imperatores ho
norificentiſsimarum legationum; an excellentiam
in omni genere literarum, qui vix adoleſcentulus, quæ
homines iam confirmata ætate ſummo ſtudio, diu
turnisque; laboribus didicerunt, ſcientia, & cognitione
comprehendiſti: an conſilium, & ſapientiam in re
gendis, & gubernandis Ciuitatibus, cuius grauiſsimæ
ſententiæ in ſanctiſsimo Reip. Chriſtianæ conſilio di
ctæ, potius diuina oracula, quàm ſententiæ habitæ
ſunt, & habentur. prætermitto liberalitatem, & mu
nificentiam tuam, quam in ſtudioſiſsimo quoque ho
neſtando quotidie magis oſtendis, ne videar auribus
tuis potius, quàm veritati ſeruire. quamuis à te in tot
præclaros viros tanta beneficia collata ſunt, & confe
runtur, vt omnibus teſtatum ſit, nihil tibi eſſe charius,
nihil iucundius, quàm eximia tua liberalitate homi
nes ad amplexandam virtutem, licet currentes incita
re. nihil dico de ceteris virtutibus tuis, quæ tantæ
ſunt, quantæ ne cogitatione quidem comprehendi
poſſunt. Quamobrem hac præcipue de cauſſa te hu
ius meæ lucubrationis patronum eſſe volui, quam ea,
qua ſoles, humanitate accipies. te enim ſemper ob
diuinas virtutes tuas colui, & obſeruaui: nihilque; mi
hi fuit optatius; quàm tibi perſpectum eſſe meum
erga te animum; ſingularemque; obſeruantiam. cœ
lum igitur digito attingam, ſi poſt grauiſsimas
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib