10
15
20
30
PRINCIPIORUM
PHILOSOPHIAE
PARS PRIMA:
De principiis cognitionis humanae.
Quoniam infantes nati ſumus, & varia de rebus
ſenſibilibus judicia priùs tulimus, quàm integrum
nostrae rationis uſum haberemus, multis praejudiciis à
veri cognitione avertimus; quibus non aliter videmur
poſſe liberari, quàm ſi ſemel in vitâ de iis omnibus
ſtudeamus dubitare, in quibus vel minimam invertitu
dinis ſuſpicionem reperiemus.
I.
Veritatem inquirenti,
ſemel in vitâ de om
nibus, quantum fieri
potest, eſſe dubitan
dum.
Veritatem inquirenti,
ſemel in vitâ de om
nibus, quantum fieri
potest, eſſe dubitan
dum.
5
10
Quin & illa etiam, de quibus dubitabimus, utile erit
habere pro falſis, ut tantòclariùs, quidnam certiffi
mum & cognitu facillimum ſit, inveniamus.
II.
Dubia etiam pro falſis
habenda.
Dubia etiam pro falſis
habenda.
Sed haec interim dubitatio ad ſolam contemplatio
nem veritatis eſt reſtringenda. Nam Quantùm ad uſum
vitae, quia perſaepe rerum agendarum occaſio praete
riret, antequam nos duiis noſtris exſolvere poſſemus,
non rarò quod tantùm eſt veriſimile cogimur amplecti;
vel etiam interdum, etſi è duobus unum altero verifi
milius non appareat, alterutrum tamen eligere.
III.
Hanc interim dubita
tionem ad uſum vitae
non eſſe referendam.
Hanc interim dubita
tionem ad uſum vitae
non eſſe referendam.
15
20
Nunc itaque, cùm tantùm veritati quaerendae incum
bamus, dubitabimus inprimis, an ullae res ſenſibiles