126SIM. PORTII PRAEFATIO
diximus.
Eſt ergo color, terminus et extremitas corpo
ris perlucidi terminati. Verùm vt hęc coloris defini-
tio certior ſit, ſingula eius ſunt explicãda nomina, vt
ita demum recta ratione & via coloris naturam inue
ſtigare queamus. Corpus itaq. naturale intelligimus,
quod colores, odores, omnésq. ſenſiles affectiones re-
cipit, & quod trina illa dimenſione cõcipitur. corpus
igitur naturale colore inficitur. Sed cũ quinq. natura
lia corpora à Philoſophis numerentur, cœlũ, elemen
ta quatuor, & animalia, plantę, et metallica quę vtpo
te ex ipſis elementis conflata, naturas eorũ in plurib.
qualitatib. ſequuntur: primùm, cœlũ ab hoc corporũ
ordine ſecluditur, quod nullius coloris ſit particeps,
ſed ſolùm ſit lucidũ & diaphanũ, qua parte nõ eſt ſtel
latum. Lunęverò macula eſt luminis priuatio, aut par
tium raritas, vt alibi fuſius explicauimus. Sic Sol dici
tur albus, quòd ſit luminoſus: vel ſlauus, quòd eiuſino
di ſępius nobis appareat, ob vapores, qui flauum colo
rem viſui repręſentãt, vt author noſter docebit. Prę-
terea elemẽta, omnia quidẽ dicuntur alba, ſed tria id
ſibi vendicarunt, quia luminoſa; terra verò, quod ſit
opaca, quódq. nullũcolorẽ ſua natura ſibi aſciſcat. fit
autẽ ignis flauus, propter alienã materiam quę illi per
miſcetur: nam ſi fumus eſt tenuis et purus, flãma appa
ret albicãs. Intereſt tamẽ inter Solis albedinẽ, & elemẽ
torum. Sol. n. ſemper lucidus eſt; at elemẽta modò luci
da modo tenebricoſa cõſpiciuntur, et à Sole atq. igne
albedinẽ mutuantur. Sunt nihilominus materia lumi
nis, atq. iccirco aër et aqua perlucida, et à Gręcis διαφ{αν}ῆ
nuncupantur. Quòd autẽ ignis color, ſit lumẽ in ma-
teria peregrina, vel inde conſtat, quod noctu & inter
diu cernatur. Noctu quidẽ, quoniam eſt luminoſus;
interdiu vero, quoniã flauus, vt audies. Terra, vt
ris perlucidi terminati. Verùm vt hęc coloris defini-
tio certior ſit, ſingula eius ſunt explicãda nomina, vt
ita demum recta ratione & via coloris naturam inue
ſtigare queamus. Corpus itaq. naturale intelligimus,
quod colores, odores, omnésq. ſenſiles affectiones re-
cipit, & quod trina illa dimenſione cõcipitur. corpus
igitur naturale colore inficitur. Sed cũ quinq. natura
lia corpora à Philoſophis numerentur, cœlũ, elemen
ta quatuor, & animalia, plantę, et metallica quę vtpo
te ex ipſis elementis conflata, naturas eorũ in plurib.
qualitatib. ſequuntur: primùm, cœlũ ab hoc corporũ
ordine ſecluditur, quod nullius coloris ſit particeps,
ſed ſolùm ſit lucidũ & diaphanũ, qua parte nõ eſt ſtel
latum. Lunęverò macula eſt luminis priuatio, aut par
tium raritas, vt alibi fuſius explicauimus. Sic Sol dici
tur albus, quòd ſit luminoſus: vel ſlauus, quòd eiuſino
di ſępius nobis appareat, ob vapores, qui flauum colo
rem viſui repręſentãt, vt author noſter docebit. Prę-
terea elemẽta, omnia quidẽ dicuntur alba, ſed tria id
ſibi vendicarunt, quia luminoſa; terra verò, quod ſit
opaca, quódq. nullũcolorẽ ſua natura ſibi aſciſcat. fit
autẽ ignis flauus, propter alienã materiam quę illi per
miſcetur: nam ſi fumus eſt tenuis et purus, flãma appa
ret albicãs. Intereſt tamẽ inter Solis albedinẽ, & elemẽ
torum. Sol. n. ſemper lucidus eſt; at elemẽta modò luci
da modo tenebricoſa cõſpiciuntur, et à Sole atq. igne
albedinẽ mutuantur. Sunt nihilominus materia lumi
nis, atq. iccirco aër et aqua perlucida, et à Gręcis διαφ{αν}ῆ
nuncupantur. Quòd autẽ ignis color, ſit lumẽ in ma-
teria peregrina, vel inde conſtat, quod noctu & inter
diu cernatur. Noctu quidẽ, quoniam eſt luminoſus;
interdiu vero, quoniã flauus, vt audies. Terra, vt