114108SIM. PORTII COMMENTAR.
que ſtannum temperatum æri.
ait in metallis, quæ
fiunt miſtione æris. & ſtanni, (quæ vernaculo nomi-
ne bronſo nuncupantur) miſtionis partes puta ſta-
nni & æris non videri diſtinctas & per ſe: quòd pro-
pter miſturam adeò exiguæ paruæque factæ ſint, vt
ſenſus eas nequeat ſecernere. id quod in omnibus,
quæ exacta mixtione temperantur, haud difficile eſt
cognitu. Ita ergo ſpatia pororum non poſſunt ſenſu
diſcerni. COLORES VERO' EORVM QVAE TIN-
GVNTVR, & reliqua. Epilogo ſignificat, quod in iis
quæ arte tinguntur, alterantur ac variantur colores,
ob prædictas cauſas, nempe ob colores qui iuxta po-
nuntur, ob conſtrictiones, & ob paſsiones corporum
tingendorum. Atq. hactenus de quarto capite, quod
ſinon ita explicuimus, vt res poſtulabat, non noſtræ
inſcitiæ, ſed exemplaris mendis aſcribatur.
fiunt miſtione æris. & ſtanni, (quæ vernaculo nomi-
ne bronſo nuncupantur) miſtionis partes puta ſta-
nni & æris non videri diſtinctas & per ſe: quòd pro-
pter miſturam adeò exiguæ paruæque factæ ſint, vt
ſenſus eas nequeat ſecernere. id quod in omnibus,
quæ exacta mixtione temperantur, haud difficile eſt
cognitu. Ita ergo ſpatia pororum non poſſunt ſenſu
diſcerni. COLORES VERO' EORVM QVAE TIN-
GVNTVR, & reliqua. Epilogo ſignificat, quod in iis
quæ arte tinguntur, alterantur ac variantur colores,
ob prædictas cauſas, nempe ob colores qui iuxta po-
nuntur, ob conſtrictiones, & ob paſsiones corporum
tingendorum. Atq. hactenus de quarto capite, quod
ſinon ita explicuimus, vt res poſtulabat, non noſtræ
inſcitiæ, ſed exemplaris mendis aſcribatur.
COLORVM EX
CAP. V.
ΤΑ' {δὲ} {τρ}ι{χώ}μα{τα}, {καὶ}{τὰ} {πτ}ερώμα{τα}, {καὶ} {τὰ} {ἄν} {θη},
{καὶ} ὁι {κα}ρ{πο}ὶ, {καὶ}{τὰ} φυτὰ πάντα, ὅ{τι} \`ꝗ̃ ἅμα {τῇ}
{πέ} ☉(sun), πά σ{ας} τ{ας\} τῶν {χρ}ωμάτων λαμβάν{ει} {με}-
ταβολ{ας\}, φ{αν}ερὸνἐκ {πο}{λλ}ῶν. {τί}νꝗ̃ δέ {εἰ}{σι}ν ἑ{κά}{στ}οις {τῶ}ν
φυὸ'ꝗ̃ων {αῤ}χ{αὶ} {τῶν} {χρ}ωμάτων, {καὶ} ποί{ας} τ{ας\} {με}ταβο-
λ{ας\}, ἐκ ποίων λαμβάνου{σι}, {καὶ} {δἰ}{ας(\} {αἰ}{τί}{ας} {ταῦ}τα {πά}-
χ{ει}, κ{ἂν} {εἴ}{τι}ν{ας} ἄ{λλ}{ας} ἀ{πο}{ρί}{ας} {αὐ}τοῖς {συ}μβ{αί}νῃ {πα}-
ρα{κο}λουθ{εῖ}ν, ὧ πάντων τούτων ἐ{πι}{σκ}ε{πτ}έον ἐκ τῶν
τοιούτων.
{καὶ} ὁι {κα}ρ{πο}ὶ, {καὶ}{τὰ} φυτὰ πάντα, ὅ{τι} \`ꝗ̃ ἅμα {τῇ}
{πέ} ☉(sun), πά σ{ας} τ{ας\} τῶν {χρ}ωμάτων λαμβάν{ει} {με}-
ταβολ{ας\}, φ{αν}ερὸνἐκ {πο}{λλ}ῶν. {τί}νꝗ̃ δέ {εἰ}{σι}ν ἑ{κά}{στ}οις {τῶ}ν
φυὸ'ꝗ̃ων {αῤ}χ{αὶ} {τῶν} {χρ}ωμάτων, {καὶ} ποί{ας} τ{ας\} {με}ταβο-
λ{ας\}, ἐκ ποίων λαμβάνου{σι}, {καὶ} {δἰ}{ας(\} {αἰ}{τί}{ας} {ταῦ}τα {πά}-
χ{ει}, κ{ἂν} {εἴ}{τι}ν{ας} ἄ{λλ}{ας} ἀ{πο}{ρί}{ας} {αὐ}τοῖς {συ}μβ{αί}νῃ {πα}-
ρα{κο}λουθ{εῖ}ν, ὧ πάντων τούτων ἐ{πι}{σκ}ε{πτ}έον ἐκ τῶν
τοιούτων.