Producatur FG vſq; ad mundi cen
trum, quod ſit S. & à puncto S circu
lum AFBG contingens ducatur. neq;
enim linea à puncto S circulum con
tingere poteſt in A; nam ducta AS
triangulum ACS duos haberet angu
los rectos, nempè SAC ACS, quod
eſt impoſsibile. neq; ſupra punctum A
in circumferentia AF continget; cir
culum enim ſecaret. tanget igitur in
fra, ſitq; SO. connectantur deinde SD
SL, quæ circumferentiam AOG in
punctis KH ſecent. & Ck CH con
iungantur. Et quoniam pondus, quanto
propius eſt ipſi F, magis quoque inni
titur centro; vt pondus in D magis ver
ſionis puncto C innititur tanquam
centro; hoc eſt in D magis ſupra li
neam CD grauitat, quàm ſi eſſet in A
ſupra lineam CA; & adhuc magis in
L ſupra lineam CL; Nam cùm tres
anguli cuiuſcunq; trianguli duobus re
19[Figure 19]
ctis ſint æquales, & trianguli DCk æquicruris angulus DCk
minor ſit angulo LCH æquicruris trianguli LCH: erunt reli
qui ad baſim ſcilicet CDk CkD ſimul ſumpti reliquis CLH
CHL maiores. & horum dimidii; hoc eſt angulus CDS angu
lo CLS maior erit. cùm itaq; CLS ſit minor, linea CL ma
gis adhærebit motui naturali ponderis in L prorſus ſoluti. hoc
eſt lineæ LS, quàm CD motui DS. pondus enim in L li
berum, atq; ſolutum in centrum mundi per LS moueretur, pon
dusq; in D per DS. quoniam verò pondus in L totum ſuper LS
grauitat, in D verò ſuper DS: pondus in L magis ſupra lineam
CL grauitabit, quàm exiſtens in D ſupra lineam DC. ergo
linea CL pondus magis ſuſtentabit, quàm linea CD. Eodem
〈qué〉 modo, quò pondus propius fuerit ipſi F, magis ob hanc cau
ſam à linea CL ſuſtineri oſtendetur; ſemper enim angulus CLS
trum, quod ſit S. & à puncto S circu
lum AFBG contingens ducatur. neq;
enim linea à puncto S circulum con
tingere poteſt in A; nam ducta AS
triangulum ACS duos haberet angu
los rectos, nempè SAC ACS, quod
eſt impoſsibile. neq; ſupra punctum A
in circumferentia AF continget; cir
culum enim ſecaret. tanget igitur in
fra, ſitq; SO. connectantur deinde SD
SL, quæ circumferentiam AOG in
punctis KH ſecent. & Ck CH con
iungantur. Et quoniam pondus, quanto
propius eſt ipſi F, magis quoque inni
titur centro; vt pondus in D magis ver
ſionis puncto C innititur tanquam
centro; hoc eſt in D magis ſupra li
neam CD grauitat, quàm ſi eſſet in A
ſupra lineam CA; & adhuc magis in
L ſupra lineam CL; Nam cùm tres
anguli cuiuſcunq; trianguli duobus re
19[Figure 19]ctis ſint æquales, & trianguli DCk æquicruris angulus DCk
minor ſit angulo LCH æquicruris trianguli LCH: erunt reli
qui ad baſim ſcilicet CDk CkD ſimul ſumpti reliquis CLH
CHL maiores. & horum dimidii; hoc eſt angulus CDS angu
lo CLS maior erit. cùm itaq; CLS ſit minor, linea CL ma
gis adhærebit motui naturali ponderis in L prorſus ſoluti. hoc
eſt lineæ LS, quàm CD motui DS. pondus enim in L li
berum, atq; ſolutum in centrum mundi per LS moueretur, pon
dusq; in D per DS. quoniam verò pondus in L totum ſuper LS
grauitat, in D verò ſuper DS: pondus in L magis ſupra lineam
CL grauitabit, quàm exiſtens in D ſupra lineam DC. ergo
linea CL pondus magis ſuſtentabit, quàm linea CD. Eodem
〈qué〉 modo, quò pondus propius fuerit ipſi F, magis ob hanc cau
ſam à linea CL ſuſtineri oſtendetur; ſemper enim angulus CLS