12VINOTITIA LITERARIA
CHITECTUS.
Idem autem, inquit, eſt Cerdo quod Pellio.
Sed ille Vitruvius
Pellio, quem pro Pollione Alciatus obtrudit, recte a Philandro, a Barthio lib. I.
Adverſar. c. 10. et Petro Burmanno praeſ. ad T. IX. part. 6. theſauri rerum Italicarum
exploditur. Maffaeo in Verona illuſtr. probabile videtur, hunc Vitruvium Cerdonem
fuiſſe libertum Vitruvii Architecti. De M. Vitruvii Epitaphio, quod prope Formias
inſpexit, ut ajunt, Alphonſus Rex, mentio etiam e Panormitano de doctis Alph. I, 47.
apud Aeneam Sylvium p. 476. Opp. Ex ſacris literis Vitruvium proſeciſſe, atque ex
Moſe architecturae praecepta, licet diſſimulet, hauſiſſe (quod velit Villalpandus T. 2.
in Ezechielem p. 45.) non magis veriſimile mihi videtur, quam ex Vitruvii praecep-
tionibus veram templi Hieroſolymitani imaginem, pulcherrima licet ac ſplendidiſſima
illa ſit, a Villalpando nobis explicari, quam aliam longe exhibent nobis Hebraeorum
ſilii. De plebitate ſermonis latini, quam in Vitruvio viri eruditi obſervarunt, notata
nonnulla exſtant in Pihlmanni Romano bilingui ſive diſſ. edita Upſaliae in 8. de
diſſerentia linguae plebejae et ruſticae tempore Auguſti a ſermone honeſtiore hominum
urbanorum. Vide memorias Trevoltinas a. 1711. p. 914. nec non Jo. Nicolaum Func-
cium de aetate virili Latinae linguae parte altera p. 299. ſeq. Vitam Vitruvii ſcripſere
olim Polenus addidit libro de Vitruvii edd. cum eruditis notis ſuis. Diligentiſſime
vitam Polenus addidit libro de Vitruvii edd. cum eruditis notis ſuis. Diligentiſſime
illuſtravit res Vitruvii Maſſaeus in Verona illuſtrata P. II.
Pellio, quem pro Pollione Alciatus obtrudit, recte a Philandro, a Barthio lib. I.
Adverſar. c. 10. et Petro Burmanno praeſ. ad T. IX. part. 6. theſauri rerum Italicarum
exploditur. Maffaeo in Verona illuſtr. probabile videtur, hunc Vitruvium Cerdonem
fuiſſe libertum Vitruvii Architecti. De M. Vitruvii Epitaphio, quod prope Formias
inſpexit, ut ajunt, Alphonſus Rex, mentio etiam e Panormitano de doctis Alph. I, 47.
apud Aeneam Sylvium p. 476. Opp. Ex ſacris literis Vitruvium proſeciſſe, atque ex
Moſe architecturae praecepta, licet diſſimulet, hauſiſſe (quod velit Villalpandus T. 2.
in Ezechielem p. 45.) non magis veriſimile mihi videtur, quam ex Vitruvii praecep-
tionibus veram templi Hieroſolymitani imaginem, pulcherrima licet ac ſplendidiſſima
illa ſit, a Villalpando nobis explicari, quam aliam longe exhibent nobis Hebraeorum
ſilii. De plebitate ſermonis latini, quam in Vitruvio viri eruditi obſervarunt, notata
nonnulla exſtant in Pihlmanni Romano bilingui ſive diſſ. edita Upſaliae in 8. de
diſſerentia linguae plebejae et ruſticae tempore Auguſti a ſermone honeſtiore hominum
urbanorum. Vide memorias Trevoltinas a. 1711. p. 914. nec non Jo. Nicolaum Func-
cium de aetate virili Latinae linguae parte altera p. 299. ſeq. Vitam Vitruvii ſcripſere
olim Polenus addidit libro de Vitruvii edd. cum eruditis notis ſuis. Diligentiſſime
vitam Polenus addidit libro de Vitruvii edd. cum eruditis notis ſuis. Diligentiſſime
illuſtravit res Vitruvii Maſſaeus in Verona illuſtrata P. II.
Exſtant ejus de architectura ad Imp.
Auguſtum libri X.
ab aetate jam pro-
vecto ſcripti. Formae ſive σχήματα, quae ſubinde ad calcem ſingulorum librorum ſubjeciſſe ſe Vitruvius innuit, ut VIII. 6. , cum magna lectorum jactura interciderunt,
etſi ab editoribus et Philandro partem ex ingenio utcunque reſtituta. Diſtributionem
vero capitum in editione Florentina, quam aliae ſequuntur, multis in locis ineptiſſi-
mam eſſe, et Vitruvium perpetua oratione libros ſuos ſcripſiſſe, probe notavit idem
Philander. E latinis veteribus ante Vitruvium de eodem argumento ſcripſerant Fuſſi-
tius, Terentius Varro, et Publius Septimius. In Labbei Bibl. nova MSS. p. 384. me-
morantur e Catalogo auctiore Scipionis Tettii Vitruvii Ruſi et Epaphroditi
Architectonica. Non integrum nos Vitruvium, ſed tantummodo librorum ejus
Epitomen habere putabat Barthius XXX, 7. Adverſar. ſed neſcio quomodo vir ille
doctus pronus ſuit ad Epitomas in veterum monumentis ſine magna cauſa ſubodo-
randas. In praef. libri I. ait ſe Vitruvius M. Aurelio et P. Minidio (MS. Numidio)
et Cn. Cornelio ad apparationem balliſtarum et ſcorpionum, reliquorumque tor-
1
vecto ſcripti. Formae ſive σχήματα, quae ſubinde ad calcem ſingulorum librorum ſubjeciſſe ſe Vitruvius innuit, ut VIII. 6. , cum magna lectorum jactura interciderunt,
etſi ab editoribus et Philandro partem ex ingenio utcunque reſtituta. Diſtributionem
vero capitum in editione Florentina, quam aliae ſequuntur, multis in locis ineptiſſi-
mam eſſe, et Vitruvium perpetua oratione libros ſuos ſcripſiſſe, probe notavit idem
Philander. E latinis veteribus ante Vitruvium de eodem argumento ſcripſerant Fuſſi-
tius, Terentius Varro, et Publius Septimius. In Labbei Bibl. nova MSS. p. 384. me-
morantur e Catalogo auctiore Scipionis Tettii Vitruvii Ruſi et Epaphroditi
Architectonica. Non integrum nos Vitruvium, ſed tantummodo librorum ejus
Epitomen habere putabat Barthius XXX, 7. Adverſar. ſed neſcio quomodo vir ille
doctus pronus ſuit ad Epitomas in veterum monumentis ſine magna cauſa ſubodo-
randas. In praef. libri I. ait ſe Vitruvius M. Aurelio et P. Minidio (MS. Numidio)
et Cn. Cornelio ad apparationem balliſtarum et ſcorpionum, reliquorumque tor-
1