17XIDE M. VITRUVIO POLLIONE.
Verſiones.
Verſiones Vitruvii factae ſunt pluribus linguis, primum Italica;
cujus generis
ſupra memorata ſunt exempla quaedam, ubi de edd. Vitruvii diximus. Prima ſuit
Caeſaris Caeſariani, quae primum 1521. cum Comment. prodiit, et aliquoties poſt
eſt repetita, ut 1534. Venetiis, falſo pro nova jactata ab editore in praeſ. Fr. Lucii.
Secuta eſt verſio Jo. Bapt. Corporali Peruſiae 1536. ſol. tum Dan. Barb. cum Comm.
Venet. 1556. ſ. 1567. 4. 1584. 4. 1629. ſol. porro Ant. Ruſconi, Venet. 1590. ſol. et
1660. Chriſtophori Waſe Anglica Vitruvii verſio promittitur in Philoſophicis tranſac-
tionibus Anglicanis num. LXXII. p. 2190. Novae Anglicae Vitruvii verſioni praeluſit
Rob. Caſtellus architectus opere ſplendido Lond. 1728. ſol. edito de Villis veterum, the
Villas of the ancients illuſtrated. Acta Erud. 1731. p. 109. Deinde Vitruvius prelis
Londinenſibus ſubjectus Latine cum Anglica verſione et variorum commentariis tam
editis, quam Inigo Jones et aliorum inediris, multisque ſiguris et iconibus aere affabre
deſcriptis, eodem Rob. Caſtello curante 1730. fol. 2. Voluminibus. Quod autem Vitru-
vii Britannici nomine exſtat opus ſplendidum, nec Anglicam Vitruvii verſionem, ne-
que opus de Architectura continet, quale ab Henrico Wottono et aliis habemus, ſed
perpulchras delineationes aediſiciorum et palatiorum illuſtrium magnae Britanniae, lu-
culenter aere deſcriptas curante Coleno Campello, Lond. 1717. 1724. ſol. majore. Gal-
lice Vitruvium vertit Abel Foullonius (a. C. 1563. aetat. 50. deſunctus) ſed, teſte Cruci-
manio P. I. Bibliothecae Gallicae, amici Foullonii, minime amici, verſionem, quam
cum iis communicaverat, ſuo ipſorum nomine ediderunt, Foullonii diſſimularunt.
Memimit iterum Crucimanius p. 530. et p. 230. ſeq. et 243. diſſerit de Johannis Mar-
tinii et Jo. Govionii Vitruvio, qui junctis operis, ille humaniorum Iiterarum, hic artis
aediſicatoriae ſcientia inſignis, et Franciſci atque Henrici II. architectus, hunc ſcriptorem
verterunt Gallice, Pariſ. 1572. ſ. et poſtea Genev. 1618. 4. Noviſſnne illuſtris Colberti
juſſu Vitruvium Gallica verſione donavit, adjunctis egregiis commentariis et delinea- tionibus accuratis, vir non minus cetera eruditione, quam Architecturae inſigni peritia
clarus Claudius Peraltus, Caroli ſrater Pariſ. 1673. ſ. et ex ſecunda recognitione 1684. ſol. Idem praeterea Epitomen Vitruvii edidit, quam ſua etiam lingua ex Gallico donarunt
Angli, et librum cui titulus: Ordonnance de cing eſpèces de colomnes ſelon la méthode
des anciens. Germanice per D. Gualterum Hermenium Rivium, Medicum et Mathe-
maticum, cum non contemnendis commentariis et iconibus, prodiit Vitruvius No-
rimb. apud Jo. Petreium 1548. et Baſil. 1575. ſol. apud Sebaſt. Henr. Petri, atque alio-
rum nova cura perpolitus 1614. ſol. Ejusdem Rivii Bericht von der Architectur zu
rechten Verſtand der Lehren dos Vitruvii prodiit Nürnb. 1558. ſol. 1582. ſol.
12ſupra memorata ſunt exempla quaedam, ubi de edd. Vitruvii diximus. Prima ſuit
Caeſaris Caeſariani, quae primum 1521. cum Comment. prodiit, et aliquoties poſt
eſt repetita, ut 1534. Venetiis, falſo pro nova jactata ab editore in praeſ. Fr. Lucii.
Secuta eſt verſio Jo. Bapt. Corporali Peruſiae 1536. ſol. tum Dan. Barb. cum Comm.
Venet. 1556. ſ. 1567. 4. 1584. 4. 1629. ſol. porro Ant. Ruſconi, Venet. 1590. ſol. et
1660. Chriſtophori Waſe Anglica Vitruvii verſio promittitur in Philoſophicis tranſac-
tionibus Anglicanis num. LXXII. p. 2190. Novae Anglicae Vitruvii verſioni praeluſit
Rob. Caſtellus architectus opere ſplendido Lond. 1728. ſol. edito de Villis veterum, the
Villas of the ancients illuſtrated. Acta Erud. 1731. p. 109. Deinde Vitruvius prelis
Londinenſibus ſubjectus Latine cum Anglica verſione et variorum commentariis tam
editis, quam Inigo Jones et aliorum inediris, multisque ſiguris et iconibus aere affabre
deſcriptis, eodem Rob. Caſtello curante 1730. fol. 2. Voluminibus. Quod autem Vitru-
vii Britannici nomine exſtat opus ſplendidum, nec Anglicam Vitruvii verſionem, ne-
que opus de Architectura continet, quale ab Henrico Wottono et aliis habemus, ſed
perpulchras delineationes aediſiciorum et palatiorum illuſtrium magnae Britanniae, lu-
culenter aere deſcriptas curante Coleno Campello, Lond. 1717. 1724. ſol. majore. Gal-
lice Vitruvium vertit Abel Foullonius (a. C. 1563. aetat. 50. deſunctus) ſed, teſte Cruci-
manio P. I. Bibliothecae Gallicae, amici Foullonii, minime amici, verſionem, quam
cum iis communicaverat, ſuo ipſorum nomine ediderunt, Foullonii diſſimularunt.
Memimit iterum Crucimanius p. 530. et p. 230. ſeq. et 243. diſſerit de Johannis Mar-
tinii et Jo. Govionii Vitruvio, qui junctis operis, ille humaniorum Iiterarum, hic artis
aediſicatoriae ſcientia inſignis, et Franciſci atque Henrici II. architectus, hunc ſcriptorem
verterunt Gallice, Pariſ. 1572. ſ. et poſtea Genev. 1618. 4. Noviſſnne illuſtris Colberti
juſſu Vitruvium Gallica verſione donavit, adjunctis egregiis commentariis et delinea- tionibus accuratis, vir non minus cetera eruditione, quam Architecturae inſigni peritia
clarus Claudius Peraltus, Caroli ſrater Pariſ. 1673. ſ. et ex ſecunda recognitione 1684. ſol. Idem praeterea Epitomen Vitruvii edidit, quam ſua etiam lingua ex Gallico donarunt
Angli, et librum cui titulus: Ordonnance de cing eſpèces de colomnes ſelon la méthode
des anciens. Germanice per D. Gualterum Hermenium Rivium, Medicum et Mathe-
maticum, cum non contemnendis commentariis et iconibus, prodiit Vitruvius No-
rimb. apud Jo. Petreium 1548. et Baſil. 1575. ſol. apud Sebaſt. Henr. Petri, atque alio-
rum nova cura perpolitus 1614. ſol. Ejusdem Rivii Bericht von der Architectur zu
rechten Verſtand der Lehren dos Vitruvii prodiit Nürnb. 1558. ſol. 1582. ſol.