1Declaratur ſubiectum motus, & in ſua membra ſecatur; multa
etiam de agente adiiciuntur. Cap. 8.
Pag.143
Quemadmodum ſe habeat motus ad efficiens, & materiam; vbi verum genus motus aſſignatur. Cap. 9.145
Explicatur habitudo actionis ad agens, & quædam corollaria cum nonnullarum dubitationum ſolutio-nibus apponuntur. Cap. 10.147
De termino ad quem paucula quædam, & quemadmodum ſe habeat ad motum. Cap. 11.149
Diſputatur an ſucceſſio pertineat ad omnem ſpeciem motus, ac problema proponitur. vtrum generatio puncto temporis obeatur nec'ne. Cap. 12.153
Expenduntur dicta ſectatorum Auerrois de ſucceſſione quæ fit in ſubstantia. Cap. 13.157
Ex propria ſententia demonſtratur ſucceſſionem pertinere ad ortum. Cap. 14.159
Aliqua de formę partibus adduntur &
quorundam ſapientum dicta cum ſuperioribus
conciliantur. C. 15.163
Vt inter id quod eſt, & quod non eſt medium ſit, & dubitationes aliquæ diluuntur. Cap. 16.165
Examinatur vis illius pronunciati: Mutationem quę ſit in tempore, terminari forma quæ plus, & mi-nus accipiat, & Simplicij dictum perpenditur. Cap. 17.168
Quemadmodum mutatio ſe habeat ad motum. Cap. 18.170
De oppoſitione formarum quę eſſentiam complent quę cæteri ſenſerint. Cap. 19.173
De oppoſitione
differentiarum, & vtrùm oppoſitio inter
differentias efficiat
oppoſitionem inter formas. C. 20.175
Quemadmodum in ſubſtantia ſunt contraria. Cap. 21.177
Singulæ dubitationes tolluntur de oppoſitione ſubstantiarum. Cap. 22.180
De naturæ progreſſu vbi poteſtas cum actu commutatur. Cap. 23.181
Pro iis qui prima contraria in natura priuatiuè opponi defendunt. Cap. 24.182
quod' nam propriè generetur, & quid alij cenſuerint. Cap. 25.185
Sit'ne forma compoſito perfectior. Cap. 26.187
Auctoris decretum in medio ponitur de eo quod propriè generetur. Cap. 27.188
Quo pacto formę producantur, & varię philoſophorum ſententiæ recenſentur. Cap. 28.190
Qui ſit animi nostri ſenſus de productione formarum. Cap. 29.192
De terminis mutationum cum ab initio, tum à fine quęstio proponitur ex ſententia Latinorum. Cap. 30.195
Quę ſit germana philoſophi ſententia de terminis mutationum. Cap. 31.197
Dubitationes aliquæ diluuntur contra nostra decreta de terminis mutationum. Cap. 32.198
Explicantur accidentis termini, & docetur vt in illorum quoque productione non ſit primum eſſe. C. 33.200
Oſtenditur vtroſque terminos conflare eſſentiam motus; magis tamen terminum ad quem. Cap. 34.201
De eo quòd motus ſit vnus, & cauſſis continuationis eius. Cap. 35.204
Exquiruntur hoc loco continuationis initia diligentius. Cap. 36.205
Dubitata diſſoluuntur contra
rationem continuitatis in motu, &
afferuntur corollaria
quędam ex dictis. C. 37.207
Recitantur Græcorum, & Arabum opiniones de Ariſtotelica demonſtratione 6.
Phyſ. Cap. 38.208
Quæ Latini de demonſtratione 6.
Phyſ. dixerint, & quid de illa Peripateticè ſtatui conueniat. Cap. 39.210
Nonnulla de indiuiduo
terminiſque tractantur quæ lucem afferunt demonstrationi Sexti Phyſ. C. 40.212
Complura de indiuidui motu generatim
ſpeciatimque. veſtigantur. Cap. 41.213
Ea declarantur ex quibus vnus ad ſpeciem motus conſtituitur. Cap. 42.215
Sit'ne aliquod ex iis quæ motum conſequuntur, vnde varientur ſpecies motus. Cap. 43.218
Explanantur ea ex quibus vnus ad numerum motus exiſtit. Cap. 44.220
Aſſignantur ea quæ ad motuum repugnantiam ſpectant generatim. Cap. 45.223
De oppoſitione motuum ſigillatim, & quemadmodum ortus, & interitus opponantur. Cap. 46.225
Ediſſeruntur aliqua de oppoſitione motus & quietis. Cap. 47.226
TERTIVS LIBER EST DE RATIONE QVA A FORMA
PROFICISCITVR MOTVS.
NATVRAE ſignificata & inchoata quædam hypotheſis affertur. Cap. 1.228
An plena ſit naturę definitio, nec'ne perquiritur. Cap. 2.233
Aduerſus Auicennam, quod certa ſit naturæ definitio poſita 2.
Phyſ. Cap. 2.235
Aliqua aduerſus ea quę decreta ſunt, de naturæ declaratione dubitantur. Cap. 4.236
Vtrùm definitio naturæ conueniat aliis quæ non ſunt natura an eius propria ſit. Cap. 5.238
Alia quædam de naturę ſignificatis, & eſſentia ſubſcribuntur. Cap. 6.240
Venamur differentiam inter materiam, & formam in eo, quòd ſint naturę. Cap. 7.242
Quemadmodum pati pertinet ad formam in mutatione ſecundum ſubſtantiam. Cap. 8.244
Vt pati pertineat ad eandem formam in motu qui eſt ad locum. Cap. 9.246
Diluuntur rationes quæ ad alteram partem problematis de vi formæ ſolent afferri. Cap. 10.248
Affertur demonstratio VII. Phyſicorum qua probatur nil à ſeipſo moueri primò. Cap. 11.251
Dubia contra demonſtrationem Aristotelicam VII. Phyſ. ex Auerroë potiſſimè proponuntur. Cap. 12.253
Expenduntur reliqua dicta Auerrois, & id præcipuè quod attinet ad diuerſionem corporis cæleſtis. C. 13.254
Quæ reliqui pro Aristotele dicant de demonſtratione VII. Phyſ. Cap. 14.256
Demonstratio VII. Phyſ. in ſua primordia reſoluitur, & aliorum argumenta diluuntur. Cap. 15.258
Exploratur genus demonſtrationis VII. Phyſ. Cap. 16.261