Delfino, Federico
,
De fluxu et refluxu aquae maris
,
1559
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 75
>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 75
>
page
|<
<
of 75
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
024/01/005.jpg
"/>
te ſunt, uirtutum liberalitate,
<
expan
abbr
="
ſimulq́
">ſimulque</
expan
>
; tuæ Maieſtatis illo frui contigit
<
lb
/>
aſpectu, in quo, tanquam in lucidiſſimo cælo, ſplendent clariſſima
<
lb
/>
ſidera, uel potius tuæ beatæ mentis puriſſimus
<
expan
abbr
="
pulcherrimusq́
">pulcherrimusque</
expan
>
; Sol.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Nec tamen illud prætermittendum uidetur, quòd, cum tam illuſtri
<
lb
/>
editus è ſtirpe ſis; cum honoribus cunctis,
<
expan
abbr
="
animiq́
">animique</
expan
>
; & corporis bo
<
lb
/>
nis abundes;
<
expan
abbr
="
cumq́
">cumque</
expan
>
; tibi, tanta uirtute, tanta innocentia florenti, ſi
<
lb
/>
ne ulla ueneni ſuſpicione liceat, tanquam monoceroti, ex omnibus
<
lb
/>
potare aquis actionum humanarum; tamen, cum illud eſſe uerum
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
unumq́
">unumque</
expan
>
; bonum, quod ad Deum accedit, plane tibi perſuaſeris, ab
<
lb
/>
ducis te, quantum potes, à cunctis negociis, atque à tot ſplendori
<
lb
/>
bus, qui te ſequuntur inuitum;
<
expan
abbr
="
nosq́
">nosque</
expan
>
; mones exemplo tuo, ut no
<
lb
/>
ſtrarum uoluntatum nauem conſilio regamus, ne illam fallaces abſor
<
lb
/>
beant fluctus, in quibus ipſe tam ſæpe, tanta tranquillitate, tam fe
<
lb
/>
lici curſu nauigaſti. </
s
>
<
s
>Conſtantiam ergo tuebimur;
<
expan
abbr
="
eaq́
">eaque</
expan
>
; duce, ſpera
<
lb
/>
mus fore, ut aliquando teſtatum apud omnes relinquamus, quem
<
lb
/>
admodum nemo te omnium, qui uiuunt, uirtute anteit, & à fortu
<
lb
/>
næ bonis egregie paratus es, ita neminem fore, qui aut iudicii teſti
<
lb
/>
monium illuſtrius, aut ueræ erga te præbeat obſeruantiæ. </
s
>
<
s
>Quòd ſi
<
lb
/>
munus hoc, nunc à nobis ad te miſſum, minime tibi fuiſſe ingratum
<
lb
/>
cognouerimus: non modo iacta eſſe præclara operis à nobis inſtituti
<
lb
/>
fundamenta, uerum aditum etiam aliquem ad ſperatam perfectio
<
lb
/>
nem eſſe patefactum exiſtimabimus. </
s
>
<
s
>Munus ipſum inſigne admodum
<
lb
/>
eſt, tum quia nobiliſſimum ac perdifficile continet argumentum, de
<
lb
/>
fluxu ſcilicet, & refluxu,
<
expan
abbr
="
aliisq́
">aliisque</
expan
>
; præterea marinæ aquæ motibus;
<
lb
/>
quæ quàm non aperta, quàm ardua cognitio ſit, Ariſtotelis,
<
expan
abbr
="
alio-rumq́
">alio
<
lb
/>
rumque</
expan
>
; philoſophorum induſtria declarat; ſed etiam quia rationes
<
lb
/>
non uulgares, nec à ueteribus perceptæ, in hoc libro exponuntur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Addidimus autem de motu octauæ ſphæræ ſubtilem & eruditam di
<
lb
/>
ſputationem,
<
expan
abbr
="
idq́
">idque</
expan
>
; merito. </
s
>
<
s
>ſi quidem tanti,
<
expan
abbr
="
tamq́
">tamque</
expan
>
; uarii maris motus
<
lb
/>
non modo ad Solis
<
expan
abbr
="
Lunæq́
">Lunæque</
expan
>
; curſum, ſed ad primum etiam mobile re
<
lb
/>
feruntur. </
s
>
<
s
>Atque hæc eruditiſſima,
<
expan
abbr
="
ualdeq́
">ualdeque</
expan
>
; à multis optata ſcripta
<
lb
/>
cum in tenebris laterent, fortaſſe, paulatim uetuſtate corrupta, pe
<
lb
/>
riiſlent, niſi præſtantis uiri, & doctrina clari, Lucæ Hieronymi Con
<
lb
/>
tareni, patricii Veneti, cui præceptor fuit Delphinus ipſe, horum
<
lb
/>
ſcriptorum auctor, ſingularis humanitas ea conceſſiſſet Academiæ
<
lb
/>
noſtræ: quæ ſtatim, cognito argumento, non minus iucundo, quàm
<
lb
/>
diflicili, munus ad te, ſuæ teſtimonium obſeruantiæ, mittendum
<
lb
/>
conſtituit: cum ipſam quidem rem, & pro tua excellenti doctrina,
<
lb
/>
& quia te in amœniſſimum Corneliani ſeceſſum, quietis, & ualetu
<
lb
/>
dinis cauſa, contuliſti, gratam fore opinaretur, animum tamen no
<
lb
/>
ſtrum tibi probari uehementius optaret, utpote qui ad tuam glo
<
lb
/>
riam multo ſublimiora cogitans, humilia tamen tuæ ſplendore di
<
lb
/>
gnitatis putauit illuſtranda. </
s
>
<
s
>nec uero ſibi unquam ſatisfaciet, donec
<
lb
/>
plane peripiciat, neminem poſſe ipſo præſtantius ad tuum decus </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>