1fìue citra Terram.
Cæterùm, vt plumbum chordulæ
a penſum, & poſt abductionem à perpendiculo li
bertati ſuæ permiſſum, tantò vibratur celeriùs, quan
to chordula fuerit breuior, tantò tardiùs, quantò
productior; ita poteſt contingere, vt motus Terræ
annuus, qui æquabilis ex ſe foret, efficiatur in coniun
ctione, ſeu nouilunio velocior, in oppoſitione, ſeu
plenilunio tardior: ſicque bis in menſe eueniat ſpe
cialis inæqualitas, ob quam rurſùs diurnæ illæ reci
procationes alterationem quandam patiantur. At
que hæc poteſt videri cauſa, cur in ſingulis plenilu
niis, atque nouiluniis vehementiores æſtus ſint: cùm
iidem poſſint per plenilunia, atque nouilunia ſolſti
tiis, æquinoctiiſque vicina (ſed æquinoctiis præſer
tìm) eſſe vehementiſſimi, ob ſuperiorem cauſam ad
iunctam. Hæc porrô ſumma eſt ratiocinij circa maris
æſtum, quem proinde vt comprobare ipſe motus
Terræ videtur; ita ipſemet motum Terræ videtur
prorſùs adſtruere; adeò vt alter alteri non malè fi
dem conciliet, vt relatorum proprium eſt, ac ſpeciali
ter cauſæ, & effectus. Quinetiam hoc vnum videtur
experimentum ſenſibile Copernicanis ſubſidio eſſe;
cùm aliàs motus generalis, quo Terra oculum vnà
transfert, inobſeruabilis ſit. Finge nempe nauiculam,
de qua paulò antè dicebam, non mari, aut lacui inna
tare, ſed eſſe intra maiorem nauim, ipſique ſeu clauis,
ſeu alia ratione defixam, vt eius partem cohærere; ac
hominem Mediterraneum ad aquam attendere. Tunc
ſi aqua quidem intra nauiculam quieſcat, nullum
planè erit argumentum, quo ille moueri nauim iudicet,
a penſum, & poſt abductionem à perpendiculo li
bertati ſuæ permiſſum, tantò vibratur celeriùs, quan
to chordula fuerit breuior, tantò tardiùs, quantò
productior; ita poteſt contingere, vt motus Terræ
annuus, qui æquabilis ex ſe foret, efficiatur in coniun
ctione, ſeu nouilunio velocior, in oppoſitione, ſeu
plenilunio tardior: ſicque bis in menſe eueniat ſpe
cialis inæqualitas, ob quam rurſùs diurnæ illæ reci
procationes alterationem quandam patiantur. At
que hæc poteſt videri cauſa, cur in ſingulis plenilu
niis, atque nouiluniis vehementiores æſtus ſint: cùm
iidem poſſint per plenilunia, atque nouilunia ſolſti
tiis, æquinoctiiſque vicina (ſed æquinoctiis præſer
tìm) eſſe vehementiſſimi, ob ſuperiorem cauſam ad
iunctam. Hæc porrô ſumma eſt ratiocinij circa maris
æſtum, quem proinde vt comprobare ipſe motus
Terræ videtur; ita ipſemet motum Terræ videtur
prorſùs adſtruere; adeò vt alter alteri non malè fi
dem conciliet, vt relatorum proprium eſt, ac ſpeciali
ter cauſæ, & effectus. Quinetiam hoc vnum videtur
experimentum ſenſibile Copernicanis ſubſidio eſſe;
cùm aliàs motus generalis, quo Terra oculum vnà
transfert, inobſeruabilis ſit. Finge nempe nauiculam,
de qua paulò antè dicebam, non mari, aut lacui inna
tare, ſed eſſe intra maiorem nauim, ipſique ſeu clauis,
ſeu alia ratione defixam, vt eius partem cohærere; ac
hominem Mediterraneum ad aquam attendere. Tunc
ſi aqua quidem intra nauiculam quieſcat, nullum
planè erit argumentum, quo ille moueri nauim iudicet,