1tinüare, & perinde perficere, ac ſi immoto corpore
ſtante, mota manus ſola motum impreſſiſſet? En
verò, quod magis mirere. Conſiſte primùm in per
gulæ medio, & nunc antrorsùm, nunc retrorsum,
moderata vi pilam conijce: adeò vt ad certum vſ
que ſpatium, quod notari poſſit, vtrímque excurrat.
Incede deinde, & ab vna parte ad idem medium
perueniens (nec moueri proptereà codem tenore de
ſinens) pari vi pilam conijce. Videbis profectò pro
jectam antrorsùm excurrere longiùs, quam excur
rerit anteà; projectam verò retrorsùm, vel excur
rere breuiùs, vel conſiſtere, vel etiam te ſequi. Cau
ſa nempe eſt, Quia cùm antrorsùm conijcis, dupli
cem illi imprimis vim; altera quippe eſt manus pro
pria, & qualis anteà erat, cùm ſtares corpore immo
to; altera corporis ipſius, quâ eidem manui com
municatâ, efficitur, vt manus feratur antrorsùm ce
leriùs; quàm ipſa ſola, & reliquo corpore quieſcente,
moueretur. Ex quo fit, vt pila accepto velociore
motu, moueatur velociùs, & procurrat vlteriùs. Cùm
proijcis verò retrorsùm, vides à manu non alium
motum, quàm ipſius proprium verſus eam partem
imprimi; nam qui motus eſt à reliquo corpore, in
oppoſitam tendit partem. Conſideranda eſt ergo
manus cùm duplici motu, vno ſibi proprio retror
sùm, altero ex corporis tranſlatione antrorsùm. Ex
hoc enim fit, primò, vt pila nunquam poſſit tantun
dem retrorsùm excurrere, ac excurrerat anteà; quo
niam licet manus motu proprio moueatur æqualiter;
non tantundem tamen promouetur retrorsùm, quòd
ſtante, mota manus ſola motum impreſſiſſet? En
verò, quod magis mirere. Conſiſte primùm in per
gulæ medio, & nunc antrorsùm, nunc retrorsum,
moderata vi pilam conijce: adeò vt ad certum vſ
que ſpatium, quod notari poſſit, vtrímque excurrat.
Incede deinde, & ab vna parte ad idem medium
perueniens (nec moueri proptereà codem tenore de
ſinens) pari vi pilam conijce. Videbis profectò pro
jectam antrorsùm excurrere longiùs, quam excur
rerit anteà; projectam verò retrorsùm, vel excur
rere breuiùs, vel conſiſtere, vel etiam te ſequi. Cau
ſa nempe eſt, Quia cùm antrorsùm conijcis, dupli
cem illi imprimis vim; altera quippe eſt manus pro
pria, & qualis anteà erat, cùm ſtares corpore immo
to; altera corporis ipſius, quâ eidem manui com
municatâ, efficitur, vt manus feratur antrorsùm ce
leriùs; quàm ipſa ſola, & reliquo corpore quieſcente,
moueretur. Ex quo fit, vt pila accepto velociore
motu, moueatur velociùs, & procurrat vlteriùs. Cùm
proijcis verò retrorsùm, vides à manu non alium
motum, quàm ipſius proprium verſus eam partem
imprimi; nam qui motus eſt à reliquo corpore, in
oppoſitam tendit partem. Conſideranda eſt ergo
manus cùm duplici motu, vno ſibi proprio retror
sùm, altero ex corporis tranſlatione antrorsùm. Ex
hoc enim fit, primò, vt pila nunquam poſſit tantun
dem retrorsùm excurrere, ac excurrerat anteà; quo
niam licet manus motu proprio moueatur æqualiter;
non tantundem tamen promouetur retrorsùm, quòd