Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
151
151
152
152
153
153
154
154
155
155
156
156
157
157
158
158
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.001008">
                <pb pagenum="159" xlink:href="027/01/158.jpg"/>
              profundior quæ repellat (appellabunt mechanici il­
                <lb/>
              lam hypomoclium, hanc onus, vt & rem ipſam flexi­
                <lb/>
              lem, vectem.) Neque obſtat, quòd in allato bacilli
                <lb/>
              exemplo ictus imprimatur, heic deflexionis tenor ſit;
                <lb/>
              ſiquidem hic tenor nihil aliud eſt, quàm ſeries quæ­
                <lb/>
              dam continua ictuum, quorum vltimus ille eſt, ad
                <lb/>
              quem immediatè ſequitur reflexio. </s>
              <s id="id.001009">Neque obſtat
                <lb/>
              rurſus, quòd bacillus rigidus ſit, cùm de re flexili aga­
                <lb/>
              tur; nam in flexili quoque re debet eſſe rigiditas, non
                <lb/>
              omnimoda quidem, ſed aliqua tamen; hoc eſt com­
                <lb/>
              pactio, & firmitudo, quæ quò fuerit maior, eò ſit ve­
                <lb/>
              hementior futura reflexio; cùm &, ſi nulla fuerit, nul­
                <lb/>
              la ſit reflexio futura. </s>
              <s id="id.001010">Quòd ſi plærúmque plures re­
                <lb/>
              flexiones, ſeu itus, redituſque fiant; cauſa manifeſta
                <lb/>
              videtur, quòd ad parteis continentis oppoſitas, oppo­
                <lb/>
              ſita quaſi hypomoclia, & onera fiant, quæ vices per­
                <lb/>
              mutent; vt vices permutant duo parietes oppoſiti, in
                <lb/>
              quorum vnum pilam ita adigis, vt ex illo repercutia­
                <lb/>
              tur in alium, à quo pari modo in priorem reſiliat.
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.001011">Addo in re deflexa tam ſecundum concauam, quàm
                <lb/>
              ſecundum convexam partem fieri continüam quan­
                <lb/>
              dam ſeriem hypomocliorum, & onerum, à quibus
                <lb/>
              compreſſio, & repreſſio fiat. </s>
              <s id="id.001012">Addo eandem rem ſe­
                <lb/>
              cundum partem concauam variè corrugari, ſecun­
                <lb/>
              dum convexam variè hiſcere; & ad illam particulas
                <lb/>
              quaſdam ſuperficialeis adigi introrsùm; ad iſtam quaſ­
                <lb/>
              dam interiores in ſuperficiem exprimi: ſicque, dum
                <lb/>
              aſſidua deflexione altera ſuperficies contrahitur, alte­
                <lb/>
              ra ampliatur, fieri curuitatem. </s>
              <s id="id.001013">Adderem alia; ſed hæc
                <lb/>
              nimis. </s>
              <s id="id.001014">Vale iterùm. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.001015">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              FINIS.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
        <back/>
      </text>
    </archimedes>