1cauſa accelerationis diſſerüerit, docendo ſolam grauitatem
eſſe cauſſam initij motus, & ſolùm medium, putà aërem eſſe
cauſſam accelerationis, quatenus à fronte reſiliens, & à tergo
clandem, graue vrget; cùm alioquin ſola grauitate agente, ſi
bique ſimili manente, vt in vacuo, deſcenſus foret vniformis,
ſimiliſque ſui perſeueraturus: idcircò anſa & accepta, & in
hunc locum dimiſſa eſt adiiciendi quidpiam de Phyſica cauſſa.
Nam primùm quidem paulò fuſiùs deducitur lapſus indicatus
ad calcem ſuperioris Epistolæ: declarando videlicet, quo pro
greſſu tentatum fuiſſet in Epiſtolis de Motu impreſſo à
motore tranſlato cauſſam dicere, quamobrem grauia acce
lerentur iuxta progreßionem numerorum imparium ab vnita
te incœptorum; & quemadmodum talis cauſſa fuiſſet agnita
tum primo momento ſola attractrix Terræ vis, quæ imprime
ret ſingularem ictum: tum ſecundo, & reliquis tam eadem
attractrix, quàm aër à tergo ſuccedens, inſtanſque, adeò vt
quolibet momento duo quaſi ictus imprimerentur: ſicque &
primo momento vnus acquireretur velocitatis gradus, quo ſu
peraretur vnum ſpatium: ſequente autem quolibet ſuper-ad
derentur duo, eſſentque proinde tres, quinque, ſeptem, &c.
quibus spatia totidem conſequenter ſuperarentur: vnde &
conſentaneum foret velocitates eſſe, vt spatia, quæ proinde ſi
mul repræſentari deberent per illas triangulorum areas: quod
animaduerſum eſt repugnare. Deinde verò oſtenditur,
quamobrem cùm cauſſa vnica ſufficiat, iuxta antè expoſita
(ſupponitur autem videri non eſſe ipſam aliam, quàm ipſam
vim Terræ tractricem) oſtenditur, inquam, vtramque à
R. P. aßignatam videri eſſe reiiciendam, quatenus medium,
putà aër, ad accelerationem nihil confert, quin-etiam potiùs
eſſe cauſſam initij motus, & ſolùm medium, putà aërem eſſe
cauſſam accelerationis, quatenus à fronte reſiliens, & à tergo
clandem, graue vrget; cùm alioquin ſola grauitate agente, ſi
bique ſimili manente, vt in vacuo, deſcenſus foret vniformis,
ſimiliſque ſui perſeueraturus: idcircò anſa & accepta, & in
hunc locum dimiſſa eſt adiiciendi quidpiam de Phyſica cauſſa.
Nam primùm quidem paulò fuſiùs deducitur lapſus indicatus
ad calcem ſuperioris Epistolæ: declarando videlicet, quo pro
greſſu tentatum fuiſſet in Epiſtolis de Motu impreſſo à
motore tranſlato cauſſam dicere, quamobrem grauia acce
lerentur iuxta progreßionem numerorum imparium ab vnita
te incœptorum; & quemadmodum talis cauſſa fuiſſet agnita
tum primo momento ſola attractrix Terræ vis, quæ imprime
ret ſingularem ictum: tum ſecundo, & reliquis tam eadem
attractrix, quàm aër à tergo ſuccedens, inſtanſque, adeò vt
quolibet momento duo quaſi ictus imprimerentur: ſicque &
primo momento vnus acquireretur velocitatis gradus, quo ſu
peraretur vnum ſpatium: ſequente autem quolibet ſuper-ad
derentur duo, eſſentque proinde tres, quinque, ſeptem, &c.
quibus spatia totidem conſequenter ſuperarentur: vnde &
conſentaneum foret velocitates eſſe, vt spatia, quæ proinde ſi
mul repræſentari deberent per illas triangulorum areas: quod
animaduerſum eſt repugnare. Deinde verò oſtenditur,
quamobrem cùm cauſſa vnica ſufficiat, iuxta antè expoſita
(ſupponitur autem videri non eſſe ipſam aliam, quàm ipſam
vim Terræ tractricem) oſtenditur, inquam, vtramque à
R. P. aßignatam videri eſſe reiiciendam, quatenus medium,
putà aër, ad accelerationem nihil confert, quin-etiam potiùs