Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
< >
page |< < of 241 > >|
1 Quos ego de rerum natura pangere conor
Memmiadae nostro; quem tu, dea, tempore in omni
Omnibus ornatum voluisti excellere rebus.

Quo magis aeternum da dictis, diva, leporem:
Effice, ut interea fera moenera militiai
Per maria, ac terras omnis sopita quiescant.

Nam tu sola potes tranquilla pace iuvare
Mortalis: quoniam belli fera moenera Mavors
Armipotens regit.
in gremium qui saepe tuum se
Reficit aeterno devictus vulnere amoris:
Atque ita suspiciens tereti cervice reposta
Pascit amore avidos inhians in te, dea, visus;
Eque tuo pendet resupini spiritus ore.

Hunc tu, diva, tuo recubantem corpore sancto
Circumfusa super, suavis ex ore loquellas
Funde, petens placidam Romanis incluta pacem.

Nam neque nos agere hoc patriai tempore iniquo
Possumus aequo animo; nec Memmi clara propago
Talibus in rebus, communi desse saluti.

Quod superest, vacuas auris mihi Memmius, & te
Semotum a curis adhibe veram ad rationem,
Ne mea dona tibi studio disposta fideli,
Intellecta prius quam sint, contempta relinquas.

Nam tibi de summa caeli ratione, deumque
Dissere incipiam, & rerum primordia pandam;
Unde omnis natura creet res auctet, alatque,
Quoue eadem rursum natura perempta resolvat:
Quae nos materiem, & genitalia corpora rebus
Reddunda in ratione vocare, & semina rerum
Adpellare suemus; & haec eadem usurpare
Corpora prima, quod ex illis sunt omnia primis.

Omnis enim per se diuum natura necesse est

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index