Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/005.jpg"/>
              gnarum eſſe voluit futurum Vatem: qualem
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              vitæ humanæ cuſto­
                <lb/>
              dem requirit veſter Hippocrates. </s>
              <s>Rectè quidem tu hæc, inquam ego: at
                <lb/>
              verò huius acerræ
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              ignis, quis nam in me typus? Tam citò, refert ille,
                <lb/>
              es oblitus! nam alioquin malorum ſenſus eſſe ſolet diuturnus. </s>
              <s>Ego
                <lb/>
              verò dic, amabo te, aio quidnam ex igne mali ſum paſſus? namillud qui­
                <lb/>
              dem ego prorſus ignoro. </s>
              <s>Quòd enim non ita pridem
                <expan abbr="utramq;">utramque</expan>
              Domum,
                <lb/>
              quæ ex hæreditate meâ erant reliquæ, ignis abſumpſit, tu optimè noſti
                <lb/>
              quàm æquo animo tulerim: leuior enim hæc jactura mihi viſa; quàm ut
                <lb/>
              mentem his aſſuetam turbaret. </s>
              <s>Ad hæc ille: non meminiſti, inquit,
                <lb/>
              illâ eadem nocte, quâ Phitomorphoſis tua ſymbolo præludebat, ma­
                <lb/>
              num tibi aduſtam? Memini ſanè, inquam ego. </s>
              <s>Nam ubi ſtudijs feſſum
                <lb/>
              caput in codicem ſacrum reclinaſſem; dormienti mihi, neſcio quo pa­
                <lb/>
              cto, manus dextra ſubducta, & in ignem candelæ paulo remotioris pro­
                <lb/>
              ducta digitum anularem aduſſit: cuius ſenſus acer me quidem euigila­
                <lb/>
              re fecit, manum verò ut inſanam incuſare. </s>
              <s>Ita quidem tu, ait Motus, à
                <lb/>
              veritate aberrans: at verò illa te longè ſapientior fuit: quæ a Sapien­
                <lb/>
              tiſſimo Genio tum dirigebatur: Vt nimirum etiam hac parte ſymbolum
                <lb/>
              impleres. </s>
              <s>Deinde veró quòd igne hoc elementari futurum Vatem initi­
                <lb/>
              ari oportebat. </s>
              <s>Vide nunc has plantas, quibus Symbolum inſignitur. </s>
              <lb/>
              <s>Agnoſcis hanc perpetuò virentem
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              victricem LAVRVM: quam ignis
                <lb/>
              Jouius tuetur incluſus? hanc PALMAM canenti OLIVÆ ſociatam? effare:
                <lb/>
              quid ſiles? Agnoſcis nunc demum tuam Phitomorphoſin? Ohe quid
                <lb/>
              audio, inquam ego! etiamne mentis penetralia tibi patent? quem ego
                <lb/>
              rebar ſolis corporibus mancipatum. </s>
              <s>Et ubi inquit ille maiores per­
                <lb/>
              turbationum motus, quàm in mentibus humanis? At velocitas mentis,
                <lb/>
              inquam ego, omni motu corporeo eſt velocior. </s>
              <s>Si ergo ineft velocitas,
                <lb/>
              ait, inerit ſanè & motus. </s>
              <s>Quanquam falleris, ratus mentem Corpori
                <lb/>
              huic terreno alligatam omni motu corporeo eſſe velociorem: quæ neq,
                <lb/>
              huius frigidi Saturni velocitatem ullâ ratione aſſequi valet. </s>
              <s>At COPER­
                <lb/>
              NICVS, inquam ego, cum GALILÆO & multâ turbâ ſophorum hanc tibi
                <lb/>
                <expan abbr="Cœlóq;">Cœlóque</expan>
              prærogatiuam ademit: qui ſolem in medio mundi ſtare immo­
                <lb/>
              tum, terram verò circumire juſſit. </s>
              <s>Atqui refert ille, in eo ſatis oſten­
                <lb/>
              dunt animi ſui tarditatem: Dum aſſequi non valent hanc meam in cor­
                <lb/>
              poribus velocitatem. </s>
              <s>Sed hîs relictis ad tuam Phitomorphoſim me
                <lb/>
              conuerto:
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              enim abeſſe potui ex illâ motione; dum planta una ex </s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>