1 in præſentia omittatur; infraquè ſuo loco oſtendendum.
ſat
autem nobis nunc ſit oſtendiſſe, hæc ad praxim reduci, ma
nibuſquè (vt dicitur.) contrectari poſſe. Quòd ſi hæc ita ſe ha
bent, huiuſmodi conſideratio non erit vana, ne〈que〉 vt inuti
lis reijcienda. Sed vlteriùs adhuc progrediamur, dicamuſ
què, quoniam planum ACD, quatenus eſt corpori coniun
ctum, horizonti æquidiſtans permanere debet; ſi ſeorſum à
corpore illud intelligamus, vt ſi ADC ex eius centro graui
tatis G ſuſpendatur, tunc quocun〈que〉 modo reperiatur, hoc
eſt ſiue horizonti ęquidiſtans, ſiuè
minùs, idipſum permanſurum ni
hilominus intelligere poſſumus,
parteſquè vndi〈que〉 æqualium mo
mentorum conſiſtentes. Ne〈que〉
enim Ariſto teles grauibus dunta
xat, ſed etiam leuibus momenta
tribuit, idipſum què (vt Eutocius
in horum librorum comentarijs
refert) Ptolæmeo quo〈que〉 placuit, vt habetur in líbro (à nobis
ramen deſiderato) 〈que〉m de momentis ſcripſit. Pręterea alij
quo〈que〉 Philoſophi id ipſum ſenſiſſe videntur. quod eſt qui
dem rationi conſentaneum, ſuperuolant enim, quæ leuia ſunt,
& ſi mente concipiatur eadem figura leuis cuiuſpiam eſſe, tunc
ſi detineatur in G, partes vndi〈que〉 ęqualium momentorum
conſiſtent, eſſetquè G (vt ita dicam) centrum leuitatis. Quo
niam autem circa centrum grauitatis ę〈que〉ponderationem
conſideramus, id circo plana, tanquam no bis apparentia gra
uitatem habere, mente concipimus. Non eſt igitur à ratio
ne alienum, æ〈que〉ponderantiam in planis, vt grauibus conſi
deratis intelligere, conciperequè. Nec quicquam nobis offi
cit, quòd definitiones centri grauitatis priùs allatæ non pla
norum, ſed corporum centra explicarunt, ita vt grauitatis cen
trum ad corpora, non ad plana ſit referendum. Hoc enim ideo fa
ctum eſt, quia propriè centrum grauitatis reſpicit corpora; non ta
men propterea impropriè reſpicit plana, ſed quia primò reſpi
cit corpora; in quibus actu ineſſe depræhenditur. propterea eędem
met definitiones planis quo〈que〉 in hunc modum aptari poterunt.
autem nobis nunc ſit oſtendiſſe, hæc ad praxim reduci, ma
nibuſquè (vt dicitur.) contrectari poſſe. Quòd ſi hæc ita ſe ha
bent, huiuſmodi conſideratio non erit vana, ne〈que〉 vt inuti
lis reijcienda. Sed vlteriùs adhuc progrediamur, dicamuſ
què, quoniam planum ACD, quatenus eſt corpori coniun
ctum, horizonti æquidiſtans permanere debet; ſi ſeorſum à
corpore illud intelligamus, vt ſi ADC ex eius centro graui
tatis G ſuſpendatur, tunc quocun〈que〉 modo reperiatur, hoc
eſt ſiue horizonti ęquidiſtans, ſiuè
minùs, idipſum permanſurum ni
hilominus intelligere poſſumus,
parteſquè vndi〈que〉 æqualium mo
mentorum conſiſtentes. Ne〈que〉
enim Ariſto teles grauibus dunta
xat, ſed etiam leuibus momenta
tribuit, idipſum què (vt Eutocius
in horum librorum comentarijs
refert) Ptolæmeo quo〈que〉 placuit, vt habetur in líbro (à nobis
ramen deſiderato) 〈que〉m de momentis ſcripſit. Pręterea alij
quo〈que〉 Philoſophi id ipſum ſenſiſſe videntur. quod eſt qui
dem rationi conſentaneum, ſuperuolant enim, quæ leuia ſunt,
& ſi mente concipiatur eadem figura leuis cuiuſpiam eſſe, tunc
ſi detineatur in G, partes vndi〈que〉 ęqualium momentorum
conſiſtent, eſſetquè G (vt ita dicam) centrum leuitatis. Quo
niam autem circa centrum grauitatis ę〈que〉ponderationem
conſideramus, id circo plana, tanquam no bis apparentia gra
uitatem habere, mente concipimus. Non eſt igitur à ratio
ne alienum, æ〈que〉ponderantiam in planis, vt grauibus conſi
deratis intelligere, conciperequè. Nec quicquam nobis offi
cit, quòd definitiones centri grauitatis priùs allatæ non pla
norum, ſed corporum centra explicarunt, ita vt grauitatis cen
trum ad corpora, non ad plana ſit referendum. Hoc enim ideo fa
ctum eſt, quia propriè centrum grauitatis reſpicit corpora; non ta
men propterea impropriè reſpicit plana, ſed quia primò reſpi
cit corpora; in quibus actu ineſſe depræhenditur. propterea eędem
met definitiones planis quo〈que〉 in hunc modum aptari poterunt.