159LIBER I.
illud cui, id quod eſt, accidit, non erit:
eſt enim aliud ab eo
quod eſt. Erit ergo quippiã quod nõ eſt: non ergo id quod
propriè eſt ens, alij inerit: nõ enim rationem entis ſubibit,
niſi id quod eſt, plura ſignificet hoc pacto, ut quodq; quip-
piam ſit: ad id quod eſt, unũ ſignificare ſupponitur. Si igitur
id quod propriè eſt ens, non accidit cuiquã, ſed aliquid illi
aliud accidit: cur id quod eſt ens propriè, ens ſignificat po
tius quàm nõ ens? Nam ſi id quod propriè eſt ens, erit etiã
albũ: album autẽ nõ eſt propriè ens (neq; enim id quod eſt,
ipſi accidere poteſt: nihil eſt enim ens quod nõ eſt propriè
ens) albũ ergo nõ eſt ens: atq; nõ hoc quidẽ pacto, ut quip-
piam non ſit, ſed ut omnino non ſit. Si igitur (ut diximus) id
quod eſt propriè ens, erit etiam album, fit ut id non ſit ens,
quod eſt propriè ens: uerè enim dicemus, ſi illud album eſſe
dixerimus. At hoc, nõ ens (ut ſupponebatur) ſignificabat:
quare ſi album etiã propriè ens ſignificat, non unũ id quod
eſt, ſed plura ſanè ſignificat. Neque igitur magnitudinem
habebit id quod eſt, ſi id ſit, quod eſt propriè ens: ratio
nanq; partis utriuſq; diuerſa nimirum eſt. Diuidi autẽ id
quod eſt propriè ens, in aliquid aliud propriè ens ex ratio-
ne etiam patet: ueluti ſi homo ens propriè quippiam eſt, &
animal neceſſe eſt propriè quid eſſe, & itidem bipes. Nam
ſi ita non ſit, accidentia erunt profectò: aut igitur homini,
aut alij ſubiecto cuipiam accidunt: at neutrum eſſe poteſt.
quod eſt. Erit ergo quippiã quod nõ eſt: non ergo id quod
propriè eſt ens, alij inerit: nõ enim rationem entis ſubibit,
niſi id quod eſt, plura ſignificet hoc pacto, ut quodq; quip-
piam ſit: ad id quod eſt, unũ ſignificare ſupponitur. Si igitur
id quod propriè eſt ens, non accidit cuiquã, ſed aliquid illi
aliud accidit: cur id quod eſt ens propriè, ens ſignificat po
tius quàm nõ ens? Nam ſi id quod propriè eſt ens, erit etiã
albũ: album autẽ nõ eſt propriè ens (neq; enim id quod eſt,
ipſi accidere poteſt: nihil eſt enim ens quod nõ eſt propriè
ens) albũ ergo nõ eſt ens: atq; nõ hoc quidẽ pacto, ut quip-
piam non ſit, ſed ut omnino non ſit. Si igitur (ut diximus) id
quod eſt propriè ens, erit etiam album, fit ut id non ſit ens,
quod eſt propriè ens: uerè enim dicemus, ſi illud album eſſe
dixerimus. At hoc, nõ ens (ut ſupponebatur) ſignificabat:
quare ſi album etiã propriè ens ſignificat, non unũ id quod
eſt, ſed plura ſanè ſignificat. Neque igitur magnitudinem
habebit id quod eſt, ſi id ſit, quod eſt propriè ens: ratio
nanq; partis utriuſq; diuerſa nimirum eſt. Diuidi autẽ id
quod eſt propriè ens, in aliquid aliud propriè ens ex ratio-
ne etiam patet: ueluti ſi homo ens propriè quippiam eſt, &
animal neceſſe eſt propriè quid eſſe, & itidem bipes. Nam
ſi ita non ſit, accidentia erunt profectò: aut igitur homini,
aut alij ſubiecto cuipiam accidunt: at neutrum eſſe poteſt.
Accidens enim aut id dicitur, quod ineſſe poteſt, ac non
ineſſe: aut id, cuius in rõne id, cui accidit, ſumitur: ceu ſeßio
quidẽ eſt, ut illud quod ſeparatur: ſimitas autẽ id, cuius in
ratione ſumitur naſus, cui ſimitatẽ dicimus accidiſſe. Præ-
terea in eorũ ratione, quæ in definitiua ratione cuiuſpiam
inſunt, aut eorũ ex quibus quippiã cõstat nunquã ipſius
ineſſe: aut id, cuius in rõne id, cui accidit, ſumitur: ceu ſeßio
quidẽ eſt, ut illud quod ſeparatur: ſimitas autẽ id, cuius in
ratione ſumitur naſus, cui ſimitatẽ dicimus accidiſſe. Præ-
terea in eorũ ratione, quæ in definitiua ratione cuiuſpiam
inſunt, aut eorũ ex quibus quippiã cõstat nunquã ipſius