104HERONIS
eſt ab iis, quæ diximus:
ſiquidem corpori admotæ non
ſolum non excidunt manifeſtam gravitatem habentes, ſed
adjacentem materiam per corporis raritates attrahunt ean-
dem ob cauſſam: injectus enim ignis corrumpit, & exte-
nuat aërem qui in ipſis continetur, quemadmodum &
alia corpora ab igne corrumpuntur, & in tenuiores ſub-
ſtantias mutantur. Dico autem aërem, aquam & terram:
nam corrumpi quidem manifeſtum eſt ex derelictis carboni-
bus. Ii enim molem ſervantes eandem quàm à principio
ante combuſtionem habuerunt, vel paulo minorem, gra-
vitate plurimum differunt. Quæ autem in corporibus cor-
rumpuntur per fumum in igneam ſubſtantiam, & aëream,
& terrenam tranſeunt. Nam quæ tenuiora ſunt in ſuperio-
rem locum feruntur, ubi eſt & ignis: quæ vero his paulo
craſſiora in aërem; & quæ adhuc craſſiora ſimul cum his
aliquantulum ſublata ob continuam lationem rurſus in in-
feriorem locum deſcendunt, ac terrenis junguntur. Mu-
tatur autem & aqua ab igne corrupta in aerem; vapores
enim ex ardentibus lebetibus nihil aliud ſunt, niſi humidi
extenuationes, quæ in aerem tranſeunt. Itaque ignem
diſſolvere omnia ſe ipſo craſſiora, & tranſmutare ex jam
dictis manifeſtum eſt, & ex his quæ à terra fiunt exhalatio-
nibus tranſmutantur craſſiora corpora in tenuiores ſubſtan-
tias: rores enim non aliter ſurſum ſeruntur, niſi aqua quæ
in terra eſt ab exhalatione ſuerit extenuata, ipſa autem ex-
halatio fit ab ignea quadam ſubſtantia ſolis ſub terra exiſten-
tis, & calefacientis locum illum, & magis vel ſulfureum, vel
bituminoſum, qui quidem calefactus plerunque exhala-
tionem generat, & aquæ calidæ, quæ in terra inveniun-
tur ex eadem cauſſa fiunt, roris autem tenuiores partes in
aërem tranſmutantur, craſſiores aliquantulum ſublatæ ob
exhalationis vim, hac refrigerata ſecundum ſolis conver-
ſionem rurſus in inferiorem locum deferuntur, at venti
oriuntur ex vehementi exhalatione aëris, tum expulſi,
ſolum non excidunt manifeſtam gravitatem habentes, ſed
adjacentem materiam per corporis raritates attrahunt ean-
dem ob cauſſam: injectus enim ignis corrumpit, & exte-
nuat aërem qui in ipſis continetur, quemadmodum &
alia corpora ab igne corrumpuntur, & in tenuiores ſub-
ſtantias mutantur. Dico autem aërem, aquam & terram:
nam corrumpi quidem manifeſtum eſt ex derelictis carboni-
bus. Ii enim molem ſervantes eandem quàm à principio
ante combuſtionem habuerunt, vel paulo minorem, gra-
vitate plurimum differunt. Quæ autem in corporibus cor-
rumpuntur per fumum in igneam ſubſtantiam, & aëream,
& terrenam tranſeunt. Nam quæ tenuiora ſunt in ſuperio-
rem locum feruntur, ubi eſt & ignis: quæ vero his paulo
craſſiora in aërem; & quæ adhuc craſſiora ſimul cum his
aliquantulum ſublata ob continuam lationem rurſus in in-
feriorem locum deſcendunt, ac terrenis junguntur. Mu-
tatur autem & aqua ab igne corrupta in aerem; vapores
enim ex ardentibus lebetibus nihil aliud ſunt, niſi humidi
extenuationes, quæ in aerem tranſeunt. Itaque ignem
diſſolvere omnia ſe ipſo craſſiora, & tranſmutare ex jam
dictis manifeſtum eſt, & ex his quæ à terra fiunt exhalatio-
nibus tranſmutantur craſſiora corpora in tenuiores ſubſtan-
tias: rores enim non aliter ſurſum ſeruntur, niſi aqua quæ
in terra eſt ab exhalatione ſuerit extenuata, ipſa autem ex-
halatio fit ab ignea quadam ſubſtantia ſolis ſub terra exiſten-
tis, & calefacientis locum illum, & magis vel ſulfureum, vel
bituminoſum, qui quidem calefactus plerunque exhala-
tionem generat, & aquæ calidæ, quæ in terra inveniun-
tur ex eadem cauſſa fiunt, roris autem tenuiores partes in
aërem tranſmutantur, craſſiores aliquantulum ſublatæ ob
exhalationis vim, hac refrigerata ſecundum ſolis conver-
ſionem rurſus in inferiorem locum deferuntur, at venti
oriuntur ex vehementi exhalatione aëris, tum expulſi,