8
experientia, &
Pindarica voce doctus, ἀ{προ}{σί}κτων ἐρώτων
ὀζυ{τέ}{ρα}ς {εἶ}ν{αι} μ{αν}ί{ας}. Obuerſabaris enim noctes, dieſque
oculis meis, vir ampliſſimè: & iure tuo, vt iam affe-
cta perfecta tibi traderem, flagitare videbaris. Non
exiguam vim pecuniæ gentilitia liberalitate ad men-
ſas depoſueras, paratam in vſus, expenſaſq; cudendi li-
bri: res monebat, vt diligentia mea minus prompta
non eſſet munificentia tua. Accedebat quod onus
Ætna grauius impoſuerat obſeruantia tua ſingularis
in me: quo aliqua ex parte qua ratione leuari poſſem
alia, non videbam. Vir enim in Mathematicis non
vulgari cum laude exercitatiſſimus, tanto in honore
habuiſti ſemper labores, & libros meos, vt ijs, quite
probe, meque norunt penè miraculo poſſis eſſe. Sie-
nim Clauij libros in manibus haberes eo conſilio: vt
amici tui ſcripta, quod potes, redderes meliora: doctri
nam tuam omnes agnoſcerent, laudarẽt beneuolen-
tiã; Sed à te tanto viro in Mathematicis partus tenues,
nec operæ multæ aſſidua verſari manu, hoc illud eſt,
quod jure mirari quis poſſit: hoc non obſcurum indi-
cium, à te mea, quaſi egregium, eximiumque aliquid
ſint, exiſtimari. A qua præſtantia quantum abſim,
quia video: ideo intelligo maximum eſſe ſtudium in
me tuum: à quo ſi præter meritum honeſtor, pro me-
rito certe ita obſtringor, vt quæ maxima eſt viribus
meis grati animi teſtificatio, minima ſit pro benefi-
cio tuo. Hanc tamen qualemcunque gratæ mentis in
te ſignificationẽ extare quam primumvolebam, cum
præſertim ad has rationes acceſſio fieret aliarum, quæ
apud optimum quemq; plurimum ſemper valere
ὀζυ{τέ}{ρα}ς {εἶ}ν{αι} μ{αν}ί{ας}. Obuerſabaris enim noctes, dieſque
oculis meis, vir ampliſſimè: & iure tuo, vt iam affe-
cta perfecta tibi traderem, flagitare videbaris. Non
exiguam vim pecuniæ gentilitia liberalitate ad men-
ſas depoſueras, paratam in vſus, expenſaſq; cudendi li-
bri: res monebat, vt diligentia mea minus prompta
non eſſet munificentia tua. Accedebat quod onus
Ætna grauius impoſuerat obſeruantia tua ſingularis
in me: quo aliqua ex parte qua ratione leuari poſſem
alia, non videbam. Vir enim in Mathematicis non
vulgari cum laude exercitatiſſimus, tanto in honore
habuiſti ſemper labores, & libros meos, vt ijs, quite
probe, meque norunt penè miraculo poſſis eſſe. Sie-
nim Clauij libros in manibus haberes eo conſilio: vt
amici tui ſcripta, quod potes, redderes meliora: doctri
nam tuam omnes agnoſcerent, laudarẽt beneuolen-
tiã; Sed à te tanto viro in Mathematicis partus tenues,
nec operæ multæ aſſidua verſari manu, hoc illud eſt,
quod jure mirari quis poſſit: hoc non obſcurum indi-
cium, à te mea, quaſi egregium, eximiumque aliquid
ſint, exiſtimari. A qua præſtantia quantum abſim,
quia video: ideo intelligo maximum eſſe ſtudium in
me tuum: à quo ſi præter meritum honeſtor, pro me-
rito certe ita obſtringor, vt quæ maxima eſt viribus
meis grati animi teſtificatio, minima ſit pro benefi-
cio tuo. Hanc tamen qualemcunque gratæ mentis in
te ſignificationẽ extare quam primumvolebam, cum
præſertim ad has rationes acceſſio fieret aliarum, quæ
apud optimum quemq; plurimum ſemper valere