12
prima Conicæ Matheſeos elementa balbutire didici, annis duodeui-
ginti iam expletis, ſtatim ea cura in animo ſedit (mihi equidem vni
placere certum, ac prurienti genio obſecundare) inueſtigandi quid
APOLLONIO propoſitum in libris deperditis, & qua in parte Co-
nicæ theoriæ verſarentur. Quinti autem libri hypotheſis præcipuè
me trahebat, vbi ex prima APOLLONII epiſtola ad Eudemum, de
MINIMIS, & MAXIMIS magna ſui parte agi non ignorabatur, de-
que MINIMIS, & MAXIMIS lineis ad ipſas Coni-ſectionum peri-
pherias, referente Eutocio. Qua autem ratione, aut quid ſpeciatim
colligeretur in ipſo quinti argumento, diuinationi, & coniecturæ tan-
tùm relinquebatur. In hac ergo cogitatione defixus, ſuſceptam Spar-
tam exornare vehementiori in dies ſtudio contendebam, ac biennij
ſpatio cæmenta abundè creuer@nt hiſce mox libris condendis; noua
ſcilicet quotidie ſuccurrebant huius diuinationis occaſione, quæ cupi-
ditatem, & laborem intenderent, donec paulatim in hunc, maiorem-
que numerum aucta, ad vniuerſam de MAXIMIS, & MINIMIS per-
tractationem ſe ſe extenderint. Sed vix diuinæ huius Geometriæ au-
guſtiſſimum limen ſubieram, cum inuidis caſibus, domeſticis præſer-
tim turbamentis iactatus, pedem illinc cogor referre, indolique reſ-
ponſare; per trina iam luſtra in alias curas proiectus, quæ inuita Ma-
theſi ſuſcipiuntur. Quare, & priuatis concoquendis negotijs diſten-
tus, & publicis auocatus, dum alia qualiſcunque operæ meæ obſequia
SERENISS. MAGNODVCI præſtare debeo, morbis ad hæc ſæpe
incurrentibus; atque incerta vſus valetudine, non hanc tantùm de
MAXIMIS, & MINIMIS ritè diſponere, ac perficere quiui, verùm
nec aliam vllam è geometricis meis commentationibus; quarum ta-
men, nec pauca ſchedulis commendaueram, vti per tempus ſubſe-
ciuum, & curis ſubtractum multiplicibus, furari induſtriam licuerat.
Id vnum ſolatio fuit, hæc cum Amicis participaſſe honeſtiſſimis, ſicu-
ti factum memini tredecim plus minus ab hinc annis: cum Amicis in-
quam, & huiuſce ſtudij amatoribus, quibuſque haud retuſum erat pa-
latum ad noua hæc veritatum ſcitamenta. Vnus vtinam, vt credere
pium eſt, tardior Diuorum Comes (cur autem inuideo?) mihi teſtis
ſupereſſet Amicorum optimus, ac ſuauiſſimus, cui nihil iam eſt, quod
pro illius meritis in me ingentibus reddam, præter grati animi inge-
nuam profeſſionem, ac ſi quid mihi erit vnquam voc (is), aut ſoni præ-
ſtantiſſimarum eius virtutum fidam omni tempore commemorationẽ
Braccium loquor Manettum, cuius laudes piaculum eſt ignorare, ſiue
generis nobilitatem, cum morum elegantia ſumma probitate
ginti iam expletis, ſtatim ea cura in animo ſedit (mihi equidem vni
placere certum, ac prurienti genio obſecundare) inueſtigandi quid
APOLLONIO propoſitum in libris deperditis, & qua in parte Co-
nicæ theoriæ verſarentur. Quinti autem libri hypotheſis præcipuè
me trahebat, vbi ex prima APOLLONII epiſtola ad Eudemum, de
MINIMIS, & MAXIMIS magna ſui parte agi non ignorabatur, de-
que MINIMIS, & MAXIMIS lineis ad ipſas Coni-ſectionum peri-
pherias, referente Eutocio. Qua autem ratione, aut quid ſpeciatim
colligeretur in ipſo quinti argumento, diuinationi, & coniecturæ tan-
tùm relinquebatur. In hac ergo cogitatione defixus, ſuſceptam Spar-
tam exornare vehementiori in dies ſtudio contendebam, ac biennij
ſpatio cæmenta abundè creuer@nt hiſce mox libris condendis; noua
ſcilicet quotidie ſuccurrebant huius diuinationis occaſione, quæ cupi-
ditatem, & laborem intenderent, donec paulatim in hunc, maiorem-
que numerum aucta, ad vniuerſam de MAXIMIS, & MINIMIS per-
tractationem ſe ſe extenderint. Sed vix diuinæ huius Geometriæ au-
guſtiſſimum limen ſubieram, cum inuidis caſibus, domeſticis præſer-
tim turbamentis iactatus, pedem illinc cogor referre, indolique reſ-
ponſare; per trina iam luſtra in alias curas proiectus, quæ inuita Ma-
theſi ſuſcipiuntur. Quare, & priuatis concoquendis negotijs diſten-
tus, & publicis auocatus, dum alia qualiſcunque operæ meæ obſequia
SERENISS. MAGNODVCI præſtare debeo, morbis ad hæc ſæpe
incurrentibus; atque incerta vſus valetudine, non hanc tantùm de
MAXIMIS, & MINIMIS ritè diſponere, ac perficere quiui, verùm
nec aliam vllam è geometricis meis commentationibus; quarum ta-
men, nec pauca ſchedulis commendaueram, vti per tempus ſubſe-
ciuum, & curis ſubtractum multiplicibus, furari induſtriam licuerat.
Id vnum ſolatio fuit, hæc cum Amicis participaſſe honeſtiſſimis, ſicu-
ti factum memini tredecim plus minus ab hinc annis: cum Amicis in-
quam, & huiuſce ſtudij amatoribus, quibuſque haud retuſum erat pa-
latum ad noua hæc veritatum ſcitamenta. Vnus vtinam, vt credere
pium eſt, tardior Diuorum Comes (cur autem inuideo?) mihi teſtis
ſupereſſet Amicorum optimus, ac ſuauiſſimus, cui nihil iam eſt, quod
pro illius meritis in me ingentibus reddam, præter grati animi inge-
nuam profeſſionem, ac ſi quid mihi erit vnquam voc (is), aut ſoni præ-
ſtantiſſimarum eius virtutum fidam omni tempore commemorationẽ
Braccium loquor Manettum, cuius laudes piaculum eſt ignorare, ſiue
generis nobilitatem, cum morum elegantia ſumma probitate