Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of figures

< >
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
< >
page |< < (21) of 347 > >|
LEMMA II. PROP. IX.
Sit rectangulum ABD æquale quadrato BC. Dico addita qua-
cunque
BE, rectangulum AED maius eſſe quadrato EC.
CVm enim rectangulum ABD æquale ſit quadrato mediæ BC, erit AB
ad
BC, vt BC ad BD, &
diuidendo, & permutando AC ad CD, vt
17[Figure 17] CB ad BD.
Et cum ſit DB minor
DE
, habebit CD ad DB maiorem
rationem
quam ad DE, &
compo-
nendo
CB ad BD, hoc eſt AC ad CD maiorem habebit rationem 1128. quin-
ti
elem.
CE ad ED, &
permutando AC ad CE maiorem rationem quam CD 2227. quin-
ti
elem.
DE, &
componendo AE ad EC maiorem quam EC ad ED. Si fiat ergo vt AE ad EC, ita EC ad EF, habebit quoque EC ad EF maiorem rationem
3328. quin-
ti
elem.
quam EC ad ED, vnde EF erit minor ED, ſed (cum factum ſit AE ad EC,
vt
EC ad EF) rectangulum AEF æquale eſt quadrato EC, quare rectangu-
lum
AED maius erit quadrato EC.
Quod erat & c.
THEOR. III. PROP. X.
Aſymptoti, & ſectio in infinitum productæ ad ſe propius acce-
44Prop. 14.
ſec
. con.
dunt, &
ad interuallum perueniunt minus quolibet dato interuallo.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index