Archimedes, Archimedis De iis qvae vehvntvr in aqva libri dvo

Table of contents

< >
[61.] ALEXANDRO FARNESIO CARDINALI AMPLISSIMO ET OPTIMO.
[62.] FEDERICI COMMANDINI VRBINATIS LIBER DE CENTRO GRAVITATIS SOLIDORVM. DIFFINITIONES.
[63.] PETITIONES.
[64.] THEOREMA I. PROPOSITIO I.
[65.] THEOREMA II. PROPOSITIO II.
[66.] THE OREMA III. PROPOSITIO III.
[67.] THE OREMA IIII. PROPOSITIO IIII.
[68.] ALITER.
[69.] THEOREMA V. PROPOSITIO V.
[70.] COROLLARIVM.
[71.] THEOREMA VI. PROPOSITIO VI.
[72.] THE OREMA VII. PROPOSITIO VII.
[73.] THE OREMA VIII. PROPOSITIO VIII.
[74.] THE OREMA IX. PROPOSITIO IX.
[75.] PROBLEMA I. PROPOSITIO X.
[76.] PROBLEMA II. PROPOSITIO XI.
[77.] PROBLEMA III. PROPOSITIO XII.
[78.] PROBLEMA IIII. PROPOSITIO XIII.
[79.] THEOREMA X. PROPOSITIO XIIII.
[80.] THE OREMA XI. PROPOSITIO XV.
[81.] THE OREMA XII. PROPOSITIO XVI.
[82.] THE OREMA XIII. PROPOSITIO XVII.
[83.] THEOREMA XIIII. PROPOSITIO XVIII.
[84.] THEOREMA XV. PROPOSITIO XIX.
[85.] THE OREMA XVI. PROPOSITIO XX.
[86.] THEOREMA XVII. PROPOSITIO XXI.
[87.] THE OREMA XVIII. PROPOSITIO XXII.
[88.] THEOREMA XIX. PROPOSITIO XXIII.
[89.] PROBLEMA V. PROPOSITIO XXIIII.
[90.] THEOREMA XX. PROPOSITIO XXV.
< >
page |< < (44) of 213 > >|
19944DE CENTRO GRAVIT. SOLID. relinquetur p e ipſi n χ æqualis. cum autem b e ſit dupla
e d, &
o p dupla p n, hoc eſt ipſius e χ, & reliquum, uideli-
cet b o unà cum p e ipſius reliqui χ d duplnm erit.
eſtque
1119. quinti b o dupla ζ d.
ergo p e, hoc eſt n χ ipſius χ ρ dupla. ſed d n
dupla eſt n ζ.
reliqua igitur d χ dupla reliquæ χ n. ſunt au-
tem d χ, p n inter ſe æquales:
itemq; æquales χ n, p e. qua-
re conſtat n p ipſius p e duplam eſſe.
& idcirco p e ipſi e n
æqualem.
Rurſus cum ſit μ ν dupla o ν, & μ σ dupla σ ν; erit
etiam reliqua ν σ o dupla.
Eadem quoque ratione
cõcludetur π υ dupla υ m.
ergo ut ν σ ad σ O, ita π υ ad υ m:
componendoq; , & permutando, ut υ o ad π m, ita o σ ad
m υ &
ſunt æquales ν o, π m. quare & o σ, m υ æquales. præ
terea σ π dupla eſt π τ, &
ν π ipſius π m. reliqua igitur σ ν re
liquæ m τ dupla.
atque erat ν σ dupla σ o. ergo m τ, σ o æ-
quales ſunt:
& ita æquales m υ, n φ. at o σ, eſt æqualis
m υ.
Sequitur igitur, ut omnes o σ, m τ, m υ, n φ in-
ter ſe ſint æquales.
Sed ut ρ π ad π τ, hoc eſt ut 3 ad 2, ita n d
ad d χ:
permutãdoq; ut ρ π ad n d, ita π τ ad d χ. & ſũt æqua
les ζ π, n d.
ergo d χ, hoc eſt n p, & π τ æquales. Sed etiam æ-
quales n π, π m.
reliqua igitur π p reliquæ m τ, hoc eſt ipſi
n φ æqualis erit.
quare dempta p π ex p e, & φ n dempta ex
n e, relinquitur p e æqualis e φ.
Itaque π, ρ centra figurarũ
ſecundo loco deſcriptarum a primis centris p n æquali in-
teruallo recedunt.
quòd ſi rurſus aliæ figuræ deſcribantur,
eodem modo demonſtrabimus earum centra æqualiter ab
his recedere, &
ad portionis conoidis centrum propius ad
moueri.
Ex quibus conſtat lineam π φ à centro grauitatis
portionis diuidi in partes æquales.
Si enim fieri poteſt, non
ſit centrum in puncto e, quod eſt lineæ π φ medium:
ſed in
ψ:
& ipſi π ψ æqualis fiat φ ω. Cum igitur in portione ſolida
quædam figura inſcribi posſit, ita ut linea, quæ inter cen-
trum grauitatis portionis, &
inſcriptæ figuræ interiicitur,
qualibet linea propoſita ſit minor, quod proxime demon-
ſtrauimus:
perueniet tandem φ centrum inſcriptæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index