Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001376">
                <pb pagenum="267" xlink:href="010/01/275.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg354"/>
                <lb/>
              aere attracta, vel ab embolo eis non connectitur vni­
                <lb/>
              turque, ſed tantum adhæret ſimplici contactu. </s>
              <s id="s.001377">Modò
                <lb/>
              nemo eſt, ſi ſeriò, & bona fide loqui velit, qui noņ
                <lb/>
              percipiat eſſe impoſſibile vt grana tritici ſubſequen­
                <lb/>
              tia trahantur ab antecedentibus granis, eorumquę
                <lb/>
              motum imitentur à vi ſimplicis contactus abſque vl­
                <lb/>
              lo vinculo, vel glutine, & procùl dubio talis motus
                <lb/>
              effici poſſet quando grana ſubſequentia ab aliquą
                <lb/>
              vi motiua impellerentur, quę aut ſpontaneo motu, co­
                <lb/>
              gnitione præuia, vt animalia, aut cæca neceſſitate,
                <lb/>
              vt grauia, tranſportarentur, quæ omnia in noſtro ca­
                <lb/>
              ſu locum non habent. </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001378">
                <margin.target id="marg354"/>
              Cap. 6. non
                <lb/>
              dari attracti­
                <lb/>
              onem.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001379">Sed ne gratis prolata verba diutiùs inſectemur,
                <lb/>
              noto quòd aduerſarij numquam euincent dari in na­
                <lb/>
              tura vim, ſeu qualitatem attractiuam, niſi euidentia
                <lb/>
              ſenſus, aut demonſtratione oſtendant, quòd corpo­
                <lb/>
              ra, quæ attrahi videntur non moueantur à vi intrinſe­
                <lb/>
              ca ſpontaneo motu, neque impellantur ab externo a­
                <lb/>
              liquo corpore. </s>
              <s id="s.001380">Hoc autem cùm numquam præſtite­
                <lb/>
              rint, profectò affirmare non poſſunt dari in natura ve­
                <lb/>
              ram attractionem, proindeque licitum erit eorum aſ­
                <lb/>
              ſertionem negare. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001381">E contrà ſi nos offenderimus, quòd aliqua corpo­
                <lb/>
              ra eorum, quæ attrahi videntur vi naturali,
                <expan abbr="ſpõte">ſponte</expan>
              mo­
                <lb/>
              ueantur, & accedant ad alia corpora: reliqua verò vi
                <lb/>
              externa impellantur, planè profligata erit vis, & qua­
                <lb/>
              litas attractiua è rerum natura. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>