1
tur, tunc quidem quis capiet globoſam, & ſphæricam
figuram fluidi partes irregularitèr ſe mouentes com
ponere poſſe? Finge in hac aula pluuiam copioſam̨
granulorum frumenti cadentium, & ſimùl infernè ab
aliqua violentia grana delapſa repelli ſursùm, & la
teraliter; in hac (inquam) perpetua, & confuſa agi
tatione, quomodò poſſent prædicta grana deciden
tia, & aſcendentia ſphęricam figuram conflare, & non
potiùs quamlibet aliam figuram irregularem, vt ex
perientia conſtat?
tur, tunc quidem quis capiet globoſam, & ſphæricam
figuram fluidi partes irregularitèr ſe mouentes com
ponere poſſe? Finge in hac aula pluuiam copioſam̨
granulorum frumenti cadentium, & ſimùl infernè ab
aliqua violentia grana delapſa repelli ſursùm, & la
teraliter; in hac (inquam) perpetua, & confuſa agi
tatione, quomodò poſſent prædicta grana deciden
tia, & aſcendentia ſphęricam figuram conflare, & non
potiùs quamlibet aliam figuram irregularem, vt ex
perientia conſtat?
Prop. 365.
Recurrere ad inflexionem particularum mercurij,
vel aquæ, quę ad inſtar anguillarum conglobentur, &
vniantur, & ſic guttulas pendentes, & ſphæricas effi
ciant, videtur omninò abſurdum, vt ſuperiùs inſinua
uimus.
vel aquæ, quę ad inſtar anguillarum conglobentur, &
vniantur, & ſic guttulas pendentes, & ſphæricas effi
ciant, videtur omninò abſurdum, vt ſuperiùs inſinua
uimus.
Aiunt ob de
fectum analo
giæ aquam, vel
mercurium in
tra aerem in
ſinuari non
poſſe, & i
deò motu re
flaxo in ſę
ipſis conglo
bati.
fectum analo
giæ aquam, vel
mercurium in
tra aerem in
ſinuari non
poſſe, & i
deò motu re
flaxo in ſę
ipſis conglo
bati.
Tantummodò conſiderabimus ea, quæ ab alijs af
feruntur, qui aiunt ob defectum analogiæ mercurij,
vel aquæ cum aere ambiente fieri, vt hydrargyrum,
vel aqua aerem effugiat, & aer aquam, & potiùs iņ
ſe ipſam ſpontaneo motu conglobetur, vniaturquę
non quidem à perceptione vtilis electione ſponta
nea, ſed neceſſitate quadam, quæ cogat vt partes
fluidæ ſe mouentes, & perpetuò agitatæ, dum in ae
re moueri nequeunt, reflectantur intra ſe ipſas, & ſic
feruntur, qui aiunt ob defectum analogiæ mercurij,
vel aquæ cum aere ambiente fieri, vt hydrargyrum,
vel aqua aerem effugiat, & aer aquam, & potiùs iņ
ſe ipſam ſpontaneo motu conglobetur, vniaturquę
non quidem à perceptione vtilis electione ſponta
nea, ſed neceſſitate quadam, quæ cogat vt partes
fluidæ ſe mouentes, & perpetuò agitatæ, dum in ae
re moueri nequeunt, reflectantur intra ſe ipſas, & ſic