Cap.
10. de
æquitempo
ranea natu
rali veloci
tate grauium.
æquitempo
ranea natu
rali veloci
tate grauium.
Modò quia impedimentum reale, quod infert aer
quieſcens ſua denſitate motui eiuſdem corporis ad
nullum, ſeù ad priuationem impedimenti aeris fluen
tis, ſeu venti ſecundi, (qui in diminutam eius veloci
tatem non minùs, ac vacuum excurrere ſinit) habebit
eamdem proportionem infinitam, ſeù eumdem defe
ctum proportionis, quam habet plenum ad vacuum̨
(ex aſſumpto Peripatetico) ergo velocitas finita, &
temporanea eiuſdem mobilis in aere quieſcentę
nullam quoque proportionem habebit ad velocitatem
eius in aere à vento ſecundo agitato, ideoque in ip
ſo infinita, & inſtantanea velocitate moueretur, quod
eſt falſum, & contra experientiam. Hinc ſequitur,
quòd idem mobile quod in aere ſtagnante quatuor
gradibus velocitatis ferebatur, in vacuo poſtea vbi
nullum impedimentum adeſt non mouebitur infinitè
velociùs, & in inſtanti. Et ratio eſt, quia impedimentum
medij fluidi retardans mobilis velocitatem non ha
bet infinitam energiam, ſed eſt certi, ae finiti roboris,
& ideo infinitatem impetus, quam in vacuo exercere
deberet minimè deſtruere poſſet, nam eadem vis, &
energia infinita requiritur, vt quantitas finita in in
finitum extendatur, ac è contrà requiritur vt lineą
verè infinita adeò decurtetur, vt extenſionem finitam
acquirat; in vtroque enim caſu tranſitus, & intercape
do infinita eſt, & propterea exigit infinitam virtutem.
quieſcens ſua denſitate motui eiuſdem corporis ad
nullum, ſeù ad priuationem impedimenti aeris fluen
tis, ſeu venti ſecundi, (qui in diminutam eius veloci
tatem non minùs, ac vacuum excurrere ſinit) habebit
eamdem proportionem infinitam, ſeù eumdem defe
ctum proportionis, quam habet plenum ad vacuum̨
(ex aſſumpto Peripatetico) ergo velocitas finita, &
temporanea eiuſdem mobilis in aere quieſcentę
nullam quoque proportionem habebit ad velocitatem
eius in aere à vento ſecundo agitato, ideoque in ip
ſo infinita, & inſtantanea velocitate moueretur, quod
eſt falſum, & contra experientiam. Hinc ſequitur,
quòd idem mobile quod in aere ſtagnante quatuor
gradibus velocitatis ferebatur, in vacuo poſtea vbi
nullum impedimentum adeſt non mouebitur infinitè
velociùs, & in inſtanti. Et ratio eſt, quia impedimentum
medij fluidi retardans mobilis velocitatem non ha
bet infinitam energiam, ſed eſt certi, ae finiti roboris,
& ideo infinitatem impetus, quam in vacuo exercere
deberet minimè deſtruere poſſet, nam eadem vis, &
energia infinita requiritur, vt quantitas finita in in
finitum extendatur, ac è contrà requiritur vt lineą
verè infinita adeò decurtetur, vt extenſionem finitam
acquirat; in vtroque enim caſu tranſitus, & intercape
do infinita eſt, & propterea exigit infinitam virtutem.