1
perationes naturales ab animaſticis, quod illæ cæcą
quadam neceſſitate perpetuò, & inceſſantèr fiunt, non
verò quando neceſſitas exigit, vt compreſſio, & mo
tus deorsùm grauium ſemper exercetur, nec quando
ignis v. g. aquam deſtruere conatur, quia vrget ne
ceſſitas, aqua vnquam aufugit, & periculum euitare
conatur: & in ſumma non poteſt excogitari modus
quomodo aqua tunc ſolummodo obliuiſcatur pro
priæ naturæ, & ſursùm aſcendat quando periculum̨
imminet ne vacuum detur, quod nec aqua percipit,
nec habet organa, aut inſtrumenta apta ad exerendam
hanc nouam operationem in illo caſu tantùm neceſſi
tatis, & toto reliquo tempore id non curet, & ſuam
propriam grauitatem exerceat.
perationes naturales ab animaſticis, quod illæ cæcą
quadam neceſſitate perpetuò, & inceſſantèr fiunt, non
verò quando neceſſitas exigit, vt compreſſio, & mo
tus deorsùm grauium ſemper exercetur, nec quando
ignis v. g. aquam deſtruere conatur, quia vrget ne
ceſſitas, aqua vnquam aufugit, & periculum euitare
conatur: & in ſumma non poteſt excogitari modus
quomodo aqua tunc ſolummodo obliuiſcatur pro
priæ naturæ, & ſursùm aſcendat quando periculum̨
imminet ne vacuum detur, quod nec aqua percipit,
nec habet organa, aut inſtrumenta apta ad exerendam
hanc nouam operationem in illo caſu tantùm neceſſi
tatis, & toto reliquo tempore id non curet, & ſuam
propriam grauitatem exerceat.
Cap.
12. dę
vacui neceſ
ſitate.
vacui neceſ
ſitate.
PROP. CCL.
VIdendum modò eſt in quonam conſiſtat defe
ctus ratiocinij peripatetici, cùm aiunt, ſe vi
dere ſemper corpora naturalia accurrere ad impedi
endum vacuum, etiamſi oporteat, contra eorum natu
ram moueri, ergo vacuum ab ipſa natura abhorretur.
Non negatur, id, quod ſenſibus patet, nempè aquam
aſcendere quotieſcumque ſpatium ſupremum exi
nanitur, ſed negatur aquam ſponte ſua ſursùm aſcen
dere propter illum finem, ſcilicèt vt vacuum impedi
at. & profectò numquam certi eſſe poſſumus, an aqua
ſponte ſursùm feratur in illo caſu neceſſitatis, niſi con
ſtet tunc eam ab alia cauſa externa non impelli ſursùm,
ctus ratiocinij peripatetici, cùm aiunt, ſe vi
dere ſemper corpora naturalia accurrere ad impedi
endum vacuum, etiamſi oporteat, contra eorum natu
ram moueri, ergo vacuum ab ipſa natura abhorretur.
Non negatur, id, quod ſenſibus patet, nempè aquam
aſcendere quotieſcumque ſpatium ſupremum exi
nanitur, ſed negatur aquam ſponte ſua ſursùm aſcen
dere propter illum finem, ſcilicèt vt vacuum impedi
at. & profectò numquam certi eſſe poſſumus, an aqua
ſponte ſursùm feratur in illo caſu neceſſitatis, niſi con
ſtet tunc eam ab alia cauſa externa non impelli ſursùm,