10094SIM. PORTII COMMENTAR.
craſsiuſculæ.
Verùm quid hîc author appellat ſp ecu-
lum, inquirendum videtur: vtrum id quod Ariſt. ter-
tio Meteoror. ponit nubem videlicet craſſam & hu-
midam; vt intelligat ea quæ per eiuſmodi ſpecula vi-
dentur, apparere aquea & obſcura. (quod aëri quoq.
poteſt adaptari & perlucidis.) an vitrea ſpecula, aut
quæ appellant cryſtallina, atque eiuſmodi alia? Sed ad
rem facit prior interpretatio. Hæc tamen omnia de-
ſunt in manuſcripto altero.
lum, inquirendum videtur: vtrum id quod Ariſt. ter-
tio Meteoror. ponit nubem videlicet craſſam & hu-
midam; vt intelligat ea quæ per eiuſmodi ſpecula vi-
dentur, apparere aquea & obſcura. (quod aëri quoq.
poteſt adaptari & perlucidis.) an vitrea ſpecula, aut
quæ appellant cryſtallina, atque eiuſmodi alia? Sed ad
rem facit prior interpretatio. Hæc tamen omnia de-
ſunt in manuſcripto altero.
Ως{τε} {ἐκ} {τρ}ιῶν Jν0 {τὰ}ς {χρ}ό{ας} ἁ{πά}♋ {με}{μι}{γμ}{έν}{ας},
{τοῦ} φω{τὸ}ς: {καὶ} {δἰ}ὧν φ{αί}νε{ται} {τὸ} φῶς, οἷον {τοῦ} {τε} ὕ{δα}{το}ς
{καὶ} {τοῦ} ἀέρος; {καὶ} {τρ}ί{το}υ {τω}=ν {ὑπο}{κει}\'ꝗ̃ων {χρ}ωμά{τω}ν,
ἀφ'ὦν {ἀν}α{κλ}ᾶ℞ {συ}μβ{αί}ν{ει} {τὸ} φῶς.
{τοῦ} φω{τὸ}ς: {καὶ} {δἰ}ὧν φ{αί}νε{ται} {τὸ} φῶς, οἷον {τοῦ} {τε} ὕ{δα}{το}ς
{καὶ} {τοῦ} ἀέρος; {καὶ} {τρ}ί{το}υ {τω}=ν {ὑπο}{κει}\'ꝗ̃ων {χρ}ωμά{τω}ν,
ἀφ'ὦν {ἀν}α{κλ}ᾶ℞ {συ}μβ{αί}ν{ει} {τὸ} φῶς.
Itaque colores omnes mixti ex tribus gi-
gnuntur, lumine, & per quæ apparet lumẽ,
ceu aqua & aëre, & tertio ſubiectis colori-
bus, à quibus contingit lumen refrangi.
gnuntur, lumine, & per quæ apparet lumẽ,
ceu aqua & aëre, & tertio ſubiectis colori-
bus, à quibus contingit lumen refrangi.
Omnia quæ prædixit quaſi in ſummam quandam
contrahit, exponens quibus de cauſis fiat mediorum
colorum variatio, & inquit tres eſſe, primam lumen,
quod ſe habet vt forma: ſecundam, medium, aërem
& aquam, & ſimilia quibus lumẽ videtur: & tertiam,
ſubiectum colorem, à quo lumem & radii reflectun-
tur, atque hunc intellexit, cum ſuprà dixit, in quod
incidunt radii & lumen. Sed hæſitabit quiſpiam, quo
modo cum dictum ſit colores omnes componi & gi-
gni ex albo & nigro, & Ariſt. lib. de Senſu id doceat
híc aſſerat tria eſſe ex quib. ſiant omnes colores. Di-
cendum eſt, authorem hîc aſsignare cauſas varieta-
tum colorum apparẽtium: at cùm Ariſtoteles inquit
omnes colores conſtare ex albo & nigro, loquitur
contrahit, exponens quibus de cauſis fiat mediorum
colorum variatio, & inquit tres eſſe, primam lumen,
quod ſe habet vt forma: ſecundam, medium, aërem
& aquam, & ſimilia quibus lumẽ videtur: & tertiam,
ſubiectum colorem, à quo lumem & radii reflectun-
tur, atque hunc intellexit, cum ſuprà dixit, in quod
incidunt radii & lumen. Sed hæſitabit quiſpiam, quo
modo cum dictum ſit colores omnes componi & gi-
gni ex albo & nigro, & Ariſt. lib. de Senſu id doceat
híc aſſerat tria eſſe ex quib. ſiant omnes colores. Di-
cendum eſt, authorem hîc aſsignare cauſas varieta-
tum colorum apparẽtium: at cùm Ariſtoteles inquit
omnes colores conſtare ex albo & nigro, loquitur