10288DISSERTATIO
pars magna tum Salis, tum Magnetis avolaverit, non tamen omnis
Sal abierat, quippe ſapor ſalſus maſſæ manifeſtus inerat: In omni-
bus tenuiſſime contuſis vis parva Magnetis obſervabatur, uti quidem
ante ſuſpicatus eram, quia Sal undequaque penetraverat in partes
Magneticas, cum quibus vehementer cohærebat, adeo ut vis for-
tiſſimi ignis tamdiu continuati eas a ſe avellere non potuerit: ſed
id quod Ignis præſtare nequit, aqua facile abſolvit.
Sal abierat, quippe ſapor ſalſus maſſæ manifeſtus inerat: In omni-
bus tenuiſſime contuſis vis parva Magnetis obſervabatur, uti quidem
ante ſuſpicatus eram, quia Sal undequaque penetraverat in partes
Magneticas, cum quibus vehementer cohærebat, adeo ut vis for-
tiſſimi ignis tamdiu continuati eas a ſe avellere non potuerit: ſed
id quod Ignis præſtare nequit, aqua facile abſolvit.
4.
Quamobrem huic pulveri in phiala ſuperaffundebatur aqua ad
exceſſum unius digiti, qua cum digeſſi per octiduum, viſurus an
tincturam præberet; ſed nullam dedit, ſolummodo Sal Gemmæ
reſiduum fuit in aqua ſolutum, eo cognito, pulverem lavi copio-
ſa aqua, uſque dum inſipida redibat; pulvis exſiccatus, erat ni-
grioris coloris, quam pulvis Magneticus ante operationem; & at-
trahebatur a Magnete fortius quam unquam antea; quod evincebat
Salem admiſtum impediviſſe actionem ejus Magneticam; & aliquam
Terram inertem fuiſſe ſeparatam ex Magnetis ſubſtantia; quam procul
dubio in §. 3. ſepoſueram: non autem dubitavi quin in hac maſſa
reſidua adhuc multum materiæ inertis contineretur, quæ ulteriori-
bus operationibus diutiſſime continuatis poſſet ſeparari ab omni effi-
caci, verum non ſatis otii fruebar, ut id ulterius indagarem; po-
tius ad alias methodos feſtinavi, ſperans me facilius voti compotem
futurum. Id tamen ex hiſce omnibus tentaminibus colligitur, vim
Magnetis ex Magnete non poſle tam facile expelli omnem, uti cre-
diderunt antea Philoſophi, videntes Magnetem magnum & inte-
grum in Igne corrumpi, ſuaſque vires amittere; ſed Lapis non
omnes amittit, & quomodocunque tractetur, aliquid retinet, veluti
ex his huc uſque expoſitis patet tentaminibus, & in ſequentibus
etiam ulterius liquebit.
exceſſum unius digiti, qua cum digeſſi per octiduum, viſurus an
tincturam præberet; ſed nullam dedit, ſolummodo Sal Gemmæ
reſiduum fuit in aqua ſolutum, eo cognito, pulverem lavi copio-
ſa aqua, uſque dum inſipida redibat; pulvis exſiccatus, erat ni-
grioris coloris, quam pulvis Magneticus ante operationem; & at-
trahebatur a Magnete fortius quam unquam antea; quod evincebat
Salem admiſtum impediviſſe actionem ejus Magneticam; & aliquam
Terram inertem fuiſſe ſeparatam ex Magnetis ſubſtantia; quam procul
dubio in §. 3. ſepoſueram: non autem dubitavi quin in hac maſſa
reſidua adhuc multum materiæ inertis contineretur, quæ ulteriori-
bus operationibus diutiſſime continuatis poſſet ſeparari ab omni effi-
caci, verum non ſatis otii fruebar, ut id ulterius indagarem; po-
tius ad alias methodos feſtinavi, ſperans me facilius voti compotem
futurum. Id tamen ex hiſce omnibus tentaminibus colligitur, vim
Magnetis ex Magnete non poſle tam facile expelli omnem, uti cre-
diderunt antea Philoſophi, videntes Magnetem magnum & inte-
grum in Igne corrumpi, ſuaſque vires amittere; ſed Lapis non
omnes amittit, & quomodocunque tractetur, aliquid retinet, veluti
ex his huc uſque expoſitis patet tentaminibus, & in ſequentibus
etiam ulterius liquebit.
PROCESSUS NONUS.
Deſiderio flagrabam explorandi, an Magnes in vitrum converſus
vim attrahendi retineret, quoniam vitriſicatio eſt ultimus finis ope-
rationum Chemicarum, & quæ corpora maxime immutat: Magne-
tem per ſe, aut ope Borracis ſolius non in vitrum mutaveram hacte-
nus, licet diu & vehementiſſimo Igni expoſuerim; ideo
vim attrahendi retineret, quoniam vitriſicatio eſt ultimus finis ope-
rationum Chemicarum, & quæ corpora maxime immutat: Magne-
tem per ſe, aut ope Borracis ſolius non in vitrum mutaveram hacte-
nus, licet diu & vehementiſſimo Igni expoſuerim; ideo