Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
11
12
13
14
15
(III)
16
(IV)
17
(V)
18
(VI)
19
(VII)
20
(VIII)
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
page
|<
<
(51)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
51
"
file
="
0103
"
n
="
103
"
rhead
="
PARS PRIMA.
"/>
natura abſtiacte conſiderata, multo magis rationi conſenta-
<
lb
/>
neum eſt, cenſere lineam illam, quæ vires exprimat, eſſe
<
lb
/>
unam ex iis, quæ axem ſecant, quam ex iis, quæ non ſecant,
<
lb
/>
adeoque & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ejuſmodi eſſe virium legem, ut attractiones, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">re-
<
lb
/>
pulſiones exhibeat ſimul pro diverſis diſtantiis, quam ut alte-
<
lb
/>
ras tantummodo referat; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">uſque adeo rei natura conſiderata non
<
lb
/>
ſolam attractionem, vel ſolam repulſionem, ſed utramque no-
<
lb
/>
bis objicit ſimul.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">113. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed eodem argumento licet ulterius qucque progredi,
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0103-01
"
xlink:href
="
note-0103-01a
"
xml:space
="
preserve
">Ulterior per-
<
lb
/>
quiſitio: curva-
<
lb
/>
rum genera:
<
lb
/>
quo altiores,
<
lb
/>
eo in pluribus
<
lb
/>
punctis ſecabi-
<
lb
/>
les a recta-</
note
>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">primum etiam difficultatis caput amovere, quod a ſectio-
<
lb
/>
num, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">idcirco etiam arcuum jam attractivorum, jam repul-
<
lb
/>
ſivoruin multiplicitate deſumitur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Curvas lineas Geometræ
<
lb
/>
in quaſdam claſſes dividunt ope analyſeos, quæ earum natu-
<
lb
/>
ram exprimit per illas, quas Analyſtæ appellant, æquationes,
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quæ ad varios gradus aſcendunt. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Æquationes primi gra-
<
lb
/>
dus exprimunt rectas; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">æquationes ſecundi gradus curvas pri-
<
lb
/>
mi generis; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">æquationes tertii gradus curvas ſecundi generis,
<
lb
/>
atque ita porro; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſunt curvæ, quæ omnes gradus tranſcen-
<
lb
/>
dunt finitæ Algebræ, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quæ idcirco dicuntur tranſcendentes.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Porro illud demonſtrant Geometræ in Analyſi ad Geometriam
<
lb
/>
applicata, lineas, quæ exprimuntur per æquationen
<
gap
/>
primi gra-
<
lb
/>
dus, poſſe ſecari a recta in unico puncto; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quæ æquationem
<
lb
/>
habent gradus ſecundi, tertii, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita porro, ſecari poſſe a re-
<
lb
/>
cta in punctis duobus, tribus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita porro: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde fit, ut cur-
<
lb
/>
va noni, vel nonageſimi noni generis ſecari poſſit a recta in
<
lb
/>
punctis decem, vel centum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">114. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Jam vero curvæ primi generis ſunt tantummodo tres
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0103-02
"
xlink:href
="
note-0103-02a
"
xml:space
="
preserve
">Quo altiores, eo
<
lb
/>
itidem in im-
<
lb
/>
menſum plu
<
gap
/>
es
<
lb
/>
in eodem ge-
<
lb
/>
nere.</
note
>
conicæ ſectiones, ellipſis, parabola, hyperbola, adnumerato
<
lb
/>
ellipſibus etiam circulo, quæ quidem veteribus quoque Geo-
<
lb
/>
metris innotuerunt. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Curvas ſecundi generis enumeravit New-
<
lb
/>
tonus omnium primus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſunt circiter octoginta; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">curvarum
<
lb
/>
generis tertii nemo adhuc numerum exhibuit accuratum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
mirum ſane, quantus ſit is ipſe illarum numerus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed quo
<
lb
/>
altius aſſurgit curvæ genus, eo plures in eo genere ſunt cur-
<
lb
/>
væ, progreſſione ita in immenſum creſcente, ut ubi aliquan-
<
lb
/>
to altius aſcenderit genus ipſum, numerus curvarum omnem
<
lb
/>
ſuperet humanæ imaginationis vim. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Idem nimirum ibi ac-
<
lb
/>
cidit, quod in combinationibus terminorum, de quibus ſupra
<
lb
/>
mentionem fecimus, ubi diximus a 24 litterulis omnes exhi-
<
lb
/>
beri voces linguarum omnium, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quæ fuerunt, aut ſunt, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
quæ eſſe poſſunt.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">115. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Inde jam pronum eſt argumentationem hujuſmodi in-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0103-03
"
xlink:href
="
note-0103-03a
"
xml:space
="
preserve
">Deductio inde
<
lb
/>
plurimarum in-
<
lb
/>
terſectionum,
<
lb
/>
axis, & curvæ,
<
lb
/>
exprimentis vi-
<
lb
/>
res.</
note
>
ſtituere. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Numerus linearum, quæ axem ſecare poſſint in pun-
<
lb
/>
ctis quamplurimis, eſt in immenſum major earum numero,
<
lb
/>
quæ non poſſint, niſi in paucis, vel unico: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">igitur ubi agitur
<
lb
/>
de linea exprimente legem virium, ei, qui nihil aliunde ſciat,
<
lb
/>
in immenſum probabilius erit, ejuſmodi lineam eſſe ex </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>