10484GNOMONICES
mus, vt etiam Ioannes Baptiſta Benedictus facit in libro de gnomonum, vmbrarum{q́ue} ſolarium vſu, hoc
11Linea meridia-
na qua atte per
Analemma in-
Menia@@r. modo. Inuenta, vt prius, per vmbram recta A B, communi ſectione plani Horizonti æquidiſtantis, &
Verticalis circuli tempore obſeruationis per Solis centrum tranſeuntis; & eodem tempore accepta alti-
68[Figure 68]221033204430
tudine Solis, loco Astrolabij deſcribemus Analemma, in quo Meridianus ſit F G H I;
Horizontis, &
Meridiani communis ſectio G I; Verticalis propriè dicti, & eiuſdem Meridiani communis ſectio F H;
eiuſdem & Aequatoris communis ſectio L M; communis denique ſectio Meridiani, & paralleli Solis
illo die, quo fit obſeruatio, recta N O; quæ quidem beneficio declinationis Solis ducetur, quemadmodum
propoſ. 1. huius lib. docuimus. Deinde ſupputata altitudine Solis inuenta ex I, vſque ad P, & ex G, vſ-
5540 que ad Q, ducemus rectam P Q, quæ ex ſcholio propoſ. 27. lib. 3. Euclidis parallela erit ipſi G I, atque
adeo communis ſectio Meridiani & paralleli Horizontis per centrum Solis tranſeuntis, ſecabit{q́ue} Verti-
calem lineam F H, in R, & diametrum paralleli Solis N O, in S. Deſcripto autem ex R, centro circa
P Q, ſemicirculo P T Q, ducemus ex S, ad P Q, perpendicularem S T, vſque ad circunferentiam ſe-
micirculi P T Q, & rectam adiungemus T R. Si igitur punctum S, fuerit inter Q, & R, & obſerua-
tio fiat ante meridiem, conſtituemus in centro C, (ex quo vt cunque aſſumpto in linea vmbræ A B, circu-
lum cuiuſcunque magnitudinis deſcribimus,) angulum A C D, angulo acuto T R Q, æqualem, ab ortu
verſus auſtrum, id eſt, à puncto A, verſus punctum D, vt in figura A, cernitur. Si vero obſeruatio fiat
poſt meridiem, eidem angulo faciemus æqualem A C D, ab occaſu verſus auſtrum, hoc est, à puncto A,
verſus punctum D, vt in figura B, apparet. Quòd ſi punctum S, in punctum R, cadat, ſiue obſeruatio fiat
6650 ante meridiem, ſiue poſt, ducemus ad A B, per C, perpendicularem D E, vt perſpicuum eſt in figura C.
Si denique punctum S, extiterit inter R, & P, & obſeruatio fiat ante meridiem, efficiemus angulo acuto
T R P, ęqualem A C E, ab ortu verſus boream, id est, à puncto A, verſus punctum E, vt videre eſt
in figura D. Si verò fiat obſeruatio pomeridiano tempore, eidem angulo ęqualem faciemus A C E, ab
occaſu verſus boream, hoc eſt, à puncto A, verſus E, vt exfigura E, manifeſtum est. Semper enim recta
D E, erit linea meridiana. Quod hunc in modum confirmabimus. Quoniã parallelus Horizontis P T Q,
& parallelus Solis recti ſunt ad Meridianum, erit quoque communis eorum ſectio ad eundem perpen-
7719. vndec. dicularis, at que adeo, per definitionem 3. lib. 11. Euclidis, & ad rectam P Q, in puncto S, vbi mutuo ſe
diuidunt diametri dictorum parallelorum. Igitur ST, perpendicularis exiſtens ad P Q, communis ſe-
ctio erit parallelorum dictorum, ac proinde tempore obſeruationis centrum Solis in puncto T, erit, ſi
parallelus Horizontis P T Q, vna cum Meridiano Analemmatis propriam poſitionem habeat.
11Linea meridia-
na qua atte per
Analemma in-
Menia@@r. modo. Inuenta, vt prius, per vmbram recta A B, communi ſectione plani Horizonti æquidiſtantis, &
Verticalis circuli tempore obſeruationis per Solis centrum tranſeuntis; & eodem tempore accepta alti-
Meridiani communis ſectio G I; Verticalis propriè dicti, & eiuſdem Meridiani communis ſectio F H;
eiuſdem & Aequatoris communis ſectio L M; communis denique ſectio Meridiani, & paralleli Solis
illo die, quo fit obſeruatio, recta N O; quæ quidem beneficio declinationis Solis ducetur, quemadmodum
propoſ. 1. huius lib. docuimus. Deinde ſupputata altitudine Solis inuenta ex I, vſque ad P, & ex G, vſ-
5540 que ad Q, ducemus rectam P Q, quæ ex ſcholio propoſ. 27. lib. 3. Euclidis parallela erit ipſi G I, atque
adeo communis ſectio Meridiani & paralleli Horizontis per centrum Solis tranſeuntis, ſecabit{q́ue} Verti-
calem lineam F H, in R, & diametrum paralleli Solis N O, in S. Deſcripto autem ex R, centro circa
P Q, ſemicirculo P T Q, ducemus ex S, ad P Q, perpendicularem S T, vſque ad circunferentiam ſe-
micirculi P T Q, & rectam adiungemus T R. Si igitur punctum S, fuerit inter Q, & R, & obſerua-
tio fiat ante meridiem, conſtituemus in centro C, (ex quo vt cunque aſſumpto in linea vmbræ A B, circu-
lum cuiuſcunque magnitudinis deſcribimus,) angulum A C D, angulo acuto T R Q, æqualem, ab ortu
verſus auſtrum, id eſt, à puncto A, verſus punctum D, vt in figura A, cernitur. Si vero obſeruatio fiat
poſt meridiem, eidem angulo faciemus æqualem A C D, ab occaſu verſus auſtrum, hoc est, à puncto A,
verſus punctum D, vt in figura B, apparet. Quòd ſi punctum S, in punctum R, cadat, ſiue obſeruatio fiat
6650 ante meridiem, ſiue poſt, ducemus ad A B, per C, perpendicularem D E, vt perſpicuum eſt in figura C.
Si denique punctum S, extiterit inter R, & P, & obſeruatio fiat ante meridiem, efficiemus angulo acuto
T R P, ęqualem A C E, ab ortu verſus boream, id est, à puncto A, verſus punctum E, vt videre eſt
in figura D. Si verò fiat obſeruatio pomeridiano tempore, eidem angulo ęqualem faciemus A C E, ab
occaſu verſus boream, hoc eſt, à puncto A, verſus E, vt exfigura E, manifeſtum est. Semper enim recta
D E, erit linea meridiana. Quod hunc in modum confirmabimus. Quoniã parallelus Horizontis P T Q,
& parallelus Solis recti ſunt ad Meridianum, erit quoque communis eorum ſectio ad eundem perpen-
7719. vndec. dicularis, at que adeo, per definitionem 3. lib. 11. Euclidis, & ad rectam P Q, in puncto S, vbi mutuo ſe
diuidunt diametri dictorum parallelorum. Igitur ST, perpendicularis exiſtens ad P Q, communis ſe-
ctio erit parallelorum dictorum, ac proinde tempore obſeruationis centrum Solis in puncto T, erit, ſi
parallelus Horizontis P T Q, vna cum Meridiano Analemmatis propriam poſitionem habeat.