Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
page
|<
<
(53)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
53
"
file
="
0105
"
n
="
105
"
rhead
="
PARS PRIMA
"/>
debeat. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"> Continetur autem id ipſum num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">75, illius diſſertationis, ubi habetur hujuſmodi Problema: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Invenire natu-
<
lb
/>
ram curvæ, cujus abſciſſis exprimentibus diſtantias, ordinatæ ex-
<
lb
/>
primant vires, mutatis diſtantiis utcunque mutatas, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in datis
<
lb
/>
quotcunque limitibus tranſeuntes e repulſrvis in attr
<
gap
/>
ctivas, ac
<
lb
/>
ex attractivis in repulſivas, in minimis autem diſtaǹtiis repulſi-
<
lb
/>
vas, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita creſcentes, ut ſint pares extinguendæ cuicunque ve-
<
lb
/>
locitati utcunque magnœ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Propoſito problemate illud addo.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quoniam poſuimus mutatis diſtantiis utcunque mutatas, comple-
<
lb
/>
ctitur propoſitio etiam rationem, quæ ad rationem reciprocam du-
<
lb
/>
plicatam diſtantiarum accedat, quantum libuerit, in quibuſdam
<
lb
/>
ſatis magnis diſtantiis.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">118. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">His propoſitis numero illo 75, ſequenti numero pro-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0105-01
"
xlink:href
="
note-0105-01a
"
xml:space
="
preserve
">Conditiones
<
lb
/>
ejus problema.
<
lb
/>
tis.</
note
>
pono ſequentes ſex conditiones, quæ requirantur, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſufficiant
<
lb
/>
ad habendam curvam, quæ quæritur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">primo: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut ſit regularis, ac
<
lb
/>
ſimplex, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">non compoſita ex aggregato arcuum diverſarum cur-
<
lb
/>
varum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Secundo: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut ſecet axem C` A C figuræ 1. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">tantum in pun-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0105-02
"
xlink:href
="
note-0105-02a
"
xml:space
="
preserve
">Fig. 1</
note
>
ctis quibuſdam datis ad binas diſtantias AE`, AE; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">AG`,
<
lb
/>
AG, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita porro æquales binc, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">inde. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Tertio: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut ſin- gulis abſciſſis reſpondeant ſingulæ ordinatœ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"> Quarto: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut ſumptis abſciſſis æqualibus binc, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">inde ab A, reſpondeant or-
<
lb
/>
dinatæ æquales. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quinto: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut babeant rectam AB pro aſymptoto,
<
lb
/>
area aſymptotica BAED exiſtente infinita. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sexto: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut ar- cus binis quibuſcunque interſectionibus terminati poſſint variari,
<
lb
/>
ut libuerit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ad quaſcunque diſtantias recedere ab axe C`AC,
<
lb
/>
ac accedere ad quoſcunque quarumcunque curvarum arcus, quan-
<
lb
/>
tum libuerit, eos ſecando, vel tangendo, vel oſculando ubicun-
<
lb
/>
que, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quomodocunque libuerit.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
note
symbol
="
(c)
"
position
="
foot
"
xml:space
="
preserve
">Qui velit ipſam rei determinationem videre, poterit bic in fine,
<
lb
/>
abi Supplemontorum §. 3. exbibebitur ſolutio problematis, quæ in memorata
<
lb
/>
diſſertatione continetar a num. 77. ad 110. Sed & numerorum orde, & fi-
<
lb
/>
gurarum mutabitur, at cam reliquis bujuſce operis cobæreat.</
note
>
<
note
position
="
foot
"
xml:space
="
preserve
">Addetur prœterea eidem §. poſtremum ſcbolium pertinens ad quæſtionem
<
lb
/>
agitatam ante bos aliquot annos Pariſiis; an vis matua inter materiæ par-
<
lb
/>
ticulas debeat omnino exprimi per ſolam aliquam diſtantiæ potentiam, an
<
lb
/>
poſſit per aliquam ejus ſunctionem; & conſtabit, poſſe utique per functio-
<
lb
/>
nem, ut bic ego præſto, quæ uti ſuperiore numero de curvis eſt dictum,
<
lb
/>
eſt in ſe æque ſimplex etiam, ubi nobis potentias ad ejus expreſſionem ad-
<
lb
/>
bibentibus videatur admodum compoſita.</
note
>
<
note
symbol
="
(d)
"
position
="
foot
"
xml:space
="
preserve
">Id, ut & quarta conditio, requiritur, ut curva utrinque ſit ſui
<
lb
/>
ſimilis, quod ipſam magis uniformem reddit; quanquam de illo crure,
<
lb
/>
quod eſt citra aſymptotum AB, nibil eſt, quod ſaliciti ſimus; cum ob vim
<
lb
/>
repulſivam imminutis diſtantiis ita in infinitum excreſcentem, non poſſ
<
gap
/>
ab-
<
lb
/>
ſciſſa diſtantiam exprimens unquam evadere zero, & abire in negativam.</
note
>
<
note
symbol
="
(e)
"
position
="
foot
"
xml:space
="
preserve
">Nam ſingulis diſtantiis ſingulæ vires reſpondent.</
note
>
<
note
symbol
="
(f)
"
position
="
foot
"
xml:space
="
preserve
">Id requiritur, quia in Mecbanica demonſtratur, aream curvœ, cujus
<
lb
/>
abſciſſæ exprimant diſtantias, & ordinatœ vires, exprimere incrementum,
<
lb
/>
vel decrementum quadrati velocitatis: quare ut illæ vires ſint pares extin-
<
lb
/>
guenàœ velocitati cuivis utcunque magnæ, debet illa area eſſe omni ſinit
<
gap
/>
<
lb
/>
<
gap
/>
ajor.</
note
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>