106LIBER
ſunt in tribus generibus perpetui &
ſtantes, reliqui decem cum cõiter mo-
dulantur ſunt vagantes, Stãtes autem ſunt, qui inter mobiles ĩterpoſiti cõ-
tinent tetrachordi coniunctionem, & e generum diſcriminibus ſuis finibus
ſunt permanentes, Appellantur autem ſic, proſlambanomenos, hypatehy-
paton, hypatemeſon, meſe, neteſynẽmenon, parameſe, netediezeugmenõ,
netehyperboleon, Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos
diſpoſiti in generibus & locis loca mutant, Vocabula autem habent hæc,
Parhypatehypatõ, lichanoshypatõ, parhypatemeſon, lichanoſmeſon, tri
teſynẽmenõ, paraneteſynẽmenon, tritediezeugmenon, paranetediezeug-
menon, tritehyperboleon, paranetehyperboleon. Ei autem qui mouentur
recipiunt virtutes alias, Interualla enim & diſtantias habent creſcentes, Ita-
que parhypate quæ in harmonia diſtat ab hypate dieſi, in Chromate muta
ta habet hemitonium, in diatono vero tonum, Qui lichanos in harmonia
dicitur ab hypate diſtat hemitonium, in chroma tranſlatus progredit́ duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia, Ita decem ſonitus ꝓ
pter tranſlationes in generibus efficiunt triplicem modualtionum varieta-
tatem, Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauiſſimum quod græce
dicitur υϖαξγ, Secundum medianum quod appellatur μέσογ. Tertiũ con
iunctum, quod συγέμμβνον dicitur, quartum diſiunctum, qđλιεζεύΓμcνον
nominatur, Quintum quod eſt acutiſſimum græce ὑϖερβόνεον dicitur, Cõ
centus quos natura hominis modulari poteſt, græce σνμφόγιαι dicuntur
ſunt ſex, diateſſaron, diapente, diapaſon, diapaſon cum diateſſaron, diapa-
ſon cum diapente, diſdiapaſon, Ideo & a numero nomina receperunt, ꝙ
cum vox conſtiterit in vna ſonorum finitione, ab ea ſe flectens mutauerit
& peruenerit in quartam terminationem, appellatur diateſſaron, in quintã
diapente, in octauam diapaſon, in octauam& dimidiam diapaſon & diateſ
ſaron, in nonam& dimidiam diapaſon & diapente, in quĩtamdecimam diſ
diapaſon, Non enim inter duo interualla cum chordarum ſonitus aut vo-
cis cantus factus fuerit, nec in tertia aut ſexta aut ſeptima poſſunt conſonã-
tiæ fieri, Sed (ut ſupra ſcriptum eſt) diateſſarõ & diapente, ex ordine ad diſ
diapaſon conuenientes ex natura vocis congruentis habent finitiones, & ei
concentus procreantur ex coniunctione ſonituũ, qui græce φθόι dicunt́.
dulantur ſunt vagantes, Stãtes autem ſunt, qui inter mobiles ĩterpoſiti cõ-
tinent tetrachordi coniunctionem, & e generum diſcriminibus ſuis finibus
ſunt permanentes, Appellantur autem ſic, proſlambanomenos, hypatehy-
paton, hypatemeſon, meſe, neteſynẽmenon, parameſe, netediezeugmenõ,
netehyperboleon, Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos
diſpoſiti in generibus & locis loca mutant, Vocabula autem habent hæc,
Parhypatehypatõ, lichanoshypatõ, parhypatemeſon, lichanoſmeſon, tri
teſynẽmenõ, paraneteſynẽmenon, tritediezeugmenon, paranetediezeug-
menon, tritehyperboleon, paranetehyperboleon. Ei autem qui mouentur
recipiunt virtutes alias, Interualla enim & diſtantias habent creſcentes, Ita-
que parhypate quæ in harmonia diſtat ab hypate dieſi, in Chromate muta
ta habet hemitonium, in diatono vero tonum, Qui lichanos in harmonia
dicitur ab hypate diſtat hemitonium, in chroma tranſlatus progredit́ duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia, Ita decem ſonitus ꝓ
pter tranſlationes in generibus efficiunt triplicem modualtionum varieta-
tatem, Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauiſſimum quod græce
dicitur υϖαξγ, Secundum medianum quod appellatur μέσογ. Tertiũ con
iunctum, quod συγέμμβνον dicitur, quartum diſiunctum, qđλιεζεύΓμcνον
nominatur, Quintum quod eſt acutiſſimum græce ὑϖερβόνεον dicitur, Cõ
centus quos natura hominis modulari poteſt, græce σνμφόγιαι dicuntur
ſunt ſex, diateſſaron, diapente, diapaſon, diapaſon cum diateſſaron, diapa-
ſon cum diapente, diſdiapaſon, Ideo & a numero nomina receperunt, ꝙ
cum vox conſtiterit in vna ſonorum finitione, ab ea ſe flectens mutauerit
& peruenerit in quartam terminationem, appellatur diateſſaron, in quintã
diapente, in octauam diapaſon, in octauam& dimidiam diapaſon & diateſ
ſaron, in nonam& dimidiam diapaſon & diapente, in quĩtamdecimam diſ
diapaſon, Non enim inter duo interualla cum chordarum ſonitus aut vo-
cis cantus factus fuerit, nec in tertia aut ſexta aut ſeptima poſſunt conſonã-
tiæ fieri, Sed (ut ſupra ſcriptum eſt) diateſſarõ & diapente, ex ordine ad diſ
diapaſon conuenientes ex natura vocis congruentis habent finitiones, & ei
concentus procreantur ex coniunctione ſonituũ, qui græce φθόι dicunt́.
Ita ex his indagationibus mathematicis rationibus fiunt vaſa ærea pro ratio
ne magnitudinis theatri, ea ita fabricentur, vt cum tanguntur, ſonitũ fa-
cere poſſint inter ſe, diateſſaron, diapente, ex ordine ad diſdiapaſon, Poſtea
inter ſedes theatri conſtitutis cellis ratione muſica ibi collocentur, ita vti
nullum parietem tangant, circa habeant locum uacuum & a ſummo ca-
piteſpatium, ponantur inuerſa, & habeant in parte quæſpectat ad ſcenã,
ſuppoſitos cuneos, ne minus altos ſemipede, contra eas cellas
ne magnitudinis theatri, ea ita fabricentur, vt cum tanguntur, ſonitũ fa-
cere poſſint inter ſe, diateſſaron, diapente, ex ordine ad diſdiapaſon, Poſtea
inter ſedes theatri conſtitutis cellis ratione muſica ibi collocentur, ita vti
nullum parietem tangant, circa habeant locum uacuum & a ſummo ca-
piteſpatium, ponantur inuerſa, & habeant in parte quæſpectat ad ſcenã,
ſuppoſitos cuneos, ne minus altos ſemipede, contra eas cellas