Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Page concordance

< >
Scan Original
91 71
92 72
93 73
94 74
95 75
96 6
97 77
98 78
99 79
100 80
101 81
102 82
103 83
104 84
105 85
106 86
107 87
108 88
109 89
110 90
111 91
112 92
113 93
114 94
115 95
116 96
117 97
118 98
119 99
120 100
< >
page |< < (98) of 530 > >|
11898M. VITRVVII POLL. brices repræſentat & ſuggrundam, mediam altitudinem habet: reliqua mediet{as}
cum diuiſa erit in partes quinque, dabuntur tres coronæ, in cui{us} mento excidetur
vnic{us} canalicul{us}, quem Scotiam appellat Vitruui{us}, quod &
in reliquis trib{us}
generib{us} fiet:
duarum quæ restant vna cymatio ſuperiori, altera inferiori cedet.
Triglyphi (qui cum metopis Zophori locum obtinent, & traiecta per parietem ſuper
trabem triſulcata tignorum capita referunt, ſicuti metopæ intertignia, in\’ cæteris
generib{us} veluti tabula perpetua conteguntur) alti erunt quantum media craßi-
tudo ſcapi, &
toti{us} quarta: lati mediam craßitudinem. Latitudo ca in partes duo-
decim diuidetur, quarum extremæ duæ erunt ſemicanaliculi:
reliquarum decem
dabuntur ſex ſtrijs, id eſt, planis (cogimur hic, vt aperti{us} dicam{us}, ſtriæ abuti no-
mine, Vitruui{us} enim femora vocat) quatuor quæ ſuperſunt duab{us} medijs ſtrigi-
b{us}, id eſt, canaliculis ad normæ angulum cauatis cribuentur.
Ab his canaliculis
triglyphi dicti ſunt.
conſtant enim veluti trib{us} ſulcis & ſcalpturis, duob{us} medijs
integris, &
ſemicanaliculis hinc atque hinc cæſis. Fiunt autem hoc modo: In me-
dio deformatur femur latum partes du{as}, dextra at ſinistra excauantur ad nor-
mæ angulum canaliculi pari cum femore craßitudine:
deinde hinc atque hinc alia
femora nihilo angustiora primo:
pòſt, ſemicauliculi extrem{as} du{as} partes occupant.
peruſiæ in peruetusta porta pro triglyphis vidi ſcalptos hexaglyphos inſignitos ca-
pitulis Ionicis, &
contractos in verticem: extrem{as} partes non ſemicanaliculi, ſed
femora occupabant.
Id verò annotaui non tam quòd mihi illi probarentur, quàm vt
nonnullis antiquarijs, ſi dijs placet, facerem ſatis, quib{us} rarißima, quæ\’ etiam ci-
tra rationem facta perplacent.
Nobis nunquam placuit tantum eſſe vetustatis
qualisqualis cultorib{us}.
Antiquitatem quidem certè veneramur, ſed eaten{us}, ſi
non nimium improbe &
contra rationem faciet. Inter triglyphos relinquendum in-
teruallum tam latum, quàm ſunt ipſi alti.
ita enim fiet quadratum perfectum, id
vocant metopam, quòd ſit inter op{as} du{as}, ita dicunt tignorum ſiue aſſerum cubilia,
id eſt, vbi cõquieſcunt &
ſedent. Metopæ aut ſunt puræ, aut ſcalpuntur lancib{us}, &
taurorũ capitib{us}, reuinctis
vittis cornib{us}, pẽdulis etiã
18[Figure 18]Dorica coronix, Zophorus, & Epiſtylium. florib{us}, frondib{us} et fructi-
b{us}, aut baccis, nonnunquam
&
lemniſcis, hoc eſt, faſcio-
lis.
Aliqui aliter ornaue-
runt.
Supra triglyphos eſt
tænia, quæ quamuis procur-
rat, vbi ad eorum perpen-
diculum pertingit aliquan-
tum exerta &
reſiliens, ipſis
capitulorum vicem præſtat.
Inter triglyphos & episty-
lium eſt tænia alta ſeptima
parte mediæ craßitudinis
ſcapi.
Ipſum verò epistylium totam mediam ſcapi craßitudinem altum eſt. Ei{us}
partem ſextam ſupremam occupant reſpondentes ſingulis triglyphis guttæ ſex,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index