Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 4
[out of range]
>
<
1 - 4
[out of range]
>
page
|<
<
(79)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
79
"
file
="
0131
"
n
="
131
"
rhead
="
PARS SECUNDA.
"/>
ti A B, A`B`, A``B`` perpendiculares axi; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">poſſent inter bi-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0131-01
"
xlink:href
="
note-0131-01a
"
xml:space
="
preserve
">tudine propor-
<
lb
/>
tionalium.</
note
>
nas quaſque aſymptotos eſſe curvæ ejus formæ, quam in fig.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">1 habuimus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quæ exhibetur hic in DEFI &</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">c, D`E`F`I`
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0131-02
"
xlink:href
="
note-0131-02a
"
xml:space
="
preserve
">Fig. 14.</
note
>
&</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">c, in quibus primum crus ED eſſet aſymptoticum repulſi-
<
lb
/>
vum, poſt
<
gap
/>
emum SV attractivum, in ſingulis vero interval-
<
lb
/>
lum EN, quo arcus curvæ contorquetur, ſit perquam exiguum
<
lb
/>
reſpectu intervalli circa S, ubi arcus diutiſſime perſtet proxi-
<
lb
/>
mus hyperbolæ habenti ordinatas in ratione reciproca duplica-
<
lb
/>
ta diſtantiarum, tum vero vel immediate abiret in arcum
<
lb
/>
aſymptoticum attractivum, vel iterum contorqueretur utcun-
<
lb
/>
que uſque ad ejuſmodi aſymptoticum attractivum arcum, ha-
<
lb
/>
bente utroque aſymptotico arcu aream infinitam; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in eo caſu
<
lb
/>
collocato quocunque punctorum numero inter binas quaſ
<
unsure
/>
cunque
<
lb
/>
aſymptotos, vel inter binaria quotlibet, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">rite ordinato, poſ-
<
lb
/>
ſet exurgere quivis, ut ita dicam, Mundorum numerus, quo-
<
lb
/>
rum ſinguli eſſent inter ſe ſimillimi, vel diſſimillimi, prout
<
lb
/>
arcus EF &</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">c N, E`F` &</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">c N` eſſent inter ſe ſimiles, vel diſ-
<
lb
/>
ſimiles, atque id ita, ut quivis ex iis nullum haberet commer-
<
lb
/>
cium cum quovis alio; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cum nimirum nullum punctum poſſet
<
lb
/>
egredi ex ſpatio incluſo iis binis arcubus, hinc repulſivo, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
inde attractivo; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut omnes Mundi minorum dimenſionum
<
lb
/>
ſimul ſumpti vices agerent unius puncti reſpectu proxime ma-
<
lb
/>
joris, qui conſtaret ex ejuſmodi maſſulis reſpectu ſui tanquam
<
lb
/>
punctualibus, dimenſione nimirum omni ſingulorum, reſpectu
<
lb
/>
ipſius, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">reſpectu diſtan
<
gap
/>
<
gap
/>
arum, ad quas in illo devenire poſ-
<
lb
/>
ſint, fere nulla; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">illud conſequi poſſet, ut quivis ex
<
lb
/>
ejuſmodi tanquam Mundis nihil ad ſenſum perturbaretur a mo-
<
lb
/>
tibus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">viribus Mundi illius majoris, ſed dato quovis utcun-
<
lb
/>
que magno tempore totus Mundus inferior vires ſentiret a quo-
<
lb
/>
vis puncto materiæ extra ipſum poſito accedentes, quantum
<
lb
/>
libuerit, ad æquales, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">parallelas, quæ idirco nihil tu
<
unsure
/>
rbarent
<
lb
/>
reſpectivum ipſius ſtatum internum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">172. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed ea jam pertinent ad applicationem ad Phyſicam,
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0131-03
"
xlink:href
="
note-0131-03a
"
xml:space
="
preserve
">Omiſſis ſubli-
<
lb
/>
mioribus, pro-
<
lb
/>
greſſus ad areas.</
note
>
quæ quidem hic innui tantummodo, ut pateret, quam multa
<
lb
/>
notatu digniſſima conſiderari ibi poſſent, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quanta ſit hujuſce
<
lb
/>
campi fœcunditas, in quo combinationes poſſibiles, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">poſſibi-
<
lb
/>
les formæ ſunt ſane infinities infinitæ, quarum, quæ ab hu-
<
lb
/>
mana mente perſpici utcunque poſſunt, ita ſunt paucæ reſpe-
<
lb
/>
ctu totius, ut haberi poſſint pro mero nihilo, quas tamen o-
<
lb
/>
mnes unico intuitu præſentes vidit, qui Mundum condidit,
<
lb
/>
DEUS. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nos in iis, quæ conſequentur, ſimpliciora tan-
<
lb
/>
tummodo quædam plerumque conſectabimur, quæ nos ducant
<
lb
/>
ad phænomena iis conformia, quæ in Natura nobis pervia
<
lb
/>
intuemur, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">interea progrediemur ad areas arcubus reſpon-
<
lb
/>
dentes.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">173. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Aream curvæ propoſitæ cuicunque, utcunque exi-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0131-04
"
xlink:href
="
note-0131-04a
"
xml:space
="
preserve
">Cuicunque
<
lb
/>
axis ſe
<
unsure
/>
gmento
<
lb
/>
poſſe aream re-
<
lb
/>
ſpondere utcun-</
note
>
guo, axis ſegmento reſpondentem poſſe eſſe utcunque ma-
<
lb
/>
gnam, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">aream reſpondentem cuicunque, utcunque </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>