143137IN LIB. DE COLORIBVS.
paulò pòſt adiecta cauſa explicabit.
Ε)ν ὅ{σο}ις {δὲ} ὑ{πά}ρ{χει} {τῶν} φυ{τῶ}ν {ἓν} {χρ}ῶμα {μό}νον, οἷον {τὸ}
λ{ευ}{κὸ}ν, ἢ \`ח {μέ}λ{αν}, ἢ \`ח φοινικο{ῦν}, ἢ {τὸ} ἁλουρ{γὸ}ν. τού{τω}ν
{δὲ} {πά}ν{τω}ν οἱ {κα}ρ{πο}ὶ {δι}ὰ'ꝗ̃ου{σι}ν ἀ{εὶ} {τὴν} {αὐ}{τὴν} ἔ{χο}ν{τε}ς
{τοῦ} {χρ}ώμα{το}ς φύ{σι}ν, ὅ{τα}ν ἅ{πα}ξ ἐκ {τοῦ} {πο}ώ{δο}υς {εἰ}ς ἄλ-
λ{ην} {χρ}ό{αν} {με}{τα}βά{λλ}ω{σι}.
λ{ευ}{κὸ}ν, ἢ \`ח {μέ}λ{αν}, ἢ \`ח φοινικο{ῦν}, ἢ {τὸ} ἁλουρ{γὸ}ν. τού{τω}ν
{δὲ} {πά}ν{τω}ν οἱ {κα}ρ{πο}ὶ {δι}ὰ'ꝗ̃ου{σι}ν ἀ{εὶ} {τὴν} {αὐ}{τὴν} ἔ{χο}ν{τε}ς
{τοῦ} {χρ}ώμα{το}ς φύ{σι}ν, ὅ{τα}ν ἅ{πα}ξ ἐκ {τοῦ} {πο}ώ{δο}υς {εἰ}ς ἄλ-
λ{ην} {χρ}ό{αν} {με}{τα}βά{λλ}ω{σι}.
In quibus verò plantis vnus ſolus color
ineſt, puta albus, aut niger, aut puniceus, aut
halurgus: harum omnium fructus perma-
nent, ſemper eandem habentes coloris na-
turam, vbi ſemel ex herbaceo in alium co-
lorem fuerint mutati.
ineſt, puta albus, aut niger, aut puniceus, aut
halurgus: harum omnium fructus perma-
nent, ſemper eandem habentes coloris na-
turam, vbi ſemel ex herbaceo in alium co-
lorem fuerint mutati.
Docuit de mutationibus colorum in plantis:
mo-
dò, vt mihi videtur, agit de ſeruantibus colorem vnũ
non plures: & ait, quòd quæ tuentur vnum colorem,
vel eſt plãta alba, vel nigra, vel punicea, aut halurga;
ceu ſunt populus alba & nigra, laurus, malus citrea
vel Medica dicta: quæ inquàm ſeruant vnum colorẽ,
fructus quoque & poma, quoties ſemel ex herbaceo
in alium ſeſe verterint colorem, ſemper eundem ſibi
vendicant. Poſſunt autem hæc intelligi de eadem ſpe
cie, puta quòd planta & fructus eiuſdem ſpeciei, ſer-
uant eundem colorem. quomodo, mea ſentẽtia, ſunt
intelligenda. vel aliter, quòd fructus obtinent eun-
dem colorem cum plantis. Sed quia experientia id
negat, placet vt dicamus, quòd vt plantæ ſeruant eun
dem colorem, ita & fructus congeneres, vbi ſemel
herbaceum exuerint, tutantur vnum & eundem co-
lorem. Cauſa videtur eſſe, quòd calor humido pro-
portione reſpondeat: humorq́ue ſit tenax, & non
dò, vt mihi videtur, agit de ſeruantibus colorem vnũ
non plures: & ait, quòd quæ tuentur vnum colorem,
vel eſt plãta alba, vel nigra, vel punicea, aut halurga;
ceu ſunt populus alba & nigra, laurus, malus citrea
vel Medica dicta: quæ inquàm ſeruant vnum colorẽ,
fructus quoque & poma, quoties ſemel ex herbaceo
in alium ſeſe verterint colorem, ſemper eundem ſibi
vendicant. Poſſunt autem hæc intelligi de eadem ſpe
cie, puta quòd planta & fructus eiuſdem ſpeciei, ſer-
uant eundem colorem. quomodo, mea ſentẽtia, ſunt
intelligenda. vel aliter, quòd fructus obtinent eun-
dem colorem cum plantis. Sed quia experientia id
negat, placet vt dicamus, quòd vt plantæ ſeruant eun
dem colorem, ita & fructus congeneres, vbi ſemel
herbaceum exuerint, tutantur vnum & eundem co-
lorem. Cauſa videtur eſſe, quòd calor humido pro-
portione reſpondeat: humorq́ue ſit tenax, & non