Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres

Table of figures

< >
[Figure 141]
[Figure 142]
[Figure 143]
[Figure 144]
[Figure 145]
[Figure 146]
[Figure 147]
[Figure 148]
[Figure 149]
[Figure 150]
[Figure 151]
[Figure 152]
[Figure 153]
[Figure 154]
[Figure 155]
[Figure 156]
[Figure 157]
[Figure 158]
[Figure 159]
[Figure 160]
[Figure 161]
[Figure 162]
[Figure 163]
[Figure 164]
[Figure 165]
[Figure 166]
[Figure 167]
[Figure 168]
[Figure 169]
[Figure 170]
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/146.jpg" pagenum="59"/>
              tij ad quartum, & ſic ſemper deinceps vſque ad vltimum
                <lb/>
              XF (duplicatæ enim ſunt talium cylindrorum rationes
                <lb/>
              earum, quas inter ſe habent diametri æqualibus exceſsibus
                <lb/>
              differentes circulorum, qui ſunt ſectiones coni, & baſes cy­
                <lb/>
              lindrorum, ex quibus conſtat figura cono EDF circum­
                <lb/>
              ſcripta, ſumpta progreſſione proportionum eodem ordine
                <lb/>
              gradatim à minima diametro vſque ad maximam EF) ita
                <lb/>
              erit cylindrorum deficientium, ex quibus conſtat figura
                <lb/>
              circumſcripta reliquo cylindri AF, dempto ABC hemi­
                <lb/>
              ſphærio, minimi, cuius axis DL ad ſecundum minor pro­
                <lb/>
              portio, quàm ſecundi ad tertium, & ſic deinceps, vſque ad
                <lb/>
                <expan abbr="maximũ">maximum</expan>
              XF, communiter ad conum EDF, & prædictum
                <lb/>
              reſiduum pertinentem, ſicut & eorum baſes circuli deficien
                <lb/>
              tes, quæ ſunt dicti reſidui ſectiones. </s>
              <s>Cum igitur tam maxi­
                <lb/>
              mi cylindri XF communis, quàm binorum quorumque reli
                <lb/>
              quorum cylindrorum circa conum EDF, & prædictum reſi
                <lb/>
              duum inter eadem plana parallela conſiſtentium, quorum
                <lb/>
              axis communis in BD, commune centrum grauitatis in axe
                <lb/>
              BD exiſtat, erit ex antecedenti punctum K, quod pono
                <lb/>
              centrum grauitatis coni EDF, idem reſidui ex cylindro
                <lb/>
              AF, dempto ABC, hemiſphærio centrum grauitatis.
                <lb/>
              </s>
              <s>Quoniam igitur quarum partium eſt octo axis BD talium
                <lb/>
              eſt BG quinque, & BK duarum (ponimus enim nunc K
                <lb/>
              coni EDF centrum grauitatis) qualium eſt BD octo, ta­
                <lb/>
              lium erit GK trium: ſed KH eſt æqualis BK; qualium
                <lb/>
              igitur partium eſt GK trium, talium erit KH duarum, ta­
                <lb/>
              liſque vna GH; dupla igitur KH ipſius GH: ſed ABC
                <lb/>
              hemiſphærium duplum eſt prædicti reſidui, cum ſit cylin­
                <lb/>
              dri AF, ſubſeſquialterum; vt igitur eſt
                <expan abbr="hemiſphæriũ">hemiſphærium</expan>
              ABC,
                <lb/>
              ad prædictum reſiduum, ita ex contraria parte erit
                <expan abbr="lõgitudo">longitudo</expan>
                <lb/>
              KH, adlongitudinem GH: ſed H eſt centrum grauitatis
                <lb/>
              totius cylindri AF & K, prædicti reſidui dempto ABC
                <lb/>
              hemiſphærio; ergo ABC hemiſphærij centrum grauitatis
                <lb/>
              erit G. </s>
              <s>Quod demonſtrandum erat. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>