Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of handwritten notes

< >
< >
page |< < (129) of 530 > >|
149129DE ARCHITEC. LIB. IIII. Ionis tradit fuiſſe patrem. Stephan{us} autem libro de vrbib{us} Apollinis & Creuſæ
Erichthei filium ſcribit.
In Dorieon ciuitatib{us}. ] Græco genitiuo vſ{us} eſt ὰπό {τῶν} δω{ει}ώι, quæ
vox Dorienſem ſignificat.
Et qua craſsitudine fecerunt baſim ſcapi. ] Baſim hîc non tam pro
ſolo, id eſt planta &
infima ſcapi parte, vt paulò pòſt, quàm pro conflexu, ſiue apo-
phygi, vnde craßitudo Columnæ iudicanda eſt, accipit.
Alioqui ſignificat & ipſam
ſpiram, quæ ſcapo ſupponitur.
Ita Dorica columna virilis corporis proportionem. ] Columna-
rum hîc referuntur genera tria.
Doricarum primum eſt, quæ ſex craßitudines ini-
tio altæ fuerunt accepta dimenſione à pede viri, qui ſexta eſt pars altitudinis corpo-
ris, postea ſeptem habuerunt craßitudinis diametros.
Secundum eſt à muliebri ſpe-
cie ductarum, quib{us} nomen eſt Ionicis, quæ Plinio ſunt altæ craßitudines imæ par-
tis nouem, Vitruuio principio octo, deinde octo ſemis.
Tertiũ gen{us} eſt Corinthiarum,
quib{us} eadem altitudo, quæ Ionicis, testimonio etiam Plinij memorato cap.
XXIII.
Et encarpís pro crinib{us} diſpoſitís. ] Encarp{us} Græcis fructuoſum ſi-
gnificat.
Hoc loco ornamentũ eſt, hoc eſt florum frondium\’ & pomorũ implex{us}, at
context{us}, coronario luxu folijs flores &
fruct{us} intercurſantib{us}, & loro ſiue faſcia
circumcinctis &
aduolutis. Cuiuſmodi ſunt, quæ ſerta & coroll{as} triumphales no-
ſtri vocant.
Itali ghirland{as} & festones à festiuitate appellant. Pancarpi{as} Sext{us}
Pompei{us} tradit dici coron{as} ex vario genere florum fact{as}.
Fortuito ſupra achanti radicem fuerat collocatus. ] Achant{us},
vt refert Plini{us} lib.
XXII. cap. XXII. herba eſt topiaria, elato longo\’ folio cre-
pidines marginum, aſſurgentium\’ puluinorum toros vestiens.
Caulis ei{us} ſequacis
eſt lentitiæ, qui\’ ductili flexu in topiarium op{us} intorqueri poßit:
ob id mollis achan-
t{us} dict{us} eſt à Virgilio lib.
IIII. Georgicorum, & paulò antè, Aut flexi tacuiſ-
ſem vimen achanti.
Quæ achanto ſcriptores tribuunt, tam quadrant herbæ vulgo,
quòd referat pedes vrſi anteriores, brancha vrſina appellatæ, vt ampli{us} dubitan-
dum non ſit eam ipſam eſſe.
Dioſcorides Anaɀarbe{us} & pæderotam ait vocari lib.
III. cap. XVII. quod etiam Plini{us} testat{us} eſt memorato loco. Folia habet multo
quàm lactuca latiora, longiora\’, erucæ modo inciſuris diuiſa &
lacinioſa. Eaten{us}
Architecti, &
reliqui artifices in Corinthijs capitulis ſunt naturam imitati. Nam
cùm caule ſit binûm cubitorum altitudine, craßitudine digiti, per interualla ſub
ipſum vſ verticem foliolis oblongis et ſpinoſis veluti nucamentis paniculis’ ue qui-
buſdam vestito, ex quib{us} candid{us} prodit flos, ſemine oblongo &
luteo, capitulo
thyrſi figura, illi quòd magis ad rem ſuam faceret, bipartiuntur, vt inde procur-
rant in abaci angulos helices maiores, in medium minores, vt ſcripſi libro tertio in
digreßione.
Interim pondere preſſa radix achanti media folia, caulicu-
los.
] Malè interpunct{us} eſt hic loc{us}. Nam vocabulum media, ad radicem, non ad
folia referri debet.
Tu itaque ad hunc modum addita coniunctione & , quæ etiam
in aliquib{us} codicib{us} inuenitur, legito, Interim pondere preſſa radix achanti me-
dia, folia &
cauliculos.
Ab Athenienſibus catatechnos fuerat nominatus. ] Scribit Pli-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index