Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Page concordance

< >
Scan Original
141 121
142 122
143 123
144 124
145 125
146 126
147 127
148 128
149 129
150 130
151 131
152 132
153 133
154 134
155 135
156 136
157 137
158 138
159 139
160 140
161 141
162 142
163 143
164 144
165 145
166 146
167 147
168 148
169 149
170 150
< >
page |< < (129) of 530 > >|
149129DE ARCHITEC. LIB. IIII. Ionis tradit fuiſſe patrem. Stephan{us} autem libro de vrbib{us} Apollinis & Creuſæ
Erichthei filium ſcribit.
In Dorieon ciuitatib{us}. ] Græco genitiuo vſ{us} eſt ὰπό {τῶν} δω{ει}ώι, quæ
vox Dorienſem ſignificat.
Et qua craſsitudine fecerunt baſim ſcapi. ] Baſim hîc non tam pro
ſolo, id eſt planta &
infima ſcapi parte, vt paulò pòſt, quàm pro conflexu, ſiue apo-
phygi, vnde craßitudo Columnæ iudicanda eſt, accipit.
Alioqui ſignificat & ipſam
ſpiram, quæ ſcapo ſupponitur.
Ita Dorica columna virilis corporis proportionem. ] Columna-
rum hîc referuntur genera tria.
Doricarum primum eſt, quæ ſex craßitudines ini-
tio altæ fuerunt accepta dimenſione à pede viri, qui ſexta eſt pars altitudinis corpo-
ris, postea ſeptem habuerunt craßitudinis diametros.
Secundum eſt à muliebri ſpe-
cie ductarum, quib{us} nomen eſt Ionicis, quæ Plinio ſunt altæ craßitudines imæ par-
tis nouem, Vitruuio principio octo, deinde octo ſemis.
Tertiũ gen{us} eſt Corinthiarum,
quib{us} eadem altitudo, quæ Ionicis, testimonio etiam Plinij memorato cap.
XXIII.
Et encarpís pro crinib{us} diſpoſitís. ] Encarp{us} Græcis fructuoſum ſi-
gnificat.
Hoc loco ornamentũ eſt, hoc eſt florum frondium\’ & pomorũ implex{us}, at
context{us}, coronario luxu folijs flores &
fruct{us} intercurſantib{us}, & loro ſiue faſcia
circumcinctis &
aduolutis. Cuiuſmodi ſunt, quæ ſerta & coroll{as} triumphales no-
ſtri vocant.
Itali ghirland{as} & festones à festiuitate appellant. Pancarpi{as} Sext{us}
Pompei{us} tradit dici coron{as} ex vario genere florum fact{as}.
Fortuito ſupra achanti radicem fuerat collocatus. ] Achant{us},
vt refert Plini{us} lib.
XXII. cap. XXII. herba eſt topiaria, elato longo\’ folio cre-
pidines marginum, aſſurgentium\’ puluinorum toros vestiens.
Caulis ei{us} ſequacis
eſt lentitiæ, qui\’ ductili flexu in topiarium op{us} intorqueri poßit:
ob id mollis achan-
t{us} dict{us} eſt à Virgilio lib.
IIII. Georgicorum, & paulò antè, Aut flexi tacuiſ-
ſem vimen achanti.
Quæ achanto ſcriptores tribuunt, tam quadrant herbæ vulgo,
quòd referat pedes vrſi anteriores, brancha vrſina appellatæ, vt ampli{us} dubitan-
dum non ſit eam ipſam eſſe.
Dioſcorides Anaɀarbe{us} & pæderotam ait vocari lib.
III. cap. XVII. quod etiam Plini{us} testat{us} eſt memorato loco. Folia habet multo
quàm lactuca latiora, longiora\’, erucæ modo inciſuris diuiſa &
lacinioſa. Eaten{us}
Architecti, &
reliqui artifices in Corinthijs capitulis ſunt naturam imitati. Nam
cùm caule ſit binûm cubitorum altitudine, craßitudine digiti, per interualla ſub
ipſum vſ verticem foliolis oblongis et ſpinoſis veluti nucamentis paniculis’ ue qui-
buſdam vestito, ex quib{us} candid{us} prodit flos, ſemine oblongo &
luteo, capitulo
thyrſi figura, illi quòd magis ad rem ſuam faceret, bipartiuntur, vt inde procur-
rant in abaci angulos helices maiores, in medium minores, vt ſcripſi libro tertio in
digreßione.
Interim pondere preſſa radix achanti media folia, caulicu-
los.
] Malè interpunct{us} eſt hic loc{us}. Nam vocabulum media, ad radicem, non ad
folia referri debet.
Tu itaque ad hunc modum addita coniunctione & , quæ etiam
in aliquib{us} codicib{us} inuenitur, legito, Interim pondere preſſa radix achanti me-
dia, folia &
cauliculos.
Ab Athenienſibus catatechnos fuerat nominatus. ] Scribit Pli-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index