151145IN LIB. DE COLORIBVS.
dens vincit priorem.
Et aduerte quòd dicit, quaſi exu
ritur, quoniam non eſt vera aduſtio, ſed exiccatio: ve
lut ex ſuis verbis apertò liquebit infrà, vbi aget de
frumento. prius enim exiccatur humor frumenti,
quàm tingatur: atque ideo non attingit nigritiem. Si-
militer flores antequàm adipiſcuntur perfectum co-
lorem, quia exiccatur humidum, retinent illum quẽ
ſemel conceperunt: at fructus propter alimonii co-
piam, in colores, qui ſecundum naturam ſunt, hoc
eſt natiuos, & qui naturaliter iis inſunt, mutãtur vnà
cum concoctione. Quod exemplo artificioſę tinctu-
rę explanat, ſumens velut ſuprà purpurę tincturam,
vtpote cuiuis notiſsimam. nam, inquit, ſtatim atque
inter principia purpuram tingentes, demittunt in
cortinas ſaniem ſanguinolentam, quod eſt purpuræ
illud ſanguineum humidum, opaci gignuntur colo-
res, et nigri et aërii, quod eſt cyanei & cœrulei. at vbi
abundè fuerit flos excoctus, & cùm ad perfectam co-
cturam peruenerit; creatur halurgus floridus et ſplen
didus, hoc eſt concipit colorem ſaturatę purpurę. at-
que per floridum & ſplendidum, intelligit vegetum
& nitentem, velut aliàs expoſuimus. Concludit dein
de quod dictum eſt, nimirum neceſſe eſſe vt multi flo
res colorum arte paratorum, ſimiliter coloribus fru-
ctuum, id eſt perinde vt colores fructuum varientur
per cocturam: & quoſdam exuperare ac præſtare, po-
ſteriores ſcilicet: quoſdã verò deficere & cedere, nem
pe priores. dico autem de coloribus natiuis, qui con-
ueniunt fructibus ſecũdum naturam, vt iam dictum
eſt. Cauſam autem huius adducit, cocturam, quòd
aliorum puta priorum coctio ſit imperfectior, & alio
rum videlicet poſteriorum ſit perfectior. Hinc anne-
ctit epilogum, euenire vt flores & fructus inter ſe
ritur, quoniam non eſt vera aduſtio, ſed exiccatio: ve
lut ex ſuis verbis apertò liquebit infrà, vbi aget de
frumento. prius enim exiccatur humor frumenti,
quàm tingatur: atque ideo non attingit nigritiem. Si-
militer flores antequàm adipiſcuntur perfectum co-
lorem, quia exiccatur humidum, retinent illum quẽ
ſemel conceperunt: at fructus propter alimonii co-
piam, in colores, qui ſecundum naturam ſunt, hoc
eſt natiuos, & qui naturaliter iis inſunt, mutãtur vnà
cum concoctione. Quod exemplo artificioſę tinctu-
rę explanat, ſumens velut ſuprà purpurę tincturam,
vtpote cuiuis notiſsimam. nam, inquit, ſtatim atque
inter principia purpuram tingentes, demittunt in
cortinas ſaniem ſanguinolentam, quod eſt purpuræ
illud ſanguineum humidum, opaci gignuntur colo-
res, et nigri et aërii, quod eſt cyanei & cœrulei. at vbi
abundè fuerit flos excoctus, & cùm ad perfectam co-
cturam peruenerit; creatur halurgus floridus et ſplen
didus, hoc eſt concipit colorem ſaturatę purpurę. at-
que per floridum & ſplendidum, intelligit vegetum
& nitentem, velut aliàs expoſuimus. Concludit dein
de quod dictum eſt, nimirum neceſſe eſſe vt multi flo
res colorum arte paratorum, ſimiliter coloribus fru-
ctuum, id eſt perinde vt colores fructuum varientur
per cocturam: & quoſdam exuperare ac præſtare, po-
ſteriores ſcilicet: quoſdã verò deficere & cedere, nem
pe priores. dico autem de coloribus natiuis, qui con-
ueniunt fructibus ſecũdum naturam, vt iam dictum
eſt. Cauſam autem huius adducit, cocturam, quòd
aliorum puta priorum coctio ſit imperfectior, & alio
rum videlicet poſteriorum ſit perfectior. Hinc anne-
ctit epilogum, euenire vt flores & fructus inter ſe
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib