Bernoulli, Daniel, Hydrodynamica, sive De viribus et motibus fluidorum commentarii

Table of contents

< >
[101.] Corollarium 4.
[102.] Theorema.
[103.] Demonſtratio.
[104.] Problema.
[105.] Solutio.
[106.] Corollarium. 1.
[107.] Corollarium 2.
[108.] Scholion.
[109.] Theorema.
[110.] Demonſtratio.
[111.] Problema.
[112.] Solutio.
[113.] Scholium.
[114.] Corollarium 1.
[115.] Corollarium 2.
[116.] Scholion Generale.
[117.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO SEPTIMA. De motu aquarum per vaſa ſubmerſa, ubi exem-plis oſtenditur, quam inſigniter utile ſit princi-pium conſervationis virium vivarum, veliis in caſibus, quibus continue aliquid de illis perdi cenſendum eſt. PARS PRIMA. De deſcenſu aquarum. §. 1.
[118.] PARS SECUNDA. De aſcenſu aquarum.
[119.] Corollarium.
[120.] Scholium Generale.
[121.] EXPERIMENTA Ad ſect. ſept. referenda. Experimentum 1.
[122.] Experimentum 2.
[123.] Experimentum 3.
[124.] De iſto tubo experimentum ita ſumſi:
[125.] Experimentum 4.
[126.] Experimentum 5.
[127.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO OCTAVA. De motu fluidorum cum homogeneorum tum hetero-geneorum per vaſa irregularis & præruptæ ſtru-cturæ, ubi ex theoria virium vivarum, quarum pars continue abſorbeatur, explicantur præcipue Phæno-mena ſingularia fluidorum, per plurima foramina trajecto-rum, præmiſsis regulis generalibus pro motibus fluido-rum ubique definiendis. §. 1.
[128.] Regula 1.
[129.] Regula 2.
[130.] Problema.
< >
page |< < of 361 > >|
157(143)
HYDRODYNAMICÆ
SECTIO OCTAVA.
De motu fluidorum cum homogeneorum tum hetero-
geneorum per vaſa irregularis & præruptæ ſtru-
cturæ, ubi ex theoria virium vivarum, quarum pars
continue abſorbeatur, explicantur præcipue Phæno-
mena ſingularia fluidorum, per plurima foramina trajecto-
rum, præmiſsis regulis generalibus pro motibus fluido-
rum ubique definiendis.
§. 1.
ALiis adhuc principiis præter quam in ſectione proxime præceden-
te uſi non ſumus, quam hiſce duobus quod velocitates fluidorum
ſint ubique reciproce proportionales amplitudinibus vaſorum, cujus
ope invenitur aſcenſus potentialis totius aquæ ex dato aſcenſu po-
tentiali cujusvis particulæ;
tum quod aſcenſus pot. totius aquæ perpetuo æqua-
lis maneat deſcenſui actuali.
Quoties ambo hæc principia locum habent, mi-
nime dubitandum eſt, quin methodo à nobis adhibita motus fluidorum
recte definiatur.
Non diffitebor tamen, hujusmodi fieri poſſe ſtructuræ va-
ſa, in quibus fluida moventur, ut neutrum iſtorum principiorum recte pro-
cedat.
Prius equidem raro aut nunquam notabiliter à vero abducit, quia
ubicunque locum non habet, ibi nullum fere aquæ habere ſolent motum,
poſſuntque ſine ſenſibili errore ceu ſtagnantes conſiderari:
Longe vero ali-
ter comparatum eſt alterum principium, quod apparebit exinferioribus ex-
emplis, &
cujus rei luculentum eſſe poſſunt teſtimonium ea, quæ in ſupe-
riori ſectione protulimus circa refluxum aquarum;
tantum enim abeſt, ut
aquæ in vaſe ſubmerſo ex data altitudine delapſæ, ad hanc altitudinem re-
gredi poſſint, prouti vi iſtius principii deberent, ſublatis impedimentis ex-
trinſecis, quin potius plerunque vix ſenſibilis ſit earum aſcenſus præ deſcen-
ſu, quem antea fecerunt:
imo nequidem aſcendere ſuperficies aquæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index