162110THEORIÆ
vis, qua ipſum retinetur in eo vertice, eſſe admodum ingens
pro utcunque exigua dimotione ab eo loco, ut ſine ingenti ex-
terna vi inde magis dimoveri non poſſit. Tum quidem ſi quis
impediat motum puncti B, & circa ipſum circumducat pun-
ctum A, ut in fig. 34 abeat in A'; abibit utique & E verſus
11Fig. 34. E', ut ſervetur forma trianguli AE B, quam neceſſario requi-
rit conſervatio diſtantiarum, ſive laterum inducta a limitum va-
liditate, & in qua ſola poterit reſpective quieſcere ſyſtema, ac
habebitur idea quædam ſoliditatis cujus & ſupra injecta eſt men-
tio. At ſi ſtantibus in fig. 32 punctis A, B per quaſpiam vi-
22Fig. 32 res externas, quæ eorum motum impediant, vis aliqua exercea-
tur in E ad ipſum a ſua poſitione deturbandum; donec ea fuerit
mediocris, dimovebit illud non nihil; tum, illa ceſſante, ipſum
ſe reſtituet, & oſcillabit hinc, & inde ab illo vertice per peri-
metrum curvæ cujuſdam proximæ arcui elliptico. Quo ma-
jor fuerit vis externa dimovens, eo major oſcillatio fiet; ſed
ſi non fuerit tanta, ut punctum a vertice axis conjugati rece-
dens deveniat ad verticem axis transverſi; ſemper retro curſus
reflectetur, & deſcribetur minus, quam ſemiellipſis. Verum ſi
vis externa coegerit percurrere totum quadrantem, & tranſilire
ultra verticem axis transverſi; tum vero gyrabit punctum cir-
cumquaque per totam perimetrum motu continuo, quem a
vertice axis conjugati ad verticem transverſi retardabit, tum
ab hoc ad verticem conjugati accelerabit, & ita porro, nec
ſiſtetur periodicus converſionis motus, niſi exteriorum puncto-
rum impedimentis occurrentibus, quæ ſenſim celeritatem immi-
nuant, & poſt ipſos ejuſmodi motus periodicos per totum am-
bitum reducant meras oſcillationes, quas contrahant, & priſti-
nam debitam poſitionem reſtituant, in qua una haberi poteſt
quies reſpectiva. An non ejuſmodi aliquid accidit, ubi ſolida
corpora, quorum partes certam poſitionem ſervant ad ſe invi-
cem, ingenti agitatione accepta ab igneis particulis liqueſcunt,
tum iterum refrigeſcentes, agitatione ſenſim ceſſante per vires,
quibus igneæ particulæ emittuntur, & evolant, poſitionem prio-
rem recuperant, ac tenaciſſime iterum ſervant, & tuentur ? Sed
hæc de trium punctorum ſyſtemate hucuſque dicta ſint ſatis.
pro utcunque exigua dimotione ab eo loco, ut ſine ingenti ex-
terna vi inde magis dimoveri non poſſit. Tum quidem ſi quis
impediat motum puncti B, & circa ipſum circumducat pun-
ctum A, ut in fig. 34 abeat in A'; abibit utique & E verſus
11Fig. 34. E', ut ſervetur forma trianguli AE B, quam neceſſario requi-
rit conſervatio diſtantiarum, ſive laterum inducta a limitum va-
liditate, & in qua ſola poterit reſpective quieſcere ſyſtema, ac
habebitur idea quædam ſoliditatis cujus & ſupra injecta eſt men-
tio. At ſi ſtantibus in fig. 32 punctis A, B per quaſpiam vi-
22Fig. 32 res externas, quæ eorum motum impediant, vis aliqua exercea-
tur in E ad ipſum a ſua poſitione deturbandum; donec ea fuerit
mediocris, dimovebit illud non nihil; tum, illa ceſſante, ipſum
ſe reſtituet, & oſcillabit hinc, & inde ab illo vertice per peri-
metrum curvæ cujuſdam proximæ arcui elliptico. Quo ma-
jor fuerit vis externa dimovens, eo major oſcillatio fiet; ſed
ſi non fuerit tanta, ut punctum a vertice axis conjugati rece-
dens deveniat ad verticem axis transverſi; ſemper retro curſus
reflectetur, & deſcribetur minus, quam ſemiellipſis. Verum ſi
vis externa coegerit percurrere totum quadrantem, & tranſilire
ultra verticem axis transverſi; tum vero gyrabit punctum cir-
cumquaque per totam perimetrum motu continuo, quem a
vertice axis conjugati ad verticem transverſi retardabit, tum
ab hoc ad verticem conjugati accelerabit, & ita porro, nec
ſiſtetur periodicus converſionis motus, niſi exteriorum puncto-
rum impedimentis occurrentibus, quæ ſenſim celeritatem immi-
nuant, & poſt ipſos ejuſmodi motus periodicos per totum am-
bitum reducant meras oſcillationes, quas contrahant, & priſti-
nam debitam poſitionem reſtituant, in qua una haberi poteſt
quies reſpectiva. An non ejuſmodi aliquid accidit, ubi ſolida
corpora, quorum partes certam poſitionem ſervant ad ſe invi-
cem, ingenti agitatione accepta ab igneis particulis liqueſcunt,
tum iterum refrigeſcentes, agitatione ſenſim ceſſante per vires,
quibus igneæ particulæ emittuntur, & evolant, poſitionem prio-
rem recuperant, ac tenaciſſime iterum ſervant, & tuentur ? Sed
hæc de trium punctorum ſyſtemate hucuſque dicta ſint ſatis.
238.
Quatuor, &
multo magis plurium, punctorum ſyſtema-
33Syſtema pun-
ctorum qua-
tuor, in eodem
plano cum di-
ſtantiis limi-
tum, ſuæ for-
mæ tenax. ta multo plures nobis variationes objicerent; ſi rite ad examen
vocarentur; ſed de iis id unum innuam. Ea quidem in plano
eodem poſſunt poſitionem mutuam tueri tenaciſſime; ſi ſingu-
lorum diſtantiæ a reliquis æquentur diſtantiis limitum ſatis va-
lidorum figuræ 1: neque enim in eodem plano poſitionem re-
ſpectivam mutare poſſunt, aut aliquod ex iis exire e plano du-
cto per reliqua tria, niſi mutet diſtantiam ab aliquo e reliquis,
cum datis trium punctorum diſtantiis mutuis detur triangulum,
quod conſtituere debent, tum datis diſtantiis quarti a duobus
detur itidem ejus poſitio reſpectu eorum in eodem plano, &
detur diſtantia ab eorum tertio, quæ, ſi id punctum exeat
33Syſtema pun-
ctorum qua-
tuor, in eodem
plano cum di-
ſtantiis limi-
tum, ſuæ for-
mæ tenax. ta multo plures nobis variationes objicerent; ſi rite ad examen
vocarentur; ſed de iis id unum innuam. Ea quidem in plano
eodem poſſunt poſitionem mutuam tueri tenaciſſime; ſi ſingu-
lorum diſtantiæ a reliquis æquentur diſtantiis limitum ſatis va-
lidorum figuræ 1: neque enim in eodem plano poſitionem re-
ſpectivam mutare poſſunt, aut aliquod ex iis exire e plano du-
cto per reliqua tria, niſi mutet diſtantiam ab aliquo e reliquis,
cum datis trium punctorum diſtantiis mutuis detur triangulum,
quod conſtituere debent, tum datis diſtantiis quarti a duobus
detur itidem ejus poſitio reſpectu eorum in eodem plano, &
detur diſtantia ab eorum tertio, quæ, ſi id punctum exeat