Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of figures

< >
[51] Ionici angularis capituli Ichnographia.
[52] Faſtigium triangulum.
[53] Faſtigium circulatum.
[54] Ionica ſtriatura.
[55] Corinthii abaci ſinuatio.
[56] Triglyphorum & mutulorum collocatio.
[57] Guttarum coronæ & epiſtylij deformatio.
[58] Opus tetraſtylon ſy ſtylon monotriglyphon.
[59] Opus hexaſtylon ſyſtylon monotriglyphon.
[60] Opus tetraſtylon diaſtylon.
[61] Opus hexaſtylon diaſtylon.
[62] Fulminum duplex deformation.
[Figure 63]
[64] Striaturæ Doricæ figura.
[65] Corinthia Agnetis.
[Figure 66]
[67] Cymatium Lesbium.
[68] Aſtragalus Lesbius.
[69] Emendata prothyridum in oſtio affiguratio.
[70] Tertiarii deformatio.
[Figure 71]
[72] Metarum & obeliſci deformatio.
[Figure 73]
[74] Simarecta.
[75] Sima inuerſa.
[76] Stylobatæ reſilientis affiguratio.
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
< >
page |< < (143) of 530 > >|
163143DE ARCHITEC. LIB. IIII. 57[Figure 57]Guttarum coronæ & epiſtylij deformatio.
Hæc ratío ín operíbus díaſtylís erít. ] Id eſt in operib{us}, quorũ interco
lũnia, præter medianũ, quod cæteris patẽti{us} eſt, triũ columnarũ habebũt interpoſitã
craßitudinẽ, ſi quidẽ ita, vtlib.
III. Vitruui{us} expoſuit, accipim{us}. Sed in triglyphorũ
&
metoparũ diſtributione, alia ratio habenda eſt. Nã ſupra triũ columnarũ interual-
lum, additur intercolumniorũ angularium epiſtylijs (vt dixim{us}) ſemimodul{us}, vt
ſint moduli ſex &
ſemis, cũ ipſum intercolumniũ habeat modulos tantũ quin &
dimidium.
Vocetur igitur gen{us} hoc diastylon ditriglyphon. Sed hîc aduertendum
diastylon &
ſyſtylon nomẽ nanciſci à cæteris præter medianũ epiſtylijs. Medianum
enim in vtro aræoſtylũ eſt:
nã in ſystylo monotriglypho habet craßitudinẽ colũnarũ
triũ &
dimidiæ, in diastylo ditriglypho quatuor & ſemis. Dixim{us} verò lib. III.
aræostylon eſſe ſtatim quã intercolumniũ ſuperattrium columnarũ craßitudinem.
Sí verò ſyſtylon, & monotríglyphon opus erít facíendum. ]
Syſtylon vocauit lib.
III. cui{us} intercolumniũ tantũ patêret, quantũ craſſæ eſſent co-
lũnæ duæ.
Nunc vocat ſyſtylon monotriglyphon cui{us} angularia intercolũnia nõ ha-
bẽt plures triglyphos quã vnũ, quẽ circũſtent metopæ duæ.
Systylon verò nõ propriè
dicitur, quia à colũna
ad colũnã ſolũ eſt triũ
modulorũ interuallũ,
quod pycnoſtyli eſt pro
priũ, cũ ſyſtylon ſit qua
tuor, ſi quidem habet
ſpatiũ duarũ colũna-
rũ.
Sed quẽadmodũ nõ
ita multũ antè, inter-
columniũ interpretati
ſum{us}, quãtũ à trigly
pho ad triglyphum eſt
ſpatij, ita ſi hoc loco ac-
cipim{us} nõ dubiũ eſt,
quin ſint futuri modu
li quatuor, id eſt, duæ
metopæ, et triglyph{us}
vn{us}.
Eſto igitur ge-
n{us} hoc non ſystylon,
ſedſyſtylon monotrigly
phon.
Figur {as} adiũxi.
58[Figure 58]Opus tetraſtylon ſy ſtylon monotriglyphon.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index